Επανεξέταση: Το “Water Memory” του Daniel Pyne και μια ρεαλιστική ηρωίδα

Όταν το “The Girl With the Dragon Tattoo” δημοσιεύθηκε πριν από περίπου 15 χρόνια, επιτάχυνε ένα ανεπίσημο υπογονικό εγκλήματος με επανεκκίνηση στυλ ηρωίδας – το θηλυκό kick-ass. Φυσικά αυτό δεν ήταν καινούργιο: οι Sue Grafton, Marcia Muller και άλλοι συγγραφείς προηγούμενων γενιών έγραψαν γυναίκες πρωταγωνιστές που δεν παίρνουν τσάι για τον πυρετό. Αλλά ο Stieg Larsson και οι μυριάδες συγγραφείς του 21ου αιώνα που στέκονται στους ώμους τους έχουν μεταφέρει αυτούς τους χαρακτήρες σε νέα ύψη φυσικής ανδρείας – ακόμη και καθώς μερικές φορές απορροφούσαν πλοκή, ανάπτυξη χαρακτήρων και ακόμη και λογική στη γεμάτη δράση θρίλερ τους.

Σε αυτό το maelstrom έρχεται ο Aubrey Sentro, η ηρωίδα της “Water Memory” του Daniel Pyne – πρώην κυβερνητικός πράκτορας που τώρα εργάζεται σε αποστολές black ops για μια ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας που ονομάζεται Solomon Systems. Ο φλογερός πρόλογος αποδεικνύει ότι ο Sentro ξέρει το δρόμο της για μια αποβολή, παρά την αναταραχή για το δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου κρατείται το θύμα. Αυτή τη φορά είναι ένας μεσήλικας Κινέζος Αμερικανός εταιρικός τύπος που απήχθη σε συνέδριο στην Κύπρο, αλλά αφελώς πιστεύει ότι έχει μια μαργαρότανη ερωτική συνεδρία με μια όμορφη γυναίκα. Ο στιγμιαίος δισταγμός του Sentro σχετικά με το δωμάτιο συνέβαλε στην αποστολή προς τα πλάγια, με αποτέλεσμα ακούσια αιματοχυσία και κάτι περισσότερο μετά: «Άκουσε αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει τις φωνές, σαν να ήταν υποβρύχια».

Μια ιατρική εξέταση εκτός βιβλίου επιβεβαιώνει τις χειρότερες υποψίες του Sentro: Πολλές σεισμικές συνέπειες έχουν προκαλέσει σειριακό TBI, τραυματικό εγκεφαλικό τραυματισμό. Η εκφυλιστική κατάσταση είναι η πηγή των πονοκεφάλων της, των ακουστικών στρεβλώσεων και της απώλειας μνήμης. Χωρίς θεραπεία, η διάγνωσή της την καθιστά κίνδυνο στον τομέα και σηματοδοτεί το τέλος της καριέρας της.

Είναι αναζωογονητικό να βλέπεις, σε ένα είδος επιρρεπές σε αδύνατα σούπερ-ηρωικά κατορθώματα (στο μυαλό του «Cruise: Impossible’s», ο Tom Cruise που δεν έχει γρατσουνιές), πρωταγωνιστής του οποίου οι τραυματισμοί αφήνουν πραγματικά σημάδια. Στην περίπτωση του Sentro, η σωματική βλάβη επιδεινώνεται από τον συναισθηματικό πόνο. Ο σύζυγός της, ένθερμος υποστηρικτής της παράνομης καριέρας της και άγκυρα στο σπίτι για τα δύο παιδιά του ζευγαριού, πέθανε μερικά χρόνια πριν. Χωρίς αυτόν, παρασύρεται συναισθηματικά, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενήλικη κόρη Τζέιν και ειδικά τον γιο της, Τζέρεμι, που πιστεύει ότι η μητέρα του «δεν διέθετε τα βασικά εργαλεία για πραγματικά σύνδεση και παρηγοριά». Πώς μπορεί να τους αποκαλύψει την πραγματική αιτία της κατάστασής της χωρίς να κατέχει ότι η δουλειά της στο Σολομώντα περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από «διεθνή μετριασμό του κινδύνου»;

Πριν το παρακολουθήσετε, υπάρχει η επισκόπηση της καταστροφικής αποβολής, με αποτέλεσμα ο Sentro να διατάσσεται να πάρει λίγο χρόνο. Αλλά αντί να αντιμετωπίζει τη μουσική στο σπίτι, παίρνει την πρόταση μιας φίλης και κρατά ένα μόνο απόσπασμα για την Τζέντα, ένα φορτηγό πλοίο που κατευθύνεται προς τη Νότια Αμερική με μια σειρά άλλων επιβατών με γνώμονα τον προϋπολογισμό. Σε αυτά περιλαμβάνεται μια γυναίκα που ονομάζεται Fontaine Fox, η οποία ρίχνει ένα λαμπερό μάτι προς το Sentro από τη στιγμή που συναντιούνται.

Καθώς ο Sentro ξαπλώνει στο αργό σκάφος πουθενά, ένα αντίγραφο του «Lord Jim», της κλασικής παραμυθένιας ιστορίας του Joseph Conrad, στο κομοδίνο της, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το «Water Memory» και ο ηλικιωμένος, εξασθενημένος πρωταγωνιστής του πήρε μια απότομη παράκαμψη στο geezer noir . Αλλά ο Πίν ξέρει ακριβώς τι κάνει. (Μεταξύ των οθονών του στην οθόνη είναι «Το άθροισμα όλων των φόβων», ένα remake του «The Manchurian Candidate» και της τηλεοπτικής σειράς «Bosch».) Όταν η δράση μετατοπίζεται σε μια ομάδα πειρατών με επικεφαλής τους ψυχωτικούς διδύμους Castor και Pauly – που σύντομη παραγγελία δολοφονεί βάναυσα τους επιβάτες ενός σκάφους αναψυχής και έπειτα καίει ζωντανό έναν 10χρονο σύντροφο ζωντανό – κάποιος ξέρει ότι δεν πρόκειται να τελειώσει καλά για την Τζέντα.

Καθώς οι πειρατές εισβάλλουν στο πλοίο, οι περισσότεροι επιβάτες και πλήρωμα κατευθύνονται σε ένα ασφαλές δωμάτιο κάτω από το κατάστρωμα. Αλλά ένας επισκέπτης σκοτώθηκε και ο Sentro αναγκάστηκε να δραπετεύσει στο λαβύρινθο των εμπορευματοκιβωτίων πάνω από το κατάστρωμα, όπου παίζει ένα θανατηφόρο παιχνίδι κρυφτό με τους πειρατές προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο να σώσει όλους τους επιβάτες.

Ακόμα και σε μια κακή, ομιχλώδη ημέρα, ο Sentro αποδεικνύεται αξιόλογος αντίπαλος για τον Castor, τον Pauly και τους συντρόφους τους. Τα εξαιρετικά αυτοσχεδιασμένα σχέδιά της, με τη βοήθεια της μυϊκής μνήμης και των έξυπνων έξυπνων λειτουργιών, είναι μια χαρά που παρακολουθούν το ξεμπλοκάρισμα. Μετά την αποβάθρα της Τζέντα σε ένα απομακρυσμένο νησί στα ανοικτά των ακτών της Βενεζουέλας, του αποκάλυψε ότι οι πειρατές αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης συνωμοσίας. Ο Sentro αναλαμβάνει ολόκληρη τη στριμμένη πλοκή με απροσδόκητη βοήθεια από το καμένο, κλέφτης αγόρι, την έγκυο εφηβική του αδερφή και τον φίλο της, έναν Αμερικανό γιατρό με εθισμό στα ναρκωτικά.

Το “Water Memory” ανυψώνεται από το είδος της αγκυροβόλησης από τα παράλληλα που αντλεί από την κλασική ναυτική λογοτεχνία, συμπεριλαμβανομένου του “Lord Jim” (του οποίου το ταξίδι του τίτλου του τίτλου επαναλαμβάνεται εδώ) και ακόμη και του “The Rime of the Ancient Mariner” του Coleridge, απόσπασμα για το μυθιστόρημα επιγραφή. Αλλά ούτε αυτό ούτε τα καλά τοποθετημένα και συνοπτικά φλας, που φωτίζουν τα σημεία ανάφλεξης στο παρελθόν του Sentro που την οδήγησαν σε αυτή τη μοιραία στιγμή, δεν μπορούν να αποσπάσουν τον αναγνώστη από το σχισμένο καλό νήμα που ο Pyne έχει γυρίσει – ή το φραγκοστάφυλο Aubrey Sentro, άσχημα σημάδια και όλα.

Το Woods είναι ένα κριτικός βιβλίου, συντάκτης και συγγραφέας πολλών ανθολογιών και μυθιστορημάτων εγκλήματος.