Η ανεργία στα χέρια του κατασκευαστικού κλάδου
Με τα ανεξίτηλα ίχνη που έχουν απομείνει στη χώρα μας ως αποτέλεσμα των προηγούμενων οικονομικών κρίσεων, είναι καιρός να αλλάξουμε μερικές από τις ιδέες που υπάρχουν στη χώρα μας; Τα τεχνικά επαγγέλματα εξαφανίζονται κάθε χρόνο, όταν η ανεργία αυξάνεται is Είναι μια μόνιμη κοινωνική και οικονομική απάτη για την Κύπρο.
Οι περισσότεροι νέοι γυρίζουν την πλάτη σε τεχνικές αναζητήσεις. Αλλά αυτά είναι που μπορούν να προσφέρουν θέσεις εργασίας, να εστιάζουν τις προσπάθειες των νέων με την ένταξη στις υπηρεσίες της αγοράς εργασίας, ακόμη και μέσω της τουριστικής βιομηχανίας.
Ναι, οι υπηρεσίες υπήρξαν το αιχμή της αιχμής τόσο της κυπριακής οικονομίας όσο και της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα υπάρχει τεράστια έλλειψη τεχνικών επαγγελματιών. Ένα έλλειμμα που, εάν καλυφθεί στο μέλλον, θα μπορούσε να είναι η λύση στο τεράστιο πρόβλημα ανεργίας μας.
Οι άνεργοι στην Κύπρο, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, ξεπερνούν τα 32.000 άτομα, ενώ οι περισσότεροι είναι στον τουριστικό τομέα, με συνολικά περισσότερα από 7.000 άτομα. Ο τουριστικός τομέας, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη κρίση στον τομέα της υγείας, είναι ιδιαίτερα εύθραυστος. Ταυτόχρονα, η ανεργία στον κατασκευαστικό τομέα ήταν πολύ χαμηλότερη, φτάνοντας μόνο 2.000 άτομα.
Στην απέναντι όχθη βρίσκεται ο κατασκευαστικός τομέας, ο οποίος απέδειξε ότι η κρίση του 2013 υπέστη ανεπανόρθωτα. Όλες οι εταιρείες σε αυτόν τον τομέα μειώνουν το προσωπικό τους. Αποτέλεσμα; Πολλοί τεχνίτες, ειδικά ειδικευμένοι Κύπριοι τεχνίτες, παρέμειναν άνεργοι, ενώ ξένοι ειδικευμένοι τεχνίτες στη χώρα μας έπρεπε να ταξιδέψουν σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες, όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι λιγότερο ειδικευμένοι ξένοι τεχνίτες επέστρεψαν κυρίως στις χώρες καταγωγής τους στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Αργότερα, τα επόμενα χρόνια, είδαμε και πάλι ανάπτυξη στον κατασκευαστικό τομέα, κυρίως λόγω του επενδυτικού προγράμματος, αλλά ήταν πολύ πιο δύσκολο να βρούμε εξειδικευμένο προσωπικό από ξένες χώρες, καθώς οι περισσότεροι εξειδικευμένοι τεχνίτες είχαν φύγει για άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Αυτό το γεγονός είχε άμεσο αντίκτυπο λόγω της έλλειψης τεχνικού προσωπικού και εταιρειών στον κατασκευαστικό τομέα της χώρας μας, οι οποίες δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στον όγκο της εργασίας. Ως αποτέλεσμα, οι κατασκευαστικές εταιρείες από διαφορετικές ξένες χώρες προσπαθούν να καλύψουν αυτό το κενό με τη σύναψη συμβάσεων στη χώρα μας. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η προώθηση των τεχνικών επαγγελμάτων πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία μέσω του εκπαιδευτικού μας συστήματος, διότι η αγορά εργασίας δεν μπορεί πλέον να απορροφήσει τόσους επιστήμονες όσο και πολλούς εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα, έως το 2020, υπήρχαν διπλάσιοι άνεργοι στον κατασκευαστικό τομέα από ό, τι στις τουριστικές υπηρεσίες. Φυσικά, ο κατασκευαστικός κλάδος είναι ένας δύσκολος, κουραστικός τομέας, αλλά ο μισθός είναι ακόμα υψηλότερος από άλλα επαγγέλματα (κυρίως στον τουριστικό κλάδο), επιτρέποντας στον εργαζόμενο σε αυτόν τον τομέα να ζήσει με αξιοπρέπεια με την οικογένειά του. Στις κατασκευές, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, ο μέσος μηνιαίος μισθός ήταν 1.563 ευρώ, ενώ στον τουρισμό – 1.299 ευρώ. Ταυτόχρονα, με αυτόν τον τρόπο, η ανεργία στη χώρα μας θα μειωθεί, καθώς και η εκροή χρημάτων στο εξωτερικό, δημιουργώντας κατάλληλες συνθήκες για περαιτέρω ανάπτυξη. Συμπερασματικά, είναι καιρός να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά. Ας αλλάξουμε τον τρόπο που επιλέγουμε τα επαγγέλματα, και τέλος να δείξουμε στους νέους πώς αυτά τα επαγγέλματα λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας.
* Υποψήφιος βουλευτής της Αμμοχώστου – Ανεξάρτητοι