Κάθε φορά που η αστυνομία χρησιμοποιεί κάποια δύναμη εναντίον των ταραχών ή των χούλιγκαν ποδοσφαίρου, κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν «υπερβολική βία». Τις περισσότερες φορές αυτή η κατηγορία είναι αδικαιολόγητη, αλλά το Σάββατο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι «υπερβολική δύναμη» χρησιμοποιήθηκε εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών.
Όποιος είδε την ταινία και τις εικόνες του τι συνέβη στους δρόμους της Λευκωσίας το Σάββατο το απόγευμα γνωρίζει ότι η αστυνομία είχε καταφύγει στο είδος της βίας που δεν έχει γίνει μάρτυρας στο παρελθόν, ούτε καν όταν ασχολήθηκε με χούλιγκαν ποδοσφαίρου που προκαλούν όλεθρο στους δρόμους.
Οι προθέσεις της αστυνομίας ήταν εμφανείς από τον μεγάλο αριθμό αστυνομικών, με πλήρη εξοπλισμό ταραχών, στους δρόμους. Το φορτηγό κανόνι νερού είχε επίσης βγει για να εκφοβίσει τους διαδηλωτές που παραβίαζαν τα διατάγματα που απαγόρευαν διαδηλώσεις οποιουδήποτε τύπου. Οι αριστεροί νέοι που εμφανίστηκαν ενδέχεται να παραβίαζαν τα διατάγματα και να αγνοήσουν τις εντολές της αστυνομίας να εγκαταλείψουν την περιοχή, αλλά οι πολιτικές ανυπακοές πρέπει να γίνουν ανεκτές από τις αρχές ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτών των καταπιεστικών και παρανοϊκών εποχών της κυβέρνησης με διάταγμα.
Κατά κάποιο τρόπο, η ακραία βαρύτητα της αστυνομίας ήταν σύμφωνη με τον αυταρχισμό που βιώνουμε εδώ και μήνες. Ζούμε σε μια χώρα στην οποία χρειαζόμαστε άδεια από το κράτος για να φύγουμε από το σπίτι και η αστυνομία μπορεί να μας σταματήσει στο δρόμο για να ελέγξει ότι έχουμε άδεια να είμαστε έξω. Λαμβάνοντας υπόψη τις εξουσίες που έχει δώσει η αστυνομία από την κυβέρνηση, η λογική εξέλιξη ήταν να χτυπήσει πολίτες που αρνήθηκαν ανοιχτά να υπακούσουν τα διατάγματα που πρέπει να επιβάλει η αστυνομία. Συμπεριφέρθηκαν ακριβώς όπως θα έκανε η αστυνομική δύναμη ενός αυταρχικού καθεστώτος
Η καθολική καταδίκη της αστυνομικής βίας ήταν μια θετική αντίδραση, μια ένδειξη ότι οι άνθρωποι δεν θα ανεχθούν την επιβολή των διατάξεων από τη βία. Ακόμη και η υπουργός Δικαιοσύνης, Έμιλι Γιολίτη, χαρακτήρισε την αστυνομική αντίδραση δυσανάλογη και ισχυρίστηκε ότι οι σκηνές που είδε της έδωσαν νύχτες χωρίς ύπνο. Αυτό δεν εμπόδισε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ζητήσουν την παραίτησή της, καθώς είναι η υπουργός που είναι υπεύθυνη για τη δύναμη και κάποιος έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη για τις απαράδεκτες τακτικές της αστυνομίας.
Η δημόσια κατακραυγή ώθησε τον γενικό εισαγγελέα να διατάξει έρευνα σχετικά με τις αστυνομικές ενέργειες που ήταν θετική εξέλιξη. Η αστυνομική διοίκηση είχε αρχικά ανακοινώσει ότι το δικό της όργανο για τη διερεύνηση των αστυνομικών ενεργειών θα εξετάσει τα περιστατικά, αλλά ο γενικός εισαγγελέας αποφάσισε ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί να κάνει μια τέτοια εργασία αμερόληπτα. Μερικά κεφάλια μπορεί τελικά να κυλήσουν, αλλά πιο σημαντικό από αυτό είναι η αντίδραση στην καταστολή στην οποία υποβάλλονται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας.
Οι άνθρωποι δεν θα δεχτούν την αστυνομία να χτυπά τους πολίτες στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας.
