στο παρελθόν σχετικά με τη φύση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ, μας είπαν πολλά πράγματα. Όταν ο αείμνηστος Turgut Özal υπέβαλε αίτηση για πλήρη ένταξη στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες το 1987, είπε, «Αυτός είναι ένας μακρύς και στενός δρόμος». Το 1999, ο αείμνηστος Μεσούτ Γιλμάζ επαναπροσδιόρισε τη διαδρομή του «μακρού και στενού δρόμου» που αναφέρεται από τον Özal, με την πρόταση «Πιστεύω ότι ο δρόμος για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση περνά από τον Ντιγιαρμπακίρ». Με την πάροδο των χρόνων, εκπροσώπησε για τη μάνα της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ εκφράστηκε με άλλους τρόπους. Μερικοί από τους αξιωματούχους που αποτελούν τον στρατηγικό μας στόχο ένταξης στην ΕΕ, κάποιοι ΕΕ αποτελούν πηγή έμπνευσης για την Τουρκία, ορισμένοι είπαν ότι είδε μια λειτουργία άγκυρας για την ΕΕ προς την Τουρκία. Ανάλογα με την πορεία των σχέσεων Τουρκίας-ΕΕ, οι εχθρικές περίοδοι της ΕΕ, αναξιόπιστες, υποκριτικές, διπλές προδιαγραφές, ασυνεπείς, ανόητες και ούτω καθεξής. Έχουμε επίσης χρησιμοποιήσει επίθετα.
Οι ηγέτες της ΕΕ στη συζήτησή τους για την Τουρκία, είδαμε σε ποικίλες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της τρέχουσας περιόδου. Ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ είπε το 2004, “Δεν έχει νόημα να πούμε ότι οι Τούρκοι δεν είναι Ευρωπαίοι και γνωρίζετε ότι είμαστε όλοι παιδιά του Βυζαντίου.” Ο Νικόλας Σαρκοζί, άλλος Πρόεδρος της Γαλλίας, δήλωσε το 2016: «Είναι λάθος να εξαπατήσουμε τους Τούρκους και να τους αφήσουμε να πιστέψουν ότι μπορούν να ενταχθούν στην ΕΕ. Πρέπει να έχουμε στενές σχέσεις με την Τουρκία, έχουμε κοινά συμφέροντα. Αλλά η Τουρκία πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ “, αντιτάχθηκε στα λόγια του προκατόχου του. Γιος ενός Τούρκου που είναι παντρεμένος με τον Helmut Kohl στον πρώην πρωθυπουργό της Γερμανίας, ισχυριζόμενος ότι ήταν μακριά από τον τουρκικό πολιτισμό στην Ευρώπη, «η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ», ήταν μεταξύ εκείνων που λένε ότι η Γερμανίδα καγκελάριος είναι η Άνγκελα Μέρκελ έθεσε την ιδέα μιας προνομιακής συνεργασίας.
1987, υπέβαλε αίτηση για πλήρη ένταξη εάν η Τουρκία προσπαθεί στην πραγματικότητα να διαπεράσει τις πύλες της ΕΕ από το 1959. Η Τουρκία μόλις 1 μήνα προτού γίνει η Ελλάδα πλήρες μέλος της ΕΟΚ που υπέβαλε αίτηση το 1981. Η Τουρκία και οι ΗΠΑ υπέγραψαν τη συμφωνία του 1963 για τη σύναψη σχέσεων συνεργασίας με την Άγκυρα, ανταγωνιστικές οργανώσεις του Ηνωμένου Βασιλείου που είναι μέλη της ΕΖΕΣ, της Ιρλανδίας και της Δανίας το 1973, έγιναν δεκτές σε πλήρη ένταξη. Η Τουρκία συνέχισε να περιμένει στην πόρτα, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο πέρυσι, την τελευταία μέρα του δικού του, επέστρεψε από την ΕΕ. Η υπέρτατη θυσία του ΝΑΤΟ στην Τουρκία, ενώ συμβάλλει στην εχθρική συμμαχία εντός του Συμφώνου της Βαρσοβίας, της Βουλγαρίας, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας και των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών της Εσθονίας, της Λιθουανίας προσχώρησε στην ΕΕ το 2000 στη Λετονία. Παρόλο που ο εγγυητής της Τουρκίας θα είναι εγκατεστημένος σε κράτος μέλος και θα συμμετάσχει σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη του ιδρυτικού εγγράφου των μελών μαζί με την Τουρκία, την Ελλάδα, την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση, ήρθε με την ομπρέλα της Δημοκρατίας της ΕΕ της Κύπρου.
Όταν η αίτηση πλήρους συμμετοχής γίνεται ανεξάρτητα κράτη εκτός ΕΕ, ακόμη και η Τουρκία γίνεται εταίρος της ΕΕ για 57 χρόνια. Οι χώρες της ΕΕ εφαρμόζουν βίζα σε Τούρκους πολίτες εδώ και 40 χρόνια. Η Τελωνειακή Ένωση συνεχίζεται εδώ και 25 χρόνια. Είμαστε υποψήφιοι για την ΕΕ εδώ και 22 χρόνια. Διαπραγματευόμαστε την ιδιότητα μέλους για 16 χρόνια. Δεν μπορούν να ανοίξουν 14 κεφάλαια διαπραγμάτευσης καθώς εμποδίζονται από την ΕΕ. Παρά την υπογραφή της Τουρκικής Συμφωνίας Επανεισδοχής, 7 χρόνια δεν καταργούνται οι θεωρήσεις. Το αίτημα για ενημέρωση της Τελωνειακής Ένωσης περίμενε μια απάντηση για 4 χρόνια.
Ενώ αυτή είναι η εικόνα, σύμφωνα με την έρευνα που διενήργησε η Προεδρία της ΕΕ τον Δεκέμβριο του 2020, το 80% των Τούρκων υποστηρίζουν την ένταξη στην ΕΕ. Εάν η Τουρκία ολοκληρώσει μια ημέρα διαπραγματεύσεων, εξηγώντας ότι θα πάρει την πλήρη ένταξη σε δημοψήφισμα πριν από 15 χρόνια στην Αυστρία και τη Γαλλία, θα υποστηρίξει το ποσοστό ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ κάτω από το 40%.
Αυτό έρχεται σε σύγκρουση με το έντονο συναίσθημα της 14ης Φεβρουαρίου με τη σημερινή ημερομηνία, αλλά όταν κάνω μια ρεαλιστική αξιολόγηση των σχέσεων Τουρκίας-ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν είναι σχέση αγάπης για τη σχέση, είμαι υποχρεωμένος να τονίσω ότι εγκαθιστώ διαφορετικές έννοιες σε αυτήν τη σχέση τουλάχιστον πλευρά.
Ο ρατσισμός και συνέχισε να αυξάνεται κατά τη διάρκεια της εχθρότητας της ΕΕ έναντι του Ισλάμ ούτε μακροπρόθεσμα είναι είτε να δεχτεί την ένταξη στην Τουρκία. Αναμφίβολα η Τουρκία είναι ένας πολύ σημαντικός και απαραίτητος παράγοντας για την ΕΕ. Η Τουρκία για να συνεργαστεί με την πλειοψηφία των ηγετών της ΕΕ, από τη συμμετοχή στον ανταγωνισμό, γνωρίζει ότι είναι πολύ πιο επικερδής. Η Τουρκία αποξενώνει εντελώς και αποκλείει, ιδίως τα συμφέροντα της μικρής ΓASC και της Ελλάδας προς την Τουρκία για την επιβολή κυρώσεων, η ΕΕ θα βλάψει τελικά που γνωρίζουν πολύ καλά. γιατί ξέρουν καλά, διατηρεί πάντα τις πόρτες του στην Τουρκία, αλλά το εύρος εισέρχεται εύκολα στο εσωτερικό, μην αφήνετε ένα μόριο να κάθεται στο κάθισμα.
Έχοντας επίγνωση αυτής της στάσης, διατηρούμε τις σχέσεις μας με την ΕΕ. Η βελτίωση των σχέσεων Βρυξελλών-Άγκυρας συμβάλλει στην οικονομία μας και επηρεάζει θετικά τις επαφές μας με άλλα μέρη του κόσμου. Αυτό θα το γνωρίζουμε, θα παίξουμε έξυπνα, θα σκεφτούμε τα συμφέροντά μας, θα κάνουμε ό, τι είναι απαραίτητο για το καλό των πολιτών μας. Και δεν θα αντιμετωπίσουμε αυτήν τη σχέση ως απλήρωτη αγάπη. Στις σχέσεις με την ΕΕ, ξεκίνησε η περίοδος των επιχειρήσεων, όχι της αγάπης.
Cagri Erhan / Τουρκική εφημερίδα