«Ο πρωθυπουργός Davutoğlu επισκέπτεται το ΕΚ» από τον Martin Schulz – Πρώην Πρόεδρος του ΕΚ (2012 – 2017) έχει άδεια βάσει του CC BY-NC-ND 2.0
Η σύνοδος κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Δεκέμβριο του 2020 έδωσε την ευκαιρία στις Βρυξέλλες να επισημοποιήσουν μια στρατηγική εταιρική σχέση με την Τουρκία για τη διαχείριση των κρίσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία και τη Λιβύη. Αντίθετα, αποκάλυψε αποκλίσεις μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας ως προς τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει την επιθετική εξωτερική πολιτική της Άγκυρας. Ενώ ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν τάσσεται υπέρ της άσκησης ισχυρής πίεσης στον πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν, η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ πιστεύει ότι είναι ζωτικής σημασίας να παραμείνουμε ανοιχτοί στον διάλογο. Αυτή η έλλειψη στρατηγικής σαφήνειας θέτει σε κίνδυνο την περιφερειακή ασφάλεια δεδομένης της σημασίας της τουρκικής συνεργασίας με τις Βρυξέλλες για τον χειρισμό κοινών θεμάτων στην παράνομη μετανάστευση και τις τοπικές συγκρούσεις.
Η ΕΕ αντιμετωπίζει μισά την Τουρκία έναντι της Κύπρου
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αγωνίζεται να αναλάβει συλλογική δράση για την αποφασιστική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν. ο συμπεράσματα που εγκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αντικατοπτρίζει την απόκλιση μεταξύ του Παρισιού και του Βερολίνου ως προς τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ-27 πρέπει να αντιμετωπίσει την Τουρκία, αφήνοντας έτσι τις Βρυξέλλες να παραλύσουν στην εξεύρεση κοινής στρατηγικής.
Από τη μία πλευρά, η Γαλλία ήταν πρόθυμη να θέσει ισχυρή πίεση της ΕΕ σχετικά με την Άγκυρα ως απάντηση στην κλιμάκωση των εντάσεων με την Κύπρο. Η απόφαση του Παρισιού να στέλνει το ναυτικό του Η υποστήριξη της ακεραιότητας των κυπριακών χωρικών υδάτων μπορεί να εξηγηθεί από τη μεταρρύθμιση του Macron φιλοδοξίες να δοθούν στις Βρυξέλλες μεγαλύτερες εξουσίες για τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής.
Η Γαλλία βρίσκει επίσης ένα κίνητρο να λάβει σταθερή στάση ενάντια στις τουρκικές επιδρομές στο στόχο της εγκαθιδρύω νέες πηγές ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ, η οποία μέχρι στιγμής εξαρτάται από τη Ρωσία. Η Κύπρος και η Αίγυπτος, μαζί με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, υπέγραψαν ένα ναύλωση τον Σεπτέμβριο που επέτρεψε την ευρωπαϊκή πρόσβαση στην αιγυπτιακή αγορά ενέργειας. Παρά φοβούνται στην Τουρκία τον αποκλεισμό της από αυτήν τη διαδικασία, την επιδίωξη της ΕΕ ενεργειακή πολιτική διαφοροποίησης ενθαρρύνει τον Μακρόν να πάρει έναν σκληρό τόνο για τη μονομέρεια του Ερντογάν.
Ωστόσο, η Γερμανία υιοθετεί μια συμβιβαστική προσέγγιση για την κρίση. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνώρισε το ενδιαφέρον του Βερολίνου για ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας και αμοιβαία επωφελών με την Τουρκία, καθώς αποδεικνύεται ζωτικός εμπορικός εταίρος. Το 2015, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το τουρκικό Υπουργείο Οικονομίας έκαναν δέσμευση για ελευθέρωση του εμπορίου σε τομείς συμπεριλαμβανομένων των δημοσίων συμβάσεων και υπηρεσιών. Η Τουρκία αντιπροσωπεύει σήμερα πάνω απ ‘το μισό των άμεσων ξένων επενδύσεων της ΕΕ ως αποτέλεσμα και, ιδίως με το οικονομικές επιπτώσεις του Covid-19 για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι ευρωπαϊκές εταιρείες βρίσκουν ένα αξιόπιστο πλεονέκτημα στο Συμμετοχή της Άγκυρας στις αλυσίδες εφοδιασμού τους.
Με αβεβαιότητα σχετικά με τη δημοσιονομική αντίδραση της ΕΕ στην πανδημία και η Κίνα αντικαθιστά τις ΗΠΑ ως η κυρίαρχη πηγή παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, η διατήρηση της τουρκικής δέσμευσης στο εμπόριο της ΕΕ αποτελεί βασικό παράγοντα πολιτικής για το Βερολίνο.
Γιατί είναι σημαντική η Τουρκία για τα συμφέροντα της ΕΕ;
Αν και η Γερμανία και η Γαλλία διαφωνούν για την απάντηση στο ζήτημα της Ανατολικής Μεσογείου, η τουρκική συνεργασία παραμένει ζωτικής σημασίας για την προώθηση των συμφερόντων της ΕΕ για την ασφάλεια.
Πρώτον, ο εκτοπισμός πολιτών ως αποτέλεσμα συγκρούσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής σημαίνει ότι η Τουρκία κατέχει στρατηγική θέση στη διαχείριση του ζητήματος. Αυτό μπορεί να φανεί το 2016 συμφωνία που είδε την Άγκυρα να συμφωνεί να προστατεύσει τους Σύρους πρόσφυγες, να εφαρμόσει την ασφάλεια των συνόρων και να μοιραστεί πληροφορίες ως αντάλλαγμα για οικονομική βοήθεια της ΕΕ. Η συμφωνία εκπλήρωσε τον στόχο της ως η παράτυπη μετανάστευση μειώθηκε κατά 97% δύο χρόνια μετά την έναρξη ισχύος του.
Ο συντονισμός ΕΕ-Τουρκίας στο θέμα της μετανάστευσης αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία τις κοινωνικοοικονομικές πιέσεις που έχει ασκήσει η πανδημία στον ευρύτερο πληθυσμό σε συνδυασμό με την κλιμάκωση του εχθροπραξίες στο Idlib. Συνεπώς, η διατήρηση ανοικτού διαλόγου μεταξύ Βρυξελλών και Άγκυρας θα είναι κρίσιμη για τον περιορισμό της κρίσης κοντά στα νότια σύνορα της Τουρκίας.
Δεύτερον, στον τομέα των περιφερειακών συγκρούσεων, παρόλο που η επέμβαση του Ερντογάν στη Λιβύη οδήγησε Ο Μακρόν κατηγορεί τον Τούρκο πρόεδρο ότι αυξάνει την τρομοκρατική απειλή στην Ευρώπη, αυτό ενισχυμένο τη θέση της Εθνικής Συμφωνίας που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ (GNA).
Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια θετική εξέλιξη για τη γειτονιά της ΕΕ, δεδομένης της μακράς από τη σταθερή κατάσταση στη Λιβύη μετά την γαλλο-βρετανική παρέμβαση το 2011. Σύμφωνα με κανω ΑΝΑΦΟΡΑ σχετικά με τη στρατηγική του Ηνωμένου Βασιλείου στη Λιβύη από την επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων της Βουλής, η Βόρεια Αφρική μια εξάπλωση όπλων και η ανάπτυξη του Isis παρά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι.
Για όλες τις δυνατότητές της να μειώσει την επιρροή της ΕΕ, δεν είναι παράλογο να υποτεθεί ότι θα ήταν προς το συμφέρον των Βρυξελλών να αναγνωριστεί ο σταθεροποιητικός ρόλος που παίζει η Άγκυρα στην περιοχή.
Η έλλειψη στρατηγικής σαφήνειας ενισχύει τον Ερντογάν και αφήνει την ΕΕ αδύναμη στην αντιμετώπιση των περιφερειακών προκλήσεων
Τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ εξακολουθούν να προσπαθούν να εξισορροπήσουν τις αποκλίνουσες γαλλικές και γερμανικές θέσεις, αφήνουν την ΕΕ αδύνατη να ακολουθήσει μια συνεκτική στρατηγική και, ως εκ τούτου, την θέτει σε αναδρομή όταν προωθεί τα βασικά της συμφέροντα.
Αυτό φαίνεται στο ελάχιστο αντίκτυπο που αποδεικνύει η απειλή των κυρώσεων στην αλλαγή της λήψης αποφάσεων της Άγκυρας. ο περικοπή στη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) για την ανάπτυξη υποδομών δεν απέτρεψε τις φιλοδοξίες του Ερντογάν στην Κύπρο και τη Λιβύη. Και είναι απίθανο να προσθέσουμε περισσότερους Τούρκους αξιωματούχους ή οργανισμούς στη λίστα εκείνων που επί του παρόντος απαγορεύουν τα ταξίδια και παγώνουν περιουσιακά στοιχεία θα αλλάξει τους υπολογισμούς δεδομένου ότι η περίπτωση της μείωσης της χρηματοδότησης από την ΕΤΕπ δεν είχε αξιοπιστία.
Παρά την απώλεια του κύριου δανειστή της Τουρκίας στην ΕΤΕπ, ήταν δεν αναμενόταν ότι θα επηρεαστούν έργα του ιδιωτικού τομέα και συμφωνίες ΕΤΕπ ύψους περίπου 350 εκατομμυρίων ευρώ. Έτσι, ενώ οι κυρώσεις μπορεί να χρησιμεύσουν ως γαλλο-γερμανικός συμβιβασμός, αυτή η προσέγγιση ενισχύει μόνο τον Ερντογάν και αφήνει την ΕΕ χωρίς μεγάλη μόχλευση.
Η δυσλειτουργική σχέση ΕΕ-Τουρκίας ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο για την περιφερειακή ασφάλεια. Όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, η εκ περιτροπής προεδρία της Γερμανικής ΕΕ έχασε την ευκαιρία να επανεξετάσει τη συμφωνία του 2016 με την Άγκυρα και διαχειριστείτε η κατάσταση στη βόρεια Συρία. Το επίκεντρο της νέας μετανάστευσης συμφωνία Αντίθετα ήταν να εγκατασταθεί αμφιβολίες που κράτη μέλη κράτησαν για υποχρεωτική μετεγκατάσταση αιτούντων άσυλο από την Ελλάδα.
Όσον αφορά τη Λιβύη, οι Βρυξέλλες αδυνατούν επίσης να αναλάβουν πρωτοβουλία με την Τουρκία για την επίλυση του ζητήματος. Η Διάσκεψη του Βερολίνου, μια διάσκεψη κορυφής που ελπίζει η ΕΕ θα αποτελέσει τη βάση μιας πολιτικής λύσης για την κρίση, απέτυχε να αποτρέψει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα παροχή στρατιωτικής υποστήριξης στην αντιπολίτευση του GNA στον Εθνικό Στρατό του Λιβύου του Χαφτάρ και άφησε την Άγκυρα ελεύθερη να παρέμβει εξ ονόματος της κυβέρνησης του ΟΗΕ.
Αν και η Τουρκία είναι το κλειδί για τη διαδικασία σταθεροποίησης της γειτονίας της ΕΕ, η έλλειψη στρατηγικής σαφήνειας των Βρυξελλών ως προς τη σχέση της με την Άγκυρα σημαίνει ότι η ΕΕ θα αγωνιστεί να αντιμετωπίσει προκλήσεις περιφερειακής πολιτικής, επιτρέποντας παράλληλα στον Ερντογάν να συνεχίσει τη γεωπολιτική του ατζέντα υπό τους όρους του.