Από τον Ιωάννη Σολωμού Λευκωσία [Cyprus]12 Απριλίου (ANI): Στις 27 Μαρτίου ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi και ο Ιρανός ομόλογός του Mohammad Javad Zarif υπέγραψαν στην Τεχεράνη Συνολική Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, εκφράζοντας την επιθυμία να αυξηθεί η συνεργασία και οι εμπορικές σχέσεις τα επόμενα 25 χρόνια.
Αυτή η Συμφωνία έχει χαρακτηριστεί ως μια τεράστια αλλαγή στις σχέσεις Σινο-Ιράν που, σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, ενδέχεται να δει την Κίνα να επενδύει περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ στο Ιράν. Το ερώτημα που τίθεται είναι μήπως αυτός είναι ένας μύθος ή μια πραγματική αλλαγή παιχνιδιού στις περιφερειακές σχέσεις; Το έγγραφο που υπογράφηκε μεταξύ των δύο πλευρών είναι μια διευρυμένη έκδοση μιας δήλωσης που έγινε κατά την επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping στην Τεχεράνη το 2016, δεσμεύοντας τη διμερή συνεργασία σε πολιτικά, πολιτιστικά, ενεργειακά, εμπορικά θέματα, θέματα ασφάλειας και άμυνας πάνω από 25 χρόνια.
Εκείνη την εποχή, οι δύο χώρες υπέγραψαν 17 συμφωνίες και συμφώνησαν επίσης να αυξήσουν το διμερές εμπόριο περισσότερο από δέκα φορές στα 600 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ την επόμενη δεκαετία, καθώς η Κίνα συνεχίζει το BRI (One Belt One Road Initiative).
Το BRI είναι ένα φιλόδοξο δίκτυο οδικών, σιδηροδρομικών και λιμενικών διαδρομών που θα συνδέουν την Κίνα με την Κεντρική Ασία, τη Νότια Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η δέσμευση της Κίνας να αυξήσει το δεκαπλάσιο των επενδύσεών της έχει ελάχιστα να δείξει πέντε χρόνια αργότερα.
Ένα σχέδιο 18 σελίδων της συμφωνίας που δημοσιεύθηκε από τους The New York Times το περασμένο καλοκαίρι απαριθμούσε σχεδόν 100 έργα που θα χρηματοδοτηθούν από κινεζικές επενδύσεις και αναμένεται να είναι μέρος του φιλόδοξου BRI του Xi, επεκτείνοντας τη στρατηγική επιρροή της Κίνας σε ολόκληρη την Ευρασία.
Αυτά τα 100 έργα περιλαμβάνουν αεροδρόμια, σιδηροδρόμους υψηλής ταχύτητας και μετρό, που θα βελτιώσουν τη ζωή των περισσότερων ιρανών πολιτών. Σε αντάλλαγμα, το Ιράν θα παρέχει τακτικά και με μεγάλη έκπτωση προμήθειες πετρελαίου στην Κίνα για 25 χρόνια.
Παρά τις πολλές αναφορές στον Τύπο, δεν υπάρχει καμία αναφορά στη Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας σχετικά με ένα συγκεκριμένο ποσό που θα επενδύσει η Κίνα στο Ιράν. Το έγγραφο είναι γενικά ένας κατάλογος τομέων στους οποίους η Κίνα θα συνεργαστεί με το Ιράν κατά τα επόμενα 25 χρόνια.
Ο Zhao Lijian, εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, απαντώντας σε μια ερώτηση σχετικά με τη συμφωνία, δήλωσε: “Το σχέδιο επικεντρώνεται στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων της οικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας και στη χάραξη της πορείας για μακροπρόθεσμη συνεργασία. Δεν περιλαμβάνει ούτε ποσοτικά, συγκεκριμένες συμβάσεις και στόχους ούτε στόχους τρίτων, και θα παράσχει ένα γενικό πλαίσιο για τη συνεργασία Κίνας-Ιράν. “Η Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Ιράν θα μπορούσε να αλλάξει τις υποθέσεις της Δύσης σχετικά με τις κινεζικές φιλοδοξίες στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και μπορεί οδηγεί σε αποδυνάμωση της επιρροής των ΗΠΑ σε αυτήν την ευμετάβλητη περιοχή του κόσμου. Το Ιράν, το οποίο έχει πληγεί σοβαρά από τις αμερικανικές κυρώσεις και τη διεθνή απομόνωση, βλέπει την Κίνα να την θέτει ως σωτηρία και θεωρεί τη συμφωνία ως αρχή αμοιβαίως επωφελών σχέσεων.
Ορισμένοι αναλυτές περιγράφουν τη Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας ως «αποσταθεροποιητική» και «άμεση απειλή για τους στόχους των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή», ενώ άλλοι άρχισαν να αποκαλούν την Κίνα και το Ιράν «τον νέο Άξονα του Κακού». Το γεγονός ότι η Κίνα είναι μια παγκόσμια δύναμη που μπορεί αντέχουν να αψηφούν τις ΗΠΑ και να αγνοούν τις κυρώσεις που επιβάλλονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι κάτι που ανησυχεί τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ, η συμφωνία θα μπορούσε επίσης να ανοίξει δρόμο για κινεζικές στρατιωτικές βάσεις στο Ιράν, αλλάζοντας ριζικά τη γεωπολιτική της περιοχής.
Ορισμένες εκθέσεις τύπου ισχυρίζονται ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπαθεί να συσπειρώσει συμμάχους εναντίον της Κίνας, κάτι που ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken χαρακτήρισε ως τη «μεγαλύτερη γεωπολιτική δοκιμή του κόσμου». Στο στρατηγικό πεδίο, το προτεινόμενο σχέδιο μιλά για εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας, με “κοινή εκπαίδευση και ασκήσεις”, “κοινή έρευνα και ανάπτυξη όπλων” καθώς και ανταλλαγή πληροφοριών.
Σε συνέντευξή του στην Αλ-Αραβία, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Γουάνγκ Γι τόνισε ότι «η Κίνα είναι συνεπής στην αντίθεση των παράλογων μονομερών κυρώσεων που επιβάλλονται στο Ιράν από άλλες χώρες, επειδή παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και αποτελούν προσβολή για την ανθρώπινη συνείδηση».
Ο Γουάνγκ πρόσθεσε ότι η Κίνα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με το Ιράν και άλλες χώρες για να αντιταχθούν από κοινού στις πράξεις εκφοβισμού από δυνάμεις, να στηρίξουν τη διεθνή δικαιοσύνη και τη δικαιοσύνη και να υπερασπιστούν τους βασικούς κανόνες των διεθνών σχέσεων.
Ο Δρ William Figueroa, ειδικός στις σινο-ιρανικές σχέσεις, επισημαίνει ότι, ενώ η Κίνα παραμένει ο κορυφαίος εισαγωγέας πετρελαίου του Ιράν, “οι κινεζικές εταιρείες δεν έχουν αυξήσει τις επενδύσεις, τις εισαγωγές ή τις εξαγωγές στα εκθετικά επίπεδα που υποσχέθηκαν το 2016 και δεν είναι πιθανό να το πράξουν. είτε το 2021. Η συμφωνία είναι απίθανο να απειλήσει θεμελιωδώς την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Η Κίνα τείνει να επιλέξει σταθερές σχέσεις με γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα έναντι των πτητικών που ενδέχεται να προκαλέσουν σύγκρουση. Για όλη την προπαγάνδα της, η Κίνα, όπως το Ιράν, ενδιαφέρεται περισσότερο στους άμεσους γεωπολιτικούς στόχους της παρά μια επανάσταση. “Αρκετοί ειδικοί στις σχέσεις Σινο-Ιράν, όπως ο Jonathan Fulton, ανώτερος συνεργάτης του Atlantic Council, περιγράφουν τη Συμφωνία ως” μια λίστα με τα πράγματα που το Ιράν και η Κίνα ελπίζουν να κάνουν, υπό τέλειες συνθήκες “, ενώ Ο Lucille Greer και ο Esfandyar Batmanghelidj, δήλωσαν ότι η συμφωνία «δεν είναι τόσο ανησυχητική όσο ακούγεται». Συμπερασματικά, μπορεί να ειπωθεί ότι οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ιράν πρόκειται να βελτιωθούν λόγω του agr Το στοιχείο δεν είναι μύθος. Θα δώσει στην ιρανική πλευρά λίγο αναπνευστικό χώρο, βοηθώντας την να σπάσει κάπως τη διπλωματική απομόνωση που επέβαλαν οι ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα, η υπερβολική ανησυχία ότι η συμφωνία θα αλλάξει τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής είναι πιθανότατα αβάσιμος.
Αποποίηση ευθυνών: Οι απόψεις και οι ιδέες που εκφράζονται στο άρθρο είναι αποκλειστικά του συγγραφέα. (ΕΝΑ I)