Ενώ το κίνημα «Me Too» στην Κύπρο αποκτά μεγαλύτερη πρόσφυση στο σύστημα δικαιοσύνης καθώς περισσότερες γυναίκες μιλούν, υπάρχουν παιδιά σε αυτό το νησί με εξίσου τρομερά πράγματα που συμβαίνουν σε αυτές και εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες δεν θα δουν ποτέ δικαιοσύνη.
Αυτά τα παιδιά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης θα εξελιχθούν στην ενηλικίωση και θα περάσουν τη ζωή τους ψυχολογικά σημάδια και δυσλειτουργικά και χωρίς βοήθεια, επειδή φοβόταν πολύ να μιλήσουν. Θα επηρεαστούν με τρόπους που δεν συνειδητοποιούν καν, από το να μην εμπιστεύονται άλλους ενήλικες μέχρι να μην μπορούν να σφυρηλατήσουν σχέσεις, και στα χειρότερα σενάρια, γίνονται επίσης θύματα.
Η τεχνολογία βοηθά την αστυνομία να εντοπίζει όλο και περισσότερες περιπτώσεις κατοχής παιδικής πορνογραφίας. Φυσικά, χωρίς τεχνολογία, αυτοί οι διεστραμμένοι δεν θα είχαν πρόσβαση στην παιδική πορνογραφία, αλλά τουλάχιστον μπορεί να βοηθήσει την επιβολή του νόμου να παρακολουθεί ποιος μπορεί να έχει την τάση να μεταφέρει την άρρωστη εμμονή τους στην πραγματική ζωή.
Το ανώτατο δικαστήριο αυτήν την εβδομάδα εξέτασε τις ερωτήσεις σε περίπτωση έφεσης από ένα σειριακό παιδόφιλο, ο οποίος, όπως γνωρίζουμε από τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, έχει καταστρέψει άμεσα εννέα ζωές παιδιών. Πόσα άλλα ξέφυγε; Το δικαστήριο πρότεινε την επανεξέταση των ποινών, καθώς ο εν λόγω άντρας επετράπη στη μέση της ποινή φυλάκισης 20 ετών και μετά προσβλήθηκε ξανά.
Είναι σαφές ότι 10 χρόνια φυλάκισης δεν τον αποθάρρυναν, οπότε είναι αμφίβολο ακόμα κι αν είχε περάσει τα 20 ολόκληρα χρόνια μέσα του, ή ακόμα και 30 ότι θα βγει ένας αλλαγμένος άνθρωπος. Η απελευθέρωση ενός τέτοιου ατόμου σε ηλικία 50, 60 ή ακόμα και 70 ετών δεν σημαίνει ότι περισσότερα παιδιά δεν θα γίνουν θύματα του.
Οι βουλευτές μιλούν πολλά για τα μητρώα των παραβατών του σεξ, τα βραχιόλια στον αστράγαλο και άλλα πιθανώς ανεφάρμοστα αποτρεπτικά μετά το γεγονός. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που τιμωρούνται και να μάθουν από αυτό, να συνειδητοποιούν ότι έχουν μια ασθένεια και να προσπαθήσουν να λάβουν βοήθεια, αλλά θα ήταν τεράστιος κίνδυνος να υποθέσουμε, σαν αλκοολικός, ότι δεν θα μπουν στον πειρασμό ξανά. Απλώς δεν αξίζει τον κίνδυνο.
Ίσως ήρθε η ώρα οι αρχές άρχισαν να εξετάζουν τον χημικό ευνουχισμό, εκτός εάν η Κύπρος είναι διατεθειμένη να κλειδώσει αυτούς τους ανθρώπους για ζωή. Ίσως πρέπει. Υπάρχει νομοθεσία που επιτρέπει χημικό ευνουχισμό στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πολωνία, τη Ρωσία, την πΓΔΜ, το Βέλγιο και την Τουρκία. Πολλοί παραβάτες ακολουθούν οικειοθελώς αυτή τη διαδρομή μετά τη φυλακή Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες είναι αναγκασμένη. Προφανώς, λειτουργεί και είναι αναστρέψιμο εάν πρόκειται για αυτό.
Παρόλο που πολλοί παιδόφιλοι ήταν τα ίδια θύματα ως παιδιά, γνωρίζουν ξεκάθαρα τι κάνουν είναι λάθος, επειδή ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί ο στόχος τους είναι παράνομος, μέσω εξαναγκασμού και απειλών εναντίον των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Ο καθένας έχει την επιλογή να ενεργήσει ή όχι. Οι παιδόφιλοι μπορεί να μην σκοτώνουν πάντα τα θύματά τους, αλλά αφαιρούν τη ζωή τους.