ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ – Arif Alasya

Η πρακτική του κατώτατου μισθού, παραδόξως, συνεχίζει να αλλάζει έναντι των εργαζομένων.

Μία φορά κάθε τρεις μήνες, κάθε έξι μήνες, αφέθηκε στην αυθαιρεσία.

Ο καθορισμός του κατώτατου μισθού στο τέλος του τρέχοντος έτους ξεκίνησε για εμφάνιση πριν από το νέο έτος και δημοσιεύτηκε μέχρι τον Ιανουάριο.

Αυτή η μείωση οφείλεται στον λόγο ότι το Στατιστικό Ινστιτούτο δεν αποκάλυψε τον πληθωρισμό του Δεκεμβρίου.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην κοινή δράση των εργοδοτικών και κυβερνητικών πτερυγίων της Επιτροπής Προσδιορισμού.

Ο εργοδότης υποστηρίζει ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του εργαζομένου, θα χρεοκοπήσουμε.

Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, ισχυρίζεται άδικα ότι η κοινωνική ισορροπία θα διαταραχθεί, ειδικά επειδή συνδέει την κυκλοφορία και άλλα πρόστιμα με τον ελάχιστο μισθό.

Για αυτούς τους δύο λόγους, ο εργοδότης και η κυβέρνηση καθορίζουν τον ελάχιστο μισθό παρά τον εργαζόμενο.

Η αδικία δεν τελειώνει εδώ. Ο ελάχιστος μισθός που καθορίστηκε τον Ιανουάριο τίθεται σε ισχύ από την 1η Φεβρουαρίου.

Είναι εντάξει αν έχει οριστεί τον Μάρτιο, ακόμη και τον Απρίλιο. Εάν ο σχολιασμός “Ελάχιστος μισθός ισχύει από την 1η Ιανουαρίου”, το πρόβλημα επιλύεται.

Ωστόσο, η προμήθεια καθορισμού κατώτατων μισθών δεν εκπληρώνει το καθήκον της εγκαίρως και δεν λαμβάνει αντισταθμιστική ρύθμιση για την έγκαιρη απόφασή της και ο εργαζόμενος και ο αξιωματικός πληρώνουν την ποινή για 1 έτος. Ποιος ή ποια μονάδα ενημερώνει τις αλλαγές στις κατηγορίες φόρου με την αύξηση του ελάχιστου μισθού; Σύμφωνα με ποια κριτήρια ενημερώνονται οι φορολογικοί περιορισμοί; Γιατί δεν προσαρμόζεται στο κόστος ζωής;

Γιατί δεν γίνονται νομικές αλλαγές για να αποφευχθεί η ευρετηρίαση των κυρώσεων στην HP;

Ως αποτέλεσμα, δεδομένου ότι η προμήθεια κατώτατου μισθού δεν εκπλήρωσε τα καθήκοντά της εγκαίρως και δεν έθεσε την ημερομηνία ισχύος ως την 1η Ιανουαρίου και δεν έκαναν τις απαραίτητες ρυθμίσεις διάθεσης εγκαίρως, τόσο ο εργαζόμενος όσο και ο δημόσιος υπάλληλος πληρώνουν την ποινή για ένα έτος.

Ως αποτέλεσμα, όπως πάντα, ο νικητής είναι ο εργοδότης και, εάν η κυβέρνηση χάσει, ο εργαζόμενος.

Αυτή είναι η κατανόηση του κοινωνικού κράτους;