Η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει μια μοναδική πλεονεκτική κατάσταση υπέρ της, χρησιμοποιώντας όλα τα νόμιμα και παράνομα μέσα που έχει στη διάθεσή της. Ο Τσεσμέ διακόπτει και πάλι τους περιπάτους του Αιγαίου, τις ασκήσεις του Blue Homeland για να κινητοποιήσει το τουρκικό ναυτικό κοντά σε πύλες, με τη στάση να προσπαθεί να φτάσει στα ελληνικά νησιά δια θαλάσσης.
Γράφει Νόντας Βλάχος
Η Τουρκία αυξάνει την επιθετική ρητορική της εναντίον της Ελλάδας, εντείνει το «κατηγορητικό παιχνίδι» εναντίον της Αθήνας, επιδιώκοντας να βυθίσει την τελευταία σε μια φρενίτιδα διαμάχης, αναταραχής και αντιπαράθεσης. Όλα τα παραπάνω, προς το παρόν αποφεύγει να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών να ξαναρχίσει αμέσως τις ερευνητικές επαφές. Λοιπόν, πού πηγαίνει η Άγκυρα; Η Τουρκία έχει δείξει μεγάλη επιμονή και «επιθυμία» να πραγματοποιήσει επαφές πληροφοριών με την Ελλάδα. Αυτές οι διαβουλεύσεις ήταν ίσως το πιο βολικό άλλοθι για την Άγκυρα να φορέσει την ειρηνική «μάσκα» της, η οποία, στην πραγματικότητα, οφειλόταν φαινομενικά στους Ευρωπαίους να ζητήσουν συγνώμη για αυτό που «είχε κάνει παράνομα» στην Ανατολική Μεσόγειο. Κύπρος EZ.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη δυσκολεύτηκε να προσφέρει «συγχώρεση αμαρτιών», έστω και προσωρινά, στην Τουρκία, ενώ το περίφημο έγγραφο κυρώσεων δεν ενοχλούσε ποτέ τους Ευρωπαίους ηγέτες, παρά τις φιλόδοξες προσπάθειες των Ελληνοκυπρίων διπλωμάτων. Χρησιμοποιώντας τη νοημοσύνη ως οθόνη καπνού, η Τουρκία έχει κερδίσει χρόνο για να κάνει ό, τι ξέρει καλύτερα. Για να εξαναγκάσει τις «επιθυμίες» του ժ με βία, προκλήσεις և μέσω της διπλωματικής πίεσης ել για να καθορίσει το πεδίο του διαλόγου.
Είναι προφανές ότι η Τουρκία, μέσω νέων προκλητικών ενεργειών, είτε επιδιώκει να ανατινάξει τις επιχειρήσεις πληροφοριών, αποφεύγοντας να «διευθετηθεί» στο διάλογο με ελληνικούς όρους ή να αρχίσει διαβουλεύσεις, θέτοντας τη δική της ατζέντα. Η τουρκική ατζέντα, όπως φαντάζεται ο Ταγίπ Ερντογάν και οι ανώτεροι αξιωματούχοι του, περιλαμβάνει το ήμισυ του Αιγαίου. Στην πραγματικότητα, διέπεται, τείνει να γίνει ένα μόνιμο μήνυμα προς την Αθήνα με τη λογική «να το πάρετε ή να το αφήσετε» στην ημερήσια διάταξη που επιβάλλει η Άγκυρα, η ατζέντα των επαφών πληροφοριών.
Ήττα στο βόρειο Ιράκ, «αντάρτες» στο Αιγαίο
Η Τουρκία προέρχεται από μια σοβαρή ήττα στο Βόρειο Ιράκ, 13 στρατιώτες του PKK και πράκτορες του MIT εκτελέστηκαν από τους Κούρδους του PKK. Η γροθιά του καθεστώτος του Ερντογάν ήταν υψηλή, իրար η αναταραχή στο εσωτερικό της Τουρκίας ήταν εξίσου δυνατή, με αποτέλεσμα να αναζητηθεί μια άμεση λύση στην κρίση. Το Αιγαίο, ειδικά η ελληνοτουρκική, είναι μια ασφαλής λύση για την Άγκυρα, η οποία είναι πιθανό να καλύψει τις επαφές πληροφοριών για να προετοιμάσει νέα «tsabukades».
Σε τελική ανάλυση, σε αυτό το στάδιο, δεδομένης της αδιάκοπης υποστήριξης του Βερολίνου, αλλά τεμπέλης, έως ότου η στάση της ΕΕ είναι ένα σημείο παρανόησης, η Τουρκία αισθάνεται άνετα. Οι κυρώσεις, οι οποίες, εκτός από την οικονομική φύση, έχουν επίσης ισχυρή πολιτική σημασία, διότι θα επιβεβαίωναν την ελληνική θέση, և οι τουρκικές ενέργειες θα απορριφθούν πλήρως, διατηρήθηκαν σε συρτάρι
Ωστόσο, έχει αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σε θέση να κινηθεί μαζί για να λάβει μια συνολική απόφαση για βασικά θέματα εξωτερικής πολιτικής, ακόμη και αν παραβιαστούν τα κυρίαρχα δικαιώματα των μελών της, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Εκτός από τη Γερμανία, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο του «υπερασπιστή» της Άγκυρας, υπάρχουν χώρες όπως η Ιταλία που εξάγουν ένα ευρύ φάσμα προϊόντων στην Τουρκία, οι οποίες φοβούνται ότι τυχόν οικονομικές κυρώσεις εναντίον τους θα επηρεάσουν τις οικονομίες τους.
Οι κυρώσεις είναι αυτοσκοπός
Υπό αυτό το πρίσμα, θεσπίζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού, ίσως η ελληνική διπλωματία να σταματήσει να «επιδιώκει» κυρώσεις ως αυτοσκοπό. Στο τέλος, όλες οι διπλωματικές προσπάθειες και προσπάθειες των μηνών ήταν προφανώς μάταιες, όπως και η ΕΕ. ποτέ δεν δέχτηκε τα ελληνικά επιχειρήματα ադրել με τον δικό του τρόπο επέβαλε τη λογική των ίσων αποστάσεων, επινοώντας το ως κατάλληλη λύση, κάνοντας επαφές πληροφοριών.
Είναι σαφές ότι μέχρι στιγμής το αποτέλεσμα δεν δικαιολογεί την ΕΕ. համ αφήνει μια μάλλον πικρή γεύση στην Αθήνα, η οποία έχει υποστεί ισχυρή πίεση από τη διεθνή κοινότητα να συμφωνήσει σε διάλογο με την Τουρκία, νομιμοποιώντας, έστω και έμμεσα, συγχωρώντας το προκλητικό ζήτημα.