Καλλιτέχνης ποπ και τζαζ μουσικής Άιτεν ΆλπμανΈχουν περάσει 9 χρόνια από το θάνατο του.
Άλπμαν, 10 Οκτωβρίου 1929Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στην Κωνσταντινούπολη. Ο Alpman, ο οποίος χωρίστηκε από τους γονείς του όταν ήταν νέος, γνώρισε μουσική χάρη στον İlham Gencer όταν ήταν μαθητής στο γυμνάσιο των κοριτσιών Nişantaşı.
Τραγουδώντας πρώτα αγγλικά τραγούδια, ο Άλπμαν μετακόμισε στη Μαλάτια λόγω της δουλειάς του πατριού του. Ο καλλιτέχνης, ο οποίος έμεινε εδώ για ένα μήνα, επέστρεψε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη και συνέχισε τη ζωή του με τη γιαγιά του.
Αφού αποφοίτησε από το γυμνάσιο των κοριτσιών του Erenköy, ο καλλιτέχνης άρχισε να κάνει ένα πρόγραμμα στο Istanbul Radio με τη σύσταση του İlham Gencer ως σολίστ.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ARİF MARDİN
Πρώτη φορά στο ραδιόφωνο Είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μου Ο Άλπμαν, ο οποίος εξέφρασε το τραγούδι, περιέγραψε αυτές τις μέρες ως εξής σε μια συνέντευξη που έδωσε:
“Οι δεσμοί μας με τον Ilham δεν έσπασαν ποτέ. Εκείνη την εποχή, το Istanbul Radio άνοιξε το 1949. Ήρθε η έμπνευση” Μας έδωσαν 15 λεπτά στο ραδιόφωνο. Θα παίξουμε δύο τραγούδια κάθε Τετάρτη. Θα τραγουδήσετε και τα δύο κομμάτια. ” Ξεκινήσαμε ραδιοφωνικά προγράμματα όλη την ώρα. Τότε γίναμε ο εραστής της νεολαίας; Δεν υπήρχαν Τούρκοι τραγουδιστές στην Κωνσταντινούπολη εκείνη την εποχή. Η πρώτη γυναίκα τραγουδίστρια ήταν η Sevinç Tevs. Την έκανα πολύ. Η Rüçhan Çamay βγήκε από πίσω. Είμαι ο τρίτος. “
Ο Ayten Alpman εμφανίστηκε στη σκηνή για πρώτη φορά σε ιατρική μπάλα που πραγματοποιήθηκε στο Καζίνο Taksim Municipality.
Τραγουδώντας τραγούδια τζαζ υπό την καθοδήγηση του Arif Mardin, ο καλλιτέχνης ξεκίνησε την επαγγελματική του σκηνική δουλειά το 1952 στο Yeşilköy Deniz Park Hotel. Ο Alpman μετακόμισε στο Kervansaray Nightclub μετά από 3 μήνες εργασίας.
Παντρεύτηκε τον εμπνευσμένο GENCER
Αξέχαστος καλλιτέχνης, το 1953 Ilham Gencer παντρεμένος με. Το ζευγάρι Gencer είχε δύο παιδιά που ονομάστηκαν Ayşe και İlhan.
Ο Alpman άρχισε να παίζει εκεί αφού η σύζυγός του ίδρυσε το Roof Nightclub.
Η ΠΡΩΤΗ ΠΙΝΑΚΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟ 1959
Πρώτο ρεκόρ Sayanora / Πάθος λουλούδιΟ Alpman, ο οποίος δημοσίευσε το άλμπουμ το 1959, άφησε τον hamlham Gencer το 1960 και συνέχισε τη μουσική του ζωή με την metsmet Sıral Orchestra μετά από λίγο. Ο καλλιτέχνης πήρε τη σκηνή με τον metsmet Sıral για δύο χρόνια και μια άλλη ορχήστρα τζαζ για ένα χρόνο στη Σουηδία, όπου πήγε με την İsmet Sıral Orchestra το 1963.
Όταν ο ALPMAN επέστρεψε στην Τουρκία, αντί για ξένα τραγούδια, οι προσαρμογές τζαζ που μίλησαν για την τουρκική μόδα είχε ξεκινήσει.
Εάν η Τζαζ πήρε λίγο χρόνο για να τραγουδήσει, είπε επίσης ότι οι τουρκικοί στίχοι προσαρμόζουν τους πρωτοπόρους σε αυτόν τον τύπο διακανονισμού με την επιμονή του καλλιτέχνη Dawn Ebcioğlu στην Τουρκία, το ενδιαφέρον για αυτόν τον τύπο Πιστέψτε με / χωρίσαμε, είμαι μόνος Έφερε μαζί το δίσκο 45 ιντσών με το όνομα “45” με τους λάτρεις της μουσικής.
Ο Άλπμαν, ο οποίος έκανε μερικά 45 με τον Sezen Cumhur Önal, έκανε τα καλύτερα του με τον Fecri Ebcioğlu. Δεν θα είμαι χωρίς εσένα Το τραγούδι του τράβηξε μεγάλη προσοχή πρώτα.
Το τραγούδι του MEMLEKETİM ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ AYTEN ALPMAN
Εκφώνησε ο Ayten Alpman το 1972 και γράφτηκε από τον Fikret Şeneş Η πατρίδα μου είναι διαφορετική Ο δίσκος δεν τράβηξε πολύ την προσοχή στην αρχή. Ωστόσο, με το Κυπριακό Decal το 1974, σε TRT Πατρίδα μου Όταν άρχισε να παίζει πολύ συχνά, το τραγούδι κυκλοφόρησε ξανά ως ρεκόρ 45 και έφτασε σε τεράστιες πωλήσεις.
Το έργο, που εκφράστηκε στα γαλλικά από τον Mireille Mathieu, ταυτίστηκε με τον Ayten Alpman με τους τουρκικούς στίχους.
Ο καλλιτέχνης πρωταγωνίστησε στην ταινία του 1953 “Love Suffering” και το 1974 “Alone”, “If You Want”, “I don’t Be Without You”, “Alone”, “If You Have Me”, “I Exist”, ” Είμαι σαν “και” υπέγραψε τα τραγούδια με το όνομα “Summer Rain”.
Ο Ayten Alpman, ο οποίος στη συνέχεια έκανε δύο μακρά παραστάσεις, πραγματοποίησε την τελευταία του επαγγελματική σκηνή το 1990 στο Istanbul Yeniköy Bilsak Club.
“ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ”
Ο Άλπμαν σημείωσε τα ακόλουθα σε μια συνέντευξη που έδωσε μετά τη διακοπή της μουσικής:
«Είμαι 65 ετών, δεν έχω τραγουδήσει ποτέ εκτός από συναυλίες τα τελευταία πέντε χρόνια. Ολόκληρη η ζωή μου ήταν συνυφασμένη με μουσική. Αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει ποιος είμαι. Γιατί ήρθα σε αυτόν τον κόσμο, ακόμα δεν Δεν ξέρω τι κάνω. Η μουσική είναι ανθρώπινη ζωή, ζωή, εν συντομία. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς μουσική, ακούω μουσική είτε είμαι δυστυχισμένος είτε χαρούμενος.
Ρωτάτε τι είναι η τζαζ, η τζαζ είναι μια μουσική που δεν κατάλαβα μετά από 40 χρόνια. Κοίτα, δεν θέλω οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι είμαι ηλίθιος. Αλλά είναι πραγματικά δύσκολο να αφαιρέσετε την τζαζ και να μπείτε σε αυτήν. Καταλαβαίνετε κάτι ενώ ακούτε, αλλά όταν μιλάτε στον παίκτη, μπορεί να σας πει εντελώς διαφορετικά πράγματα. Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τις ιστορίες της τζαζ. “
Ο καλλιτέχνης, ο οποίος κρίθηκε άξιος του “Lifetime Achievement Award” στο Istanbul Jazz Festival που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Πολιτισμού και Τεχνών της Κωνσταντινούπολης (İKSV) το 2007, πέθανε σε ηλικία 83 ετών στο Νοσοκομείο Şişli Osmanoğlu της Κωνσταντινούπολης στις 20 Απριλίου 2012. , λόγω πνευμονικής ανεπάρκειας.
“Ήταν καλλιτέχνης που πολεμούσε μόνος του”
Το Τζαμί Teşvikiye, μιλώντας σε μια τελετή Nilgun για τους καλλιτέχνες Belgin, είπε ότι ήταν πολύ σημαντικό για έναν καλλιτέχνη Ayten Alpman’ın Turkey, “Ήταν ένας σημαντικός μουσικός, έχουμε χάσει έναν τέτοιο άνδρα. Ολοκληρώστε τη Δημοκρατία ήταν μια γυναίκα. Πολύ πολιτισμένη Ήμουν μόνος και όρθιος ζω, καθένας Ήταν αχάριστος, πολύ αξιότιμος καλλιτέχνης. Ποτέ δεν συμβιβάστηκε στη μουσική του. Η γιαγιά της κόρης μου ήταν επίσης συγγενής μου. “
Μετά τον θάνατο του Alpman, ο Nil Burak είπε: “Το ξέρω από την πρώτη μέρα που ήρθα στην Κωνσταντινούπολη. Μου άρεσε πάρα πολύ η φωνή μου. Μου είπε πάντα να διαβάζω τζαζ. Δουλέψαμε σκληρά μαζί. Είναι καλλιτέχνης του οποίου η θέση θα γεμίσει πολύ σκληρά, θα έρχεται κάθε 100 χρόνια. “Ήταν καλλιτέχνης που στάθηκε και πολεμούσε μόνος του. Η φωνή του ήταν πολύ όμορφη. Μας θυμόταν για χρόνια. Ήμουν σοκαρισμένος όταν άκουσα τον θάνατό του. Μερικοί άνθρωποι δεν ταιριάζουν στο θάνατο, Η Άιτεν δεν ταιριάζει στην αδερφή », είπε.
Μερικά από τα έργα που παρουσίασε ο Ayten Alpman στο κοινό του καθ ‘όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του ζωής είναι τα εξής:
“Πιστέψτε με / είμαστε χωρισμένοι, είμαι μοναχικός” (1967), “Ξεχνώντας, θέλω να τρέξω από σένα / που είπε ότι η αγάπη είναι ψέμα” (1967), “Αυτό είναι το τελευταίο που σε καλέσω / δεν είχα ‘t Love Life’ (1967), “I Can’t Be Without You / Mirrors Mirrors” (1970)), “Some Else My Country / To Live” (1971), My Country / Forget You “(1973),” Περπατώ μακριά / το Ιράκ είναι οι τρόποι σου “(1974),” Μου αρέσει αυτό “(1976),” Μια τελευταία φορά / Γιατί είναι σαν να είναι αυτός ο κόσμος πολύ στενός για τους ανθρώπους “(1977),” Old 45s “(1999) , “Είναι διαφορετικό, Ayten Alpman” (2007).