Ο διευθυντής του Largs Thistle, Stuart Davidson, διατηρούσε επαφή με τους υποστηρικτές του κατά τη διάρκεια του κλειδώματος για να διατηρήσει τα πνεύματα υψηλά καθώς ελπίζει ότι το ποδόσφαιρο θα επιστρέψει αργότερα φέτος με τη διάθεση εμβολίων.
Ο Stuart διατηρεί τακτικά επαφή με τον “Jack and Victor” του Largs Thistle – Pat Rall και Tommy Scoullar – και έχει επίσης στείλει μηνύματα στον σούπερ θαυμαστή του Thistle’s East Coast, Graeme Swanson.
Είπε: “Καθώς δεν υπάρχει ποδόσφαιρο εκείνη τη στιγμή, και γήπεδα κλειστά για τους οπαδούς, ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για τους οπαδούς.
“Ο Παλιά Τόμι και ο Πατ ήταν υπέροχοι για μένα από τότε που ασχολήθηκα στο κλαμπ και τα πάνε καλά με την οικογένειά μου.
«Τους τελευταίους μίλησα την Κυριακή για να δω πώς πήγαιναν και να μιλήσω με το ποδόσφαιρο μαζί τους και είναι ενδιαφέρον να ακούσω τις ιστορίες τους και καλό να διατηρήσουμε επαφή.
“Στο τέλος της ημέρας, η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από το ποδόσφαιρο τα σαββατοκύριακα κανονικά και θα κατέβαινε στο Barrfields χωρίς να ανησυχείτε στον κόσμο. Δυστυχώς, η πανδημία ήρθε σχεδόν πριν από ένα χρόνο και άλλαξε όλα αυτά.
“Είναι καλό να διατηρώ τακτική επαφή μαζί τους για να συνεχίσουμε, και με συνεχίζουν με όλα τα ανέκδοτα και τα καλά γέλια που έχουμε.
«Νιώθεις για αυτούς τους τύπους καθώς αγαπούν τον Largs Thistle και είναι μεγάλο μέρος της ζωής τους και αφαιρείται από αυτούς μόλις τώρα.
“Δεν μπορώ να περιμένω να επιστρέψουν και να φωνάξουν στην αντιπολίτευση, καθώς έχουν τη φήμη να διατηρήσουν τη θέση τους ως ο Τζακ και ο Βίκτωρ του Μπάρφιλντς! Τους λείπεις!”
Και ο Thferle gaffer διατηρεί επίσης επαφή με το “Swanny” – Graeme Swanson, ο οποίος ταξιδεύει τακτικά στο σπίτι των παιχνιδιών Largs και μακριά από την ανατολική ακτή.
Ο Ντέιβιντσον είπε: «Είναι κάποια θυσία που κάνει ο Γκράιμ για να φτάσει στα παιχνίδια – έχει ταξιδέψει με αεροπλάνα, τρένα και αυτοκίνητα και αγαπά τον Τίστλ και προωθεί το σύλλογο οπουδήποτε πηγαίνει και στα κοινωνικά μέσα. Του αρέσει να λέει σε όλους για τα ταξίδια του στο τρένο για να φτάσω εδώ και είναι άλλος που δεν μπορώ να περιμένω να δω ξανά στο Barrfields. “
Ο Largs είχε την τελευταία νίκη εντός έδρας πριν από την πανδημία πριν από ένα χρόνο αυτή την εβδομάδα αφού νίκησε τον Troon 3-0 στο Barrfields μετά από μια πειστική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο Ντέιβιντσον είπε: «Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είναι πριν από ένα χρόνο – όταν αρχικά κλειδώσαμε τον περασμένο Μάρτιο δεν νομίζαμε ότι θα ήταν όσο θα ήταν.
“Το να πιστεύω ότι είναι πρακτικά ένας χρόνος, δεδομένου ότι η κανονικότητα είναι αρκετά παράξενη – στο υπέροχο σχήμα των πραγμάτων που ακόμα δεν γνωρίζουμε πότε θα επιστρέψουμε και πότε θα επιτραπούν οι οπαδοί στα γήπεδα, γι ‘αυτό μου αρέσει να διατηρώ σε επαφή μαζί τους και να τους παρακινήσετε και ελπίζουμε ότι με τα εμβόλια που έρχονται δεν θα είναι πολύ καιρό.
“Απλώς εξαρτάται από το πότε θα ξεκινήσουμε το πρωτάθλημα και η κυβέρνηση θα πει ότι είναι ασφαλές – θα ήταν ωραίο να επιστρέψουμε στο ποδόσφαιρο χωρίς διακοπές και τουλάχιστον μπορούμε τώρα να δούμε φως στο τέλος της σήραγγας.”
Ο Tommy Scoullar, 86 ετών, δήλωσε ότι ήταν πολύ ευγνώμων στον Stuart Davidson για την επαφή του.
Είπε: «Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις κενά στάδια! Η Άρνι με τηλεφωνεί και με κρατά ενημερωμένο.
“Ταιριάζουμε καλά και είναι καλό να ακούμε για τις τελευταίες εξελίξεις με την ομάδα.
“Ο Στιούαρτ και η οικογένειά του πάντα με προσέχουν και αυτό σημαίνει πολλά.
“Λαμβάνω επίσης τηλεφωνήματα από τους αδελφούς Sewell – Will και George – είναι και τα δύο καλά αγόρια. Έρχονται και ρωτούν αν θέλω μηνύματα και αυτό είναι καλό που οι λαοί πήγαν να σε βοηθήσουν – θα έκανα το ίδιο αν ήμουν νεότερος .
“Το ποδόσφαιρο είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου, οπότε είναι μια μεγάλη απώλεια.
“Έλαβα το πρώτο μου τρύπημα στο Ιατρικό Κέντρο Brooksby στο Largs την περασμένη εβδομάδα – ήταν πολύ επαγγελματικό και ήταν υπέροχο και ήταν πολύ καλά οργανωμένο – δεν ένιωσα τίποτα!
Ο Tommy είπε: «Είμαι γεμάτος ποδόσφαιρο – έπαιξα για την Greenock Juniors τη δεκαετία του 1960 αλλά έχασε στον τελικό εναντίον του St Andrew’s που χάσαμε λόγω τραυματισμού.
“Ο μπαμπάς μου έπαιξε για τον Άσφιλντ και θυμάμαι να κάνω τις μπότες και να ανατινάξω τις μπάλες κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
«Έπαιξα για το Possil YMCA στα U14s, U16s και U18s και έπαιξα τέσσερις φορές για τον Scottish Young Men Christian Association όταν ήμουν 18 ετών.
Και όταν ήμουν στο στρατό, κέρδισα το Κυπριακό μετάλλιο – έπαιζα για δύο χρόνια στο Πεζικό Ελαφρύ Τάγμα – και νικήσαμε τον RAF Nicosea 1-0, περνούσα να σκοράρω και έπεσα κάτω και πήρα ένα πέναλτι!
“Μου λείπει πραγματικά το ποδόσφαιρο, αλλά ελπίζω ότι με όλα τα εμβόλια που θα κυκλοφορήσουν μπορούμε να επιστρέψουμε ξανά στο ποδόσφαιρο. Δεν μπορώ να περιμένω!”