Για να καταλάβετε πώς συμπεριφέρεται ένας αντίπαλος είναι σημαντικό να α) μπείτε στα παπούτσια τους και β) να φανταστείτε πώς σας βλέπουν με τα δικά τους μάτια. Λοιπόν, ο τρόπος με τον οποίο η Τουρκία βλέπει την Ελλάδα έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία 10 χρόνια. Τον 20ο αιώνα, υπήρχε πάντα ένα στοιχείο φθόνης από την πλευρά της Τουρκίας. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς ένα μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα μπορούσε ποτέ να αναπτυχθεί τόσο πολύ, να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να θεωρηθεί βασικό μέρος της Δύσης.
Το κερασάκι στο κέικ ήταν η μεγάλη επιτυχία της σχολής του ελληνικού ρεαλισμού, η οποία ήταν η είσοδος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Φαινόταν αδιανόητο για την Τουρκία ότι ένα δεύτερο «ελληνικό» κράτος θα μπορούσε να εισέλθει στον κλειστό ευρωπαϊκό σύλλογο, ειδικά όταν απέχουν ακόμη από το να πλησιάσουν οπουδήποτε πιο κοντά στην Ένωση.
Η Τουρκία ζούσε πάντα με τις δικές της θεωρίες συνωμοσίας, τους δικούς της δαίμονες. Γι ‘αυτό πιστεύει ότι το επόμενο σχέδιο που διαμορφώνεται είναι να χωρίσει την ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Κύπρου, Αιγύπτου, Ισραήλ και Ελλάδας, με την Τουρκία να στριφογυρίζει στη γωνία.
Στο μεταξύ, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άρχισε επίσης να μας βλέπει διαφορετικά, γιατί άρχισε επίσης να κοιτάζει τον εαυτό του διαφορετικά. Στα μάτια του, είναι ο «ίσος» του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, του Προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping και της Γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ. Και αυτό είναι όλο.
Πιθανότατα βρίσκει διάφορα άλλα άτομα, όπως ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Josep Borrell, διασκεδαστικό, και δεν νομίζω ότι θυμάται καν τα ονόματά τους. Ο Ερντογάν βλέπει την Τουρκία ως ανερχόμενη υπερδύναμη και μετασχηματισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και προφανώς βλέπει και την Ελλάδα διαφορετικά.
Εφόσον γνωρίζουμε όλα αυτά, το ερώτημα τώρα είναι τι μπορούμε να κάνουμε. Η προφανής απάντηση είναι αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε τώρα, εν μέσω πανδημίας. Να σταθούμε οικονομικά, να φέρουμε Έλληνες που μετακόμισαν στο εξωτερικό και άλλους Ευρωπαίους πολίτες εδώ για να ζήσουν και να επενδύσουν, και να αναβαθμίσουν γρήγορα τις άμυνες μας. Αυτές οι πρωτοβουλίες, σε συνδυασμό με τις περιφερειακές συμμαχίες, θα πολλαπλασιάσουν τη δύναμή μας.
Αλλά είναι επίσης σημαντικό για τη γεωπολιτική εξίσωση στην Ανατολική Μεσόγειο να κατανοήσουν ορισμένοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι τι έχει κατανοήσει πλήρως το Ισραήλ: Ότι χωρίς μια ισχυρή Ελλάδα, η Ευρώπη και η Δύση θα είναι ευάλωτα στη νότια πλευρά τους σε μια σειρά από απειλές, που κυμαίνονται από την τρομοκρατία στην ηγεμονία μιας αντιδυτικής δύναμης. Για να το καταλάβουν, πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται γεωπολιτικά και όχι «λογικά». Το μεγαλύτερο λάθος θα είναι να αφήσουμε την Ελλάδα μόνη της απέναντι σε έναν γεωπολιτικά ανυπόφορο αντίπαλο.
(Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από την εφημερίδα Καθημερινή και αναπαράγεται με άδεια.)