Ο Πρόεδρος Ersin Tatar δήλωσε ότι η βάση της απομόνωσης και του εμπάργκο που εξακολουθούν να υπόκεινται είναι το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με ημερομηνία 4 Μαρτίου 1964, με τη μέθοδο λύσης να προσπαθεί να επιβληθεί καλώντας τις “παραμέτρους του ΟΗΕ”.
Ο Τατάρ έκανε αξιολογήσεις για το Κυπριακό στην 57η επέτειο του ψηφίσματος 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με ημερομηνία 4 Μαρτίου 1964.
Ο Πρόεδρος Τατάρ δήλωσε ότι η ελληνική πλευρά δεν συμφωνεί με τη συμφωνία λόγω αυτής της απόφασης, η οποία εξακολουθεί να ισχύει, ότι βλέπει τον εαυτό του ως τον μοναδικό ιδιοκτήτη όλης της Κύπρου και διατηρεί την κυρίαρχη νοοτροπία του και είπε: “Η ελληνική πλευρά δεν θα έρθει σε μια συμφωνία αρκεί αυτή η άδικη απόφαση να βρίσκεται στη μέση. “
Σύμφωνα με τη δήλωση της Προεδρίας, η εκτίμηση του Προέδρου Τατάρ για το θέμα έχει ως εξής:
«Βρισκόμαστε στην 57η επέτειο του πολιτικού και άδικου ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 4 Μαρτίου 1964, αριθμός 186, που είναι ένας από τους κύριους λόγους για τη μη επίλυση της Κύπρου και της ελληνικής σύγκρουσης.
Στις ελληνικές επιθέσεις που ξεκίνησαν στις 21 Δεκεμβρίου 1963 σύμφωνα με το Σχέδιο Ακρίτας με σκοπό την καταστροφή του τουρκοκυπριακού λαού και την προσάρτηση του νησιού στην Ελλάδα, ο τουρκοκυπριακός λαός αποκλείστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία, εκ των οποίων ήταν ίσοι και ιδρυτικοί εταίροι, με τα όπλα, ενώ οι σφαγές και η γενοκτονία συνεχίστηκαν.
Αφού τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα πέταξαν στους ουρανούς της Λευκωσίας στις 25 Δεκεμβρίου 1963, δημιουργήθηκε εκεχειρία και πραγματοποιήθηκε διάσκεψη του Λονδίνου τον Ιανουάριο του 1964, στην οποία συμμετείχαν οι τουρκικές και ελληνοκυπριακές πλευρές και εγγυητικές χώρες, ελπίζοντας να βρουν λύση το πρόβλημα. Η ελληνο-ελληνική ντουέτο αρνητική στάση των αποτελεσμάτων στη διάσκεψη του Λονδίνου σε αποτυχία είχε ως αποτέλεσμα τις τουρκοκυπριακές επιθέσεις σε ανθρώπους πιο επικεντρωμένους και την Τουρκία, τον τουρκοκυπριακό λαό 13 Φεβρουαρίου 1964 ημέρα προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών .
Η ελληνική διοίκηση, η οποία μετέτρεψε την Κυπριακή Δημοκρατία σε ελληνικό κράτος με το ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με ημερομηνία 4 Μαρτίου 1964, λέγοντας «Πρώτα στέλνουμε την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο, ας σταματήσουμε την αιματοχυσία, τότε θα εξετάσουμε το υπόλοιπο, θα αλλάξουμε αυτήν την απόφαση »αναγνωρίζεται ως« η μόνη νόμιμη κυβέρνηση του s.
Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με ημερομηνία 4 Μαρτίου 1964 ελήφθη με πολιτικά ζητήματα και κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον ιδρυτή μας Πρόεδρο Rauf R.Denktaş, ο Nelson Ledsky, ο Ειδικός Εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Κύπρο, επιβεβαίωσε ότι αυτή η απόφαση ήταν πολιτική απόφαση:
«Έλεγξα τα αρχεία του 1964. Έχω αποφασίσει ότι αυτή η απόφαση που έλαβε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δεν είναι μια απόφαση που βασίζεται σε νομικούς λόγους, αλλά μια απόφαση που λαμβάνεται με πολιτικά ζητήματα.
Αυτή η απόφαση, η οποία είναι πολιτική και άδικη, είναι ο κύριος λόγος για το αδιέξοδο και την ελληνική σύγκρουση στην Κύπρο εδώ και χρόνια. Αναγνωρισμένη ως η «μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου» με αυτήν την απόφαση, η ελληνική διοίκηση αγνοεί την πολιτική ισότητα, την κυριαρχία και όλα τα δικαιώματα του λαού μας και προτείνει το καθεστώς της μειονότητας στον λαό μας. Αυτή η άδικη απόφαση είναι η βάση της απομόνωσης και των εμπάργκοι στους οποίους εξακολουθούμε να υφίστανται, με τη λύση που προσπαθεί να επιβληθεί καλώντας τις «παραμέτρους του ΟΗΕ».
Λόγω αυτής της απόφασης, η οποία εξακολουθεί να ισχύει, η ελληνική πλευρά δεν καταλήγει σε συμφωνία, βλέπει τον εαυτό της ως τον μοναδικό ιδιοκτήτη ολόκληρης της Κύπρου και διατηρεί την κυρίαρχη νοοτροπία της. Όσο αυτή η άδικη απόφαση παραμένει στη μέση, η ελληνική πλευρά δεν θα καταλήξει σε συμφωνία.
Ενθαρρυνμένος και ενισχυμένος από αυτήν την απόφαση και την αναγνώρισή του ως της μόνης νόμιμης κυβέρνησης της Κύπρου, η ελληνική πλευρά εξακολουθεί να διατηρεί την αρνητική και ασυμβίβαστη στάση της σε όλες τις διαπραγματευτικές διαδικασίες από το 1968, ενώ το δημοψήφισμα του Σχεδίου Ανάν και οι συνομιλίες Mont Pelerin και Crans Montana απέτυχαν. προκαλούνται.
Όλο αυτό το μοντέλο λύσης που βασίζεται στην ομοσπονδία έχει καταρρεύσει γεγονός που αποκαλύπτει τη Volkswagen, την Κύπρο και την περιοχή που ζουν δίπλα-δίπλα, σύμφωνα με τη βάση της κυριαρχικής ισότητας του πραγματικού μοντέλου λύσης δύο κρατών που βασίζεται στη συνεργασία, έχει τεθεί από εμάς, αυτή η λύση μοντέλο του μεγαλύτερου και ισχυρότερου κράτους της Τουρκίας στην περιοχή. Υποστηρίζεται επίσης από την Τουρκική Δημοκρατία και προσελκύει μεγάλη προσοχή διεθνώς.
Ενώ οι προετοιμασίες και οι πρωτοβουλίες μας για την ανεπίσημη συνάντηση του ΟΗΕ 5 + που θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη στις 27-29 Απριλίου, συνεχίζεται, το μοντέλο λύσης που έχουμε φέρει στην ημερήσια διάταξη θα τεθεί στο τραπέζι στη Γενεύη. Είμαστε αποφασισμένοι και δεν θα υποχωρήσουμε. Η προσπάθειά μας και η επιθυμία μας είναι να υλοποιήσουμε το μοντέλο λύσης που έχουμε φέρει στην ημερήσια διάταξη με τρόπο που θα ωφελήσει την Κύπρο και την περιοχή. “