Ένας πολύ επιτυχημένος αθλητής, ένας προπονητής με πολλούς παίκτες, ένας ακριβός προπονητής για τους μαθητές του, υπεύθυνος για τα αθλήματα όλων των επιπέδων, μέχρι πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής Κύπρου (ΚΟΕ). Προσφέρει το μέγιστο σε όλους τους τομείς. Γι ‘αυτό ο Ντίνο Μιχαηλίδης, 2021 Στις 8 Απριλίου, η ένωση αθλητικών συγγραφέων Κύπρου (EAK) θα απονεμηθεί στην ετήσια τελετή βραβείων καλύτερων αθλητών.
Ο Ντίνος Μιχαηλίδης κατέθεσε στον Δρ Κώστα Σιζά και στον Δρ Χρυσάνθο Χρυσάνθεμο, μέλος της ιδρυτικής επιτροπής του Μουσείου ΣΓΠ. Υπενθυμίζοντας τις παλιές μέρες, είπε για τα πρώτα του βήματα στον κλασικό αθλητισμό, πώς ο αθλητισμός τον νίκησε στο ποδόσφαιρο.
“Δεν θυμάμαι να παίζω στο δημοτικό σχολείο, αλλά μου άρεσε να παίζω ποδόσφαιρο στο γήπεδο. Όταν ήμουν μαθητής στο Λύκειο Panjipyan, υπήρχαν σχολικά αθλητικά παιχνίδια στον προμαχώνα κάτω από τα τείχη της Λευκωσίας. Συμμετείχα, με φιλοξένησε ο προπονητής μας Ανδρέας Χατζεισιάλιο. Σκέφτηκε ότι είχα προοπτικές ως δρομέας και με ώθησε προς την πίστα. «Αν με είδε ποτέ να παίζω ποδόσφαιρο με τους συμμαθητές μου στην αυλή του σχολείου, θα ερχόταν και θα μου φώναζε».
Μόνο το μπάσκετ του επέτρεψε να παίξει ως μέλος της σχολικής ομάδας, αργότερα ο Σύλλογος Αποφοίτων Λυκείου Pancipros (SAPG) και αργότερα ο ΑΠΟΕΛ. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων, ο Ντίνος Μιχαηλίδης εντάχθηκε στις τάξεις του Συλλόγου Γυμναστικής Ta Pancypria (GSP), με προπονητή τον Andreas Hajivasiliu τότε.
Φυσικά, ο Ντίνος Μιχαηλίδης, ο οποίος έπαιζε αθλητικά, δεν έχει παράπονα, αν και θα μπορούσε να έχει εξαιρετικό ρόλο στο ποδόσφαιρο. Αντιθέτως, λατρεύει τα κλασικά αθλήματα. Λαχταρά την πρώτη του επιτυχία στους Παναρμενικούς Αγώνες Χαλκίδας του 1959. Μόνο τότε η Κύπρος κέρδισε την ελευθερία της μετά από πολλές θυσίες και αγώνες.
Ο Ντίνος Μιχαηλίδης συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-1959 με τη διανομή φυλλαδίων της ΕΟΚΑ. Ήταν επίσης παρών στη διάσημη Βιβλιοθήκη Μάχης της Βόρειας στις 26 Ιανουαρίου 1956, όταν Βρετανοί αποίκους προσπάθησαν να καταστείλουν μια εξέγερση από μαθητές στο Παγκύπριο Γυμνάσιο.
Μετά την ανεξαρτησία, ο Ντίνος Μιχαηλίδης πήγε στην Ακαδημία Φυσικής Αγωγής στην Αθήνα, όπου έγινε μέλος του Παν-Αρμενικού Συλλόγου Γυμναστικής. Το 1964, έγινε ο πρώτος Κύπριος αθλητής που εξελέγη στην ελληνική εθνική ομάδα μετά από ανεξαρτησία. Το 1967, έλαβε υποτροφία αθλητισμού και ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Η επιτυχία του ως αθλητή ήταν εντυπωσιακή, με τον προπονητή Βασίλη Σακελλαράκη. Μεταξύ άλλων, ανέβηκε στο βάθρο των νικητών των Βαλκανικών Αγώνων, κερδίζοντας αργυρά και χάλκινα μετάλλια μπροστά από πολυσύχναστα περίπτερα.
Ωστόσο, το 1969 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα όπως είπε. “Μας προσκαλούν σε μια συγκέντρωση, όλους τους αθλητές όλων των αθλημάτων, στο κτίριο όπου βρίσκεται ο ΟΠΑΠ στην Αθήνα σήμερα. Εκεί, ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης, ο οποίος διορίστηκε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, μας είπε ότι περίμενε από εμάς να υπακούσουμε στις οδηγίες της εθνικής κυβέρνησης, δηλαδή της χούντας. Αυτό με εξέπληξε. Ζήτησα να μιλήσω, είπα. “Αλλά η δουλειά μας είναι να τρέξουμε, όχι κάτι άλλο.” “Πληρώνουμε, θα κάνετε ό, τι σας λέμε. «Αν δεν σου αρέσει, Κύπριες, εδώ είναι η πόρτα», μου είπε ο Ασλανίδης. Σηκώθηκα και έφτασα στην πόρτα, κοίταξα πίσω! Νόμιζα ότι άλλοι θα με ακολουθούσαν, τουλάχιστον τους Κύπριους αθλητές. Κανένας. Το βράδυ χτύπησε το τηλέφωνο στο διαμέρισμά μας. Ήταν ο πρόεδρος του “Panellini” Κώστας Παπαναστάσι. “Αλλά τι πήγες και έκανες;” Πάρε το γρήγορα, θα έρθω και θα σε φέρω. ” «Αλλά πού πηγαίνουμε;» τον ρώτησα. “Φεύγετε για την Κύπρο με το πρώτο πλοίο απόψε, γιατί αν μείνετε εδώ, ποιος ξέρει τι θα σας κάνουν”, μου είπε ο Παπαναστασούν. Και έτσι με έσωσε. Δεν θα μπορούσα να πάω στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια γιατί ήμουν σαν ένα πρόσωπο χωρίς grata. “
Με την επιστροφή του στην Κύπρο το 1969, ο Ντίνος Μιχαηλίδης διορίστηκε εκπαιδευτικός, πρώτα στη Σχολή Αγίου Αμβροσίου, στη συνέχεια στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, στο Γυμνάσιο Κύκκου (αγόρια) και στο Γυμνάσιο Στρόβολος. Όλοι οι μαθητές του τον θυμούνται στοργικά γιατί ήταν γενναιόδωρος, εύγλωττος, είχε μια προσέγγιση που μοιάζει με δάσκαλο και ενστάλαξε στους μαθητές του μια αγάπη για τον αθλητισμό.
«Εκείνη την εποχή, τα σχολεία ήταν ένας πραγματικός παιδικός σταθμός για ευημερούμενους αθλητές», είπε. Μέσω σχολείων, αλλά և ως εκπαιδευτής GSP. έδειξε πολύ ταλέντο. Αναφέρει τα ονόματα μόνο μερικών από τα πολλά. Αντώνης Γεωργαλίδης, Βασίλης Heymonis, Spiros Spirou, Dora Kyriakou, Marios Cassianidis, Nikos Megalemos, Efi Muzourou, Melina Menelau, Eleni Nicodimou, Petros Nikokiou, Evergios Serodos, που ήταν περισσότερο από αυτόν, George George Lodord. “Υπήρχε μια εποχή που η μισή ελληνική ομάδα ήταν αθλητές μου, τα μέλη της ελληνικής εθνικής ομάδας αναμετάδοσης ήταν όλοι Κύπριοι”, δήλωσε ο Ντίνος Μιχαηλίδης. Ήταν ομάδες με στεφάνια δάφνης επειδή ξεχώρισαν σε διεθνείς διαγωνισμούς. Ο Ντίνος Μιχαηλίδης ήταν επίσης προπονητής της εθνικής αθλητικής ομάδας της Κύπρου, αλλά ήταν και ο προπονητής της ελληνικής εθνικής ομάδας. Στην πραγματικότητα, έγινε ο κορυφαίος προπονητής της Ελλάδας το 1971-1972.
Ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα μετά από πρόταση του ΑΠΟΕΛ, αλλά και της Εθνικής Κύπρου (1970-1985 και 1996-1997) Ντίνος Μιχαηλίδης ποδοσφαιρική ομάδα – η θητεία του ως προπονητής (σε μερικές εποχές և ως προπονητής),
Ο Ντίνο Μιχαηλίδης, που ήταν επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΓΠ, διορίστηκε για να ηγηθεί του Σταδίου Μακάριος όταν η κατασκευή πλησίαζε την ολοκλήρωσή της και άρχισε να λειτουργεί το 1978-1979. Μετά από αυτό, επέστρεψε στα διδακτικά του καθήκοντα, παραιτήθηκε ως διευθυντής γυμνασίου, αλλά θα συνεχίσει να υπηρετεί τα κυπριακά αθλήματα σε άλλες θέσεις.
* Η μαρτυρία του Ντίνου Μιχαηλίδη καταγράφηκε από τον Δρ Χρυσάνθο Χρυσάνθου.
Μια εγκάρδια προσφορά από κάθε θέση
Ένα τεράστιο ειδικό κεφάλαιο στη συμβολή του Ντίνου Μιχαηλίδη στο άθλημα της Κύπρου είναι κάθε θέση που κατείχε. Ήταν, μεταξύ άλλων, Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής της TESK και αργότερα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Πρόεδρος της ΚΟΕΑΣ, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μπάσκετ Κύπρου, Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής Διαιτησίας Μπάσκετ, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. APOEL (Γενικός Συντονιστής, 1974-1975), Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου
Sports մարզ Προπονητές, Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου KOA, Επικεφαλής Εθνικού Προγράμματος Αθλητικής Υποστήριξης για την Ανάπτυξη (ESYAA, 1998-2012), Αντιπρόεδρος Ειδικών Ολυμπιακών Αγώνων, Πρύτανης της Εθνικής Ολυμπιακής Ακαδημίας Κύπρου (1985-1996), Διευθυντής της Ολυμπιακής Επιτροπής Κύπρου ( 1985-1996) նախագահ Πρόεδρος της ΚΟΕ (2016-2020).
Έχοντας εκλεγεί Πρόεδρος του ΚΟΕ το 2016, έχοντας λάβει έναν αξιοπρεπή σύλλογο για να λάβει ένα αξιοπρεπές σύλλογο, ο Ντίνος Μιχαηλίδης δούλεψε μεθοδικά, σχεδιάζοντας την περαιτέρω ανάπτυξη του KOE կ κυπριακού αθλητισμού γενικά. Τόνισε το τρίποδο. Α) Ίδρυση της Ολυμπιακής Βιβλιοθήκης Κύπρου, β) Παροχή επιστημονικής βοήθειας σε αθλητές και προπονητές μέσω εξειδικευμένου κέντρου, γ) Διάδοση της Ολυμπιακής εκπαίδευσης.
Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε, οι άλλοι δύο ξεκίνησαν σημαντικά κατά τη διάρκεια της θητείας του Ντίνου Μιχαηλίδη, αλλά μετά την αποχώρησή του από την προεδρία της ΚΕ, η κατάσταση παραμένει στάσιμη. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ντίνος Μιχαηλίδης έχει μεγάλη φήμη στο εξωτερικό, συμμετέχοντας σε διάφορους διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς, όπως μέλος της Τεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (1989-1996), μέλος της Τεχνικής Επιτροπής των Μεσογειακών Αγώνων (από τότε 1987) κ.λπ.
Ο Ντίνος Μιχαηλίδης, τώρα 76 ετών, προετοιμάζει ακόμα κάτι νέο. Πρόσφατα, δύο ακόμη άρθρα έχουν προστεθεί στο εκτεταμένο έργο του για τον αθλητισμό, το ένα σχετικά με την ανάγκη διάδοσης της Ολυμπιακής εκπαίδευσης μεταξύ των νέων και το άλλο σχετικά με το μεγαλείο των παλαιών Ολυμπιακών Αγώνων. Ένα άτομο που διαβάζει και γράφει είναι ενεργό άτομο.