Όντας σε αντιπολίτευση και δεν έχει τίποτα απτό να προσφέρει στους ψηφοφόρους πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές, ο Άκελ αποφάσισε να κάνει εκστρατεία για ό, τι θα μπορούσε να έχει έκκληση σε όλες τις κομματικές γραμμές – τη μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης, παρόλο που δεν το αναφέρει ως έχει.
Αντ ‘αυτού, ζήτησε την κατάργηση της ποινής 12 τοις εκατό που επιβλήθηκε σε άτομα που συνταξιοδοτήθηκαν δύο χρόνια νωρίτερα, σε ηλικία 63 ετών. Τέτοια άτομα λαμβάνουν σύνταξη από το κρατικό ταμείο κοινωνικής ασφάλισης που είναι 12% χαμηλότερο. Εάν δεν υπήρχε ποινή, όλοι θα συνταξιοδοτηθούν στα 63 αντί των 65, καθώς θα τους εξασφαλιστεί πλήρης σύνταξη.
Όπως επεσήμανε σωστά η υπουργός Εργασίας Ζέτα Εμιλιανίδου, αυτό ήταν «μια απαίτηση για μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης από 65 σε 63 για ολόκληρο τον πληθυσμό». Εξήγησε επίσης ότι δεν υπήρχε ποινή 12% ως τέτοια, αλλά ότι για κάθε μήνα κάποιος αποφάσισε να πάρει σύνταξη νωρίτερα, αφαιρέθηκε το 0,5%. Η Εμιλιανίδου υπενθύμισε επίσης ότι η ώθηση της ηλικίας συνταξιοδότησης πέρασε από την κυβέρνηση Akel το 2012.
Ο Akel δεν βρίσκει τίποτα λάθος στην εκστρατεία για αλλαγή του συνταξιοδοτικού νόμου που είχε τροποποιήσει το 2012, κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Χριστόφια. Η αλλαγή ήταν η σωστή απόφαση, διασφαλίζοντας ότι το ταμείο κοινωνικής ασφάλισης θα παραμείνει βιώσιμο στο άμεσο μέλλον και σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες κοινωνικές συνθήκες.
Το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες και ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών ταμείων ήταν η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης. Στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ ο μέσος όρος είναι 65, ενώ για πολλά θα αυξηθεί σε 67 πριν από το τέλος της δεκαετίας. Το ίδιο θα συμβεί και στην Κύπρο σύμφωνα με το νόμο που ψηφίστηκε από τον Akel. Από το 2023 η ηλικία συνταξιοδότησης αυξάνεται κατά έξι μήνες κάθε χρόνο έως ότου φτάσει τα 67.
Όλοι γνωρίζουν ότι με άτομα που ζουν περισσότερο, ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των κρατικών συνταξιοδοτικών ταμείων είναι η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης. Η εναλλακτική λύση θα ήταν να αυξηθεί η μηνιαία συνεισφορά των εργαζομένων και των εργοδοτών στο ταμείο, κάτι που θα μπορούσε επίσης να γίνει κάποια στιγμή στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη και ο Akel θα κάνει τη χώρα μια μεγάλη υπηρεσία εάν παραιτηθεί από αυτήν την ανεύθυνη λαϊκιστική απαίτηση που είναι αδικαιολόγητη και δεν έχει άλλο σκοπό από το να κερδίσει το κόμμα μερικές χιλιάδες ψήφους. Αξίζει πραγματικά αυτές οι ψήφοι να απειλήσουν τη βιωσιμότητα του κρατικού συνταξιοδοτικού ταμείου;