Στο χθεσινό άρθρο, “μηδενική δυνατότητα εμβολιασμού εμβολίων από την Τουρκία”, είπε ενώ διαβάζοντας και γράφοντας στην οθόνη, “το έμαθα ότι” …
Ζήτησα συγνώμη αμέσως.
Μπράβο σε όσους φέρνουν, σε αυτούς που στέλνουν.
Ευχαριστώ.
Σίγουρα θα εμβολιαστώ με τη σειρά μου.
(Εν τω μεταξύ, δύο συνάδελφοι δημοσιογράφοι, έχουν κάνει εικονική κοινή χρήση, ο Serhat δεν πιστεύει ότι ο cncirli, πιστεύω, δεν πιστεύει ότι είναι ήδη το παρόμοιο … Κάποιος ζει συγγνώμη, αναφέρω ότι δεν το έχουν, αλλά … άνθρωποι μια ομάδα απαραίτητα ότι η Τουρκία μοιάζει πολύ με το ενδιαφέρον από τη δημιουργία αέρα εκείνης της εχθρότητας … Αλλά ο κόσμος όχι έθνος, άνθρωποι ή κοινωνία δεν μπορεί ποτέ να είναι εχθρός μου, θα ήθελα να το αναφέρω και αυτό… ούτως ή άλλως!)
– * – * –
Γιατί η πιθανότητα εξόδου από την Τουρκία θεωρούσε μηδενική;
Επειδή η Τουρκία δηλώθηκε επίσημα ως επί του παρόντος 3 εκατομμύρια εμβόλια.
Οι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη και η πιο ριψοκίνδυνη ομάδα, περίπου 350.000, είναι περίπου ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι, υπολόγισα ότι τα εμβόλια θα ήταν αρκετά για αυτούς τους ανθρώπους καθώς θα δοθούν δύο δόσεις!
– * – * –
Εκανα λάθος!
Έφτασαν τα εμβόλια!
20 χιλιάδες για τώρα…
– * – * –
Δεν υπάρχουν άλλες φήμες, εικασίες, θα εμπιστευόμουν ή όχι!
Δεν με ενδιαφέρει κανένας που σχολιάζει τα εμβόλια στο Διαδίκτυο.
Το εμβόλιο είναι αναπόφευκτο.
Κινεζικό εμβόλιο, ρωσικό εμβόλιο, γερμανικό εμβόλιο, τουρκικό εμβόλιο!
Δεν έχει σημασία!
Θέλω να εμβολιαστώ.
Στη συνέχεια, θα συνεχίσω να φοράω μάσκες σε πολυσύχναστα περιβάλλοντα και αγορές. Θα συνεχίσω να προσέχω.
– * – * –
Όσον αφορά το ζήτημα των εμβολιασμών της ΕΕ!
Δρ. Ο Halil Hızal είναι σίγουρα κάποιος που εμπιστεύομαι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό.
Δρ. Ο Χιζάλ θα μπορούσε να είναι ο γενικός γραμματέας του TDP …
Ωστόσο, οι δηλώσεις του για αυτό το ζήτημα δεν γίνονται υπό την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα του TDP και τι λέει;
«Τα εμβόλια βρίσκονται στον παγκόσμιο δημόσιο τομέα. Τα εμβόλια είναι διαθέσιμα σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι πολιτική, αλλά υγεία των ανθρώπων. “
– * – * –
Τι λέει ο Πρόεδρος Ersin Tatar;
Ναι, υπάρχει πολιτική σε αυτό και είναι λάθος.
Ετσι…
Δεν χρειάζεται να πολεμήσετε, να ακούσετε θόρυβο, έντονη κριτική ή να κερδίσετε “πολιτικό πλεονέκτημα” από αυτήν την επιχείρηση.
– * – * –
Ο Τατάρ Πρόεδρος, «Δεν μπορούμε να πάρουμε το εμβόλιο από τον ελληνικό« σκοτεινό »αποκλεισμό και ο ακραίος εθνικισμός» έχει γίνει, αλλά «η Τουρκία, ούτε τα χρήματα, ούτε ο στρατός» σημαίνει στο ίδιο επίπεδο «αποκλεισμός και εθνικισμός».
– * – * –
Τι είναι σωστό;
Το σωστό είναι η λύση!
Για το σκοπό της πολιτικής λύσης, ξέρει πώς να μοιραστεί!
Ο στόχος της πολιτικής λύσης είναι να ξεφύγει από τον εθνικισμό, την εχθρότητα και το μίσος!
Αλλά όλοι!
Όχι μια πλευρά!
Παντού!
Όλα τα πάρτι!
– * – * –
Και ο τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να είσαι στο τραπέζι με τον στόχο του συμβιβασμού, με την επιθυμία για συμβιβασμό!
– * – * –
Και ένα δεύτερο ζήτημα. Το ζήτημα της αναβολής της προσφοράς καυσίμων της Kıb – Tek …
Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό …
Ας κάνουμε ένα σχόλιο και για αυτό το θέμα!
– * – * –
Από αυτήν την άποψη, υπάρχει ισχυρισμός “ακατέργαστου βουητού”.
Δεν είναι τέτοιος ισχυρισμός!
Υπάρχει λόγος για «κερδοφόρο» 100 εκατομμυρίων TL το μήνα!
– * – * –
Και ο Υπουργός Erhan Arıklı λέει ότι «αυτή η παραγγελία δεν πηγαίνει έτσι».
– * – * –
Εάν υπάρχει πραγματικά «ακατέργαστο βουητό», αυτό το ζήτημα πρέπει να τεθεί στο φως ενώπιον του δικαστηρίου, όπως στην Ιταλία τώρα.
Αυτός είναι ο σωστός τρόπος!
Δεν έχει σημασία, “δεν παίρνετε πάντα ωμό βουητό, τώρα λίγο από εμάς ωμό βουητό”. αυτός ο τρόπος δεν είναι ο τρόπος!
– * – * –
Και ας έρθουμε στο τρίτο γεγονός …
Η Καθημερινή είναι μια από τις πιο διάσημες καθημερινές εφημερίδες της Ελλάδας.
Υπάρχει επίσης μια «Κύπρος» έκδοση αυτής της εφημερίδας.
Παρασκευάζεται και τυπώνεται στη Λευκωσία.
Ο αρχισυντάκτης της Καθημερινής Κύπρου είναι ο δημοσιογράφος Ανδρέας Παράσκος, γνωστός για το έργο του σχετικά με τις εξαφανίσεις και τα γραπτά του για την επίλυση του Κυπριακού.
Ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας της Καθημερινής Κύπρος Ανδρέας Παράσκος έγραψε πρόσφατα ένα άρθρο για τον Έλληνα ηγέτη Νίκο Αναστασιάδη… Το αφεντικό ζήτησε από την εφημερίδα να «αντικρούσει» το άρθρο. «Ποια είναι η συμφωνία», είπε ο Parascos. Το αφεντικό, χωρίς να το γνωρίζει, δημοσίευσε μια “συγνώμη” εκ μέρους του στον ιστότοπο της εφημερίδας.
Ο Yenidüzen συνέταξε αυτές τις ειδήσεις χθες και ετοίμασε καλά νέα.
Σύμφωνα με τα νέα, Η εφημερίδα Καθημερινή έγραψε την Κυριακή, 10 Ιανουαρίου, ότι ο Αναστασιάδης, με την υπογραφή της Πάρκας, θεώρησε το χρυσό διαβατήριο που δόθηκε σε πλούσιους ξένους ως χρυσή κότα ωοτοκίας και ακριβώς για αυτόν τον λόγο, έπαιξε στο αδιέξοδο στο Mont Peleran και στο Crans Montana.
Ο Παράσκος σημείωσε ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Αναστασιάδης εξέφρασε τη «λύση δύο κρατών».
Με το άρθρο, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Καθημερινή με έδρα την Κύπρο ζήτησε «απόρριψη και συγνώμη» από την Παράσσο με την πίεση του Αναστασιάδη. Ωστόσο, ο έμπειρος δημοσιογράφος δεν το δέχτηκε …
Ωστόσο, η «επιστολή άρνησης και συγγνώμης» του Ανδρέα Παρασκευού δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο της Καθημερινής Κύπρου. Μετά από αυτό, ο Παράσκος δήλωσε ότι το άρθρο «άρνηση και συγνώμη» δεν ήταν δικό του και παραιτήθηκε από τη θέση του στην εφημερίδα.
– * – * –
Πώς σχολιάζετε αυτό;
Θα σου πω τώρα!
Η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος είναι σίγουρα αδέλφια!
Οι ηγέτες τους είναι αδέλφια!
Είμαστε όλοι αδελφοί και αδελφές!
Επειδή μόνο τα αδέλφια μπορούν να μοιάζουν τόσο!
Δεν ξέρω, θα μπορούσα να το εξηγήσω;
– * – * –
Σχεδόν όλοι οι δημοσιογράφοι και οι οργανώσεις δημοσιογραφίας από το Νότο και το Βορρά υποστήριξαν τον Πασάρσκο.
“Προφίλ” σε διάφορες γλώσσες άρχισαν να εμφανίζονται στο Διαδίκτυο, λέγοντας “Είμαστε όλοι Pasarscos”.
Ναι, είμαι και η Παράσχος …
Αλλά και εσείς παρακαλώ αποδεχτείτε. «Είμαστε όλοι αδέλφια», έτσι δεν είναι;
Αδερφός αδερφή!
Είμαστε ακριβώς οι ίδιοι!
– * – * –
Όπως στο ποίημα του Bülent Ecevit που γράφτηκε στο Λονδίνο το 1947:
“… Δεν υπάρχει αίμα από μια γενεαλογία / αίμα που ρέει στις φλέβες μας / αυτός ο τρελός άνεμος μέσα μας / από έναν αέρα …”
– * – * –
Ή από αυτά που είπε ο Κώστας Κλέαντος:
“… Ξεχάσαμε / ξεχάσαμε ο ένας τον άλλον ενώ ονειρευόμασταν την ημέρα που ολόκληρος ο κόσμος θα χτυπήσει με τραγούδια ειρήνης / και όλοι οι άνθρωποι της γης θα είναι αδέλφια …”