Η ανυπόμονα λίστα με πολιτικά εκτεθειμένα άτομα (PEP) με επισφαλή χρέη στην πρώην τράπεζα συνεταιρισμών δημοσιεύτηκε το απόγευμα της Δευτέρας. Δεν προκάλεσε την οργή του κοινού που περίμεναν κάποιοι, ίσως οι άνθρωποι να έχουν μάλλον βλασφημία για την αυτοτελή συμπεριφορά ορισμένων βουλευτών.
Ακόμη και ο γενικός ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης που είχε πραγματοποιήσει την έρευνα για τους PEPs φαινόταν μάλλον απογοητευμένος με την υποτονική αντίδραση στην έκθεσή του. Πολλοί από τους PEP εξέδωσαν δηλώσεις που εξηγούν ότι είχαν αναδιαρθρώσει τα δάνεια τους και τα αποπληρώνουν, ενώ ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να λένε ότι τα ονόματά τους αναφέρθηκαν λανθασμένα, καθώς δεν είχαν λάβει τα δάνεια που συνδέονται με αυτά.
Ο Μιχαηλίδης το έκρινε ως προσβολή της επαγγελματικής του ικανότητας και πρόσφερε να παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα ευρήματά του. Κάλεσε τα άτομα που αναφέρονται στην έκθεση να εξουσιοδοτήσουν γραπτώς το γραφείο ελέγχου, να σχολιάσουν δημόσια τα δεδομένα που σχετίζονται με αυτά. το ελεγκτικό γραφείο θα τεκμηριώσει την ορθότητα των ευρημάτων του είπε στα κοινωνικά μέσα. Εν ολίγοις, αμφισβητήθηκε ακόμη και η εγκυρότητα των πορισμάτων της υπηρεσίας ελέγχου.
Στο τέλος, δεν μάθαμε τίποτα νέο από την έρευνα του ελεγκτικού γραφείου. Υπήρχαν μερικοί βουλευτές που δεν αποπληρώνουν τα δάνεια τους, όπως δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες τους, και τους προσφέρθηκαν εκπτώσεις από τον Kedipes, οι οποίοι είχαν καταλήξει με επισφαλή χρέη αξίας 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, ως μέρος του αναδιάρθρωση των δανείων. Μπορεί να έχουν λάβει ευνοϊκότερους όρους αναδιάρθρωσης (μεγαλύτερες εκπτώσεις) από τους απλούς πολίτες, η έκθεση του Μιχαηλίδη δεν το καθιστά σαφές. Πώς θα μπορούσε, δεδομένου ότι δεν υπάρχει τραπεζικός τύπος για την αναδιάρθρωση των δανείων;
Στο τέλος η έκθεση του γραφείου ελέγχου δεν μας είπε τίποτα που δεν γνωρίζαμε ότι συνέβαινε. Εάν οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων θα πρέπει να είναι θυμωμένος για αυτήν την κατάσταση, είναι οι ειλικρινείς άνθρωποι που έχουν εξοφλήσει τα δάνεια τους, είτε στην τράπεζα είτε στους συνεταιρισμούς, χωρίς να λάβουν εκπτώσεις. Τιμωρήθηκαν για την τιμή της υπογραφής τους, ενώ εκείνοι που παραβίασαν τις συμβάσεις τους ανταμείφθηκαν με μεγάλες εκπτώσεις από τις τράπεζες. Εάν υπήρχαν 20, 50 ή 100 PEP μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων που είχαν αποκοπεί τα κομμάτια των δανείων τους από τράπεζες, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτή ήταν προτιμησιακή μεταχείριση, δεδομένου ότι ήταν συνήθης πρακτική;
Αυτό που είναι κατακριτέο είναι ότι ορισμένοι από αυτούς τους PEP, οι οποίοι ψήφισαν κατά της έγκρισης νόμων που αποσκοπούν στην επιτάχυνση της ανάκτησης δανείων, φρόντιζαν τα προσωπικά τους συμφέροντα, ισχυριζόμενοι ότι ήταν υπερασπιστές των μικρών ανθρώπων. Δυστυχώς, δεν υπάρχει νόμος κατά των πολιτικών να συμπεριφέρονται με απόλυτα αυτοτελή τρόπο.