Αφού ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αποχώρησε από τις συνομιλίες στο Crans-Montana τον Ιούλιο του 2017, επικεντρώθηκε στην επανεκλογή του, αποφεύγοντας τη διευθέτηση και τη δημιουργία συμμαχιών με γειτονικές χώρες, με την πεποίθηση ότι αυτό θα επέτρεπε στην Κύπρο να προχωρήσει με την ενέργειά της σχέδια που δεν ενοχλούνται από την Τουρκία. Πέτυχε τους δύο πρώτους στόχους, αλλά έκανε έναν τρομερό λανθασμένο υπολογισμό στον τρίτο, ο οποίος βασίστηκε σε ευσεβείς πόθους και αυταπάτες του μεγαλείου παρά σε οποιαδήποτε ρεαλιστική ανάλυση της κατάστασης.
Στο τέλος, η πολιτική του να κάνει την Κύπρο ενεργειακό παίκτη στην Ανατολική Μεσόγειο και να δημιουργήσει έναν ενεργειακό κόμβο στην περιοχή, ενώ αποκλείοντας την Τουρκία πήγε τρομερά λάθος. Όχι μόνο η Τουρκία εισήλθε στην ΑΟΖ της Κύπρου κατά βούληση, πραγματοποιώντας διερευνητικές εργασίες, δημιουργώντας προβλήματα για τις εταιρείες πετρελαίου και προκαλώντας αστάθεια στην περιοχή, αλλά έχει επίσης καταστήσει τις τριμερείς συμμαχίες, στις οποίες ο Αναστασιάδης είχε τόση πίστη, χωρίς νόημα. Οι κύριοι συμμετέχοντες σε αυτές τις συμμαχίες, η Ελλάδα, η Αίγυπτος και το Ισραήλ κάνουν ενεργειακά σχέδια και συνάπτουν συμφωνίες που αποκλείουν την Κύπρο.
Αυτές ήταν οι χώρες με τις οποίες η Κύπρος επρόκειτο να κατασκευάσει τον αγωγό EastMed με φυσικό αέριο, μέσω της Κύπρου στην Ελλάδα. Είχαν πείσει ακόμη και την ΕΕ να χρηματοδοτήσει μια μελέτη σκοπιμότητας, παρόλο που οι εμπιστευτικοί της βιομηχανίας υποστήριζαν πάντα ότι ήταν ένα μη βιώσιμο έργο, κάτι που δεν εμπόδισε την κυβέρνηση του Αναστασιάδη να κάνει πολιτικό κεφάλαιο από αυτό. το έργο είχε την πλήρη υποστήριξη όλων των πολιτικών κομμάτων. Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, όλοι οι τριμερείς σύμμαχοί μας συζητούν ή κάνουν εναλλακτικές ρυθμίσεις, πίσω από την πλάτη της Κύπρου.
Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, είχε συνομιλήσει με την Αίγυπτο και το Ισραήλ για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Ισραηλινό Λεβιάθαν μέσω της Αιγύπτου στην Κρήτη, όπου θα υγροποιήθηκε και θα εξαχθεί στην Ευρώπη. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Μητσοτάκης, ο οποίος συζήτησε αυτό το έργο με τον πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, το Νοέμβριο, είχε κρατήσει τον Αναστασιάδη στο σκοτάδι, παραλείποντας να το αναφέρει στη συνάντησή τους πριν από λίγες εβδομάδες, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές στη Λευκωσία. Εν τω μεταξύ, πριν από δύο εβδομάδες, οι κυβερνήσεις της Αιγύπτου και του Ισραήλ υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού από τον Λεβιάθαν στην Αίγυπτο, υποδεικνύοντας ότι το Ισραήλ θέλει να αυξήσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου του και δεν θα περιμένει τον αγωγό EastMed να το κάνει.
Το τι θα συμβεί στη συμφωνία που υπέγραψε η Κύπρος με την Αίγυπτο το 2018 για την κατασκευή αγωγού από το πεδίο της Αφροδίτης προς την Αίγυπτο είναι ασαφής. Κάνοντας τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα για την κυπριακή κυβέρνηση, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Καβούσογλου δήλωσε την Πέμπτη ότι βρίσκονται σε εξέλιξη προσπάθειες για τη βελτίωση των σχέσεων της χώρας του με την Αίγυπτο, με απώτερο στόχο την υπογραφή συμφωνίας ΑΟΖ. Επαίνεσε την Αίγυπτο που δεν παραβίασε την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας όταν κατέληξε σε συμφωνία με την Ελλάδα για την οριοθέτηση των αντίστοιχων ΑΟΖ τους. Πού θα αφήσει την Κύπρο η εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας-Αιγύπτου και η συμφωνία για τις θάλασσες;
Τα λόγια του επικεφαλής της Disy, Αβέρωφ Νεοφύτου, ότι χωρίς έναν διακανονισμό της Κύπρου, θα χάναμε επίσης την ΑΟΖ μας δεν ήταν τόσο ανησυχητικά όσο ισχυρίστηκαν ορισμένοι τότε. Όλος ο προγραμματισμός για την ενέργεια από τους συμμάχους μας, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, παρακάμπτει την Κύπρο, κάνοντας μια κοροϊδία των ισχυρισμών ότι θα γινόμασταν ενεργειακός κόμβος μέσω του οποίου θα εξαγόταν φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χρυσοδουλίδης είχε ακόμη καυχηθεί ότι η Κύπρος θα ήταν βασικός ενεργειακός παράγοντας στην περιοχή και ότι μέσω των συμμαχιών της είχε αναβαθμίσει τη στρατηγική της σημασία. Η αναβάθμιση της στρατηγικής μας σημασίας μέσω συμμαχιών είναι μια διατριβή που προωθείται από τα γεράκια του υπουργείου Εξωτερικών, των λαϊκών κομμάτων και των μαζορετών των μέσων ενημέρωσης, όλα τυφλά στο μέγεθος της χώρας.
Αυτές οι αυταπάτες του μεγαλείου μας κόστισαν πάντα ακριβά. Η ιδέα του Αναστασιάδη ότι η Κύπρος θα μπορούσε πραγματικά να εκμεταλλευτεί τους υδρογονάνθρακες μέσω συμμαχιών με γειτονικές χώρες και να αποκλείσει την Τουρκία από τις διαδικασίες έχει εκφραστεί ως η απόλυτη ψευδαίσθηση από ό, τι συμβαίνει γύρω μας. Στο τέλος, η Κύπρος έχει αποκλειστεί από τον ενεργειακό σχεδιασμό των τριμερών συμμάχων της. Όπως είναι τα πράγματα, μπορεί να μην έχει καν αγορά για το φυσικό του αέριο. Ο Αναστασιάδης μπορεί να κατηγορήσει τον εκφοβισμό της Τουρκίας και να αγνοήσει το διεθνές δίκαιο, αλλά ένας ρεαλιστικός και υπεύθυνος ηγέτης θα είχε εξετάσει αυτές τις δυνατότητες και θα υπολόγιζε τους κινδύνους κατά τη διαμόρφωση της πολιτικής του για την ενέργεια. Δεν το έκανε. Ήταν τόσο αφελής για να πιστέψει ότι η Τουρκία θα δεχόταν να αποκλειστεί από τα ενεργειακά σχέδια για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τη γειτονιά της και να μην κάνει τίποτα γι ‘αυτήν;
Η πραγματικότητα είναι ότι αν η Κύπρος δεν καταλήξει σε συμφωνία με την Τουρκία σχετικά με την ΑΟΖ, είναι απίθανο να πουλήσει οποιοδήποτε φυσικό αέριο. Ένας ρεαλιστής ηγέτης όχι μόνο θα το είχε καταλάβει, αλλά θα είχε συνειδητοποιήσει ότι ο πιο οικονομικός τρόπος εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου του νησιού θα ήταν να το πουλήσει στην Τουρκία – μια τεράστια αγορά με απεριόριστη ζήτηση. Φυσικά, θα πρέπει πρώτα να υπάρξει ένας οικισμός της Κύπρου, για τον οποίο ο Αναστασιάδης δεν είναι πολύ ενθουσιώδης.
