Η δουλειά όλων είναι χωρίς αποκλεισμούς

Έννοια της υποστήριξης της εταιρικής ομαδικής συνεργασίας

Από τον Χριστό Χαραλάμπους

Η προώθηση της πολιτιστικής ποικιλομορφίας για ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και, συνεπώς, για την ανθρώπινη συνύπαρξη, για την εξάπλωση της παγκόσμιας ειρήνης, ειδικά σε εκείνους τους ατυχείς ανθρώπινους καιρούς, πρέπει να ανήκει σε όλους.

Η φτώχεια, που πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο παρά τον πλούτο του πλανήτη, μοιάζει με πόλεμο, οδηγώντας σε μαζική μετανάστευση που συχνά σκοτώνει εκατομμύρια σαν να μην είχε ευαισθητοποιήσει. Η ίδια έλλειψη σταθερότητας ευαισθησίας εξακολουθεί να υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στη φυλετική-θρησκευτική ποικιλομορφία των ανθρώπων.

Δυστυχώς, οι ρατσιστικές αντιλήψεις και τακτικές, που κάποτε αποτελούσαν σύμβολο εκείνων που κατέλαβαν την Αφρική με φωτιά και σίδηρο, καθώς και τις χώρες της Ασίας και της Νότιας Αμερικής, δεν εξαφανίστηκαν. Αντιθέτως, βρίσκουν τώρα την εφαρμογή τους στον «πολιτισμένο» «ελεύθερο» κόσμο της παλιάς Ευρώπης, στον οποίο ανήκει η μικρή μας Κύπρος.

Ανεξάρτητα από το πόσο δεν θέλουμε να το αποδεχτούμε, όσο κι αν κουτσομπολεύουμε για το αντίθετο, είναι το ίδιο, κρύβουμε στον εαυτό μας τον κακό εαυτό μας, που θέλει να ξεπεράσουμε τους άλλους. Αυτό μπορεί να μην είναι ο κανόνας, αλλά υπάρχει և μπορούμε να το δούμε με τον τρόπο που κάποιοι (φαινομενικά “μερικοί πρόσφατα πλούσιοι Κύπριοι) αντιμετωπίζουν ανθρώπους στη χώρα μας σε μια προσπάθεια να ξεφύγουν από τη φτώχεια և διώξεις, μερικοί (και πάλι” πολιτισμένοι “) επιβλήθηκαν στις χώρες τους.

Τέτοιες πρωτοβουλίες και δραστηριότητες εντός του δικτύου διαπολιτισμικών πόλεων είναι μια καλή ευκαιρία, ένα κρίσιμο βήμα για την τελευταία Κύπριο να συνειδητοποιήσει τη σημασία και την αξία της αγκαλιάζοντας την πολυμορφία και την ισότητα, και ακόμη και να απαλλαγούμε από μερικές από αυτές. ρατσισμός նվազ ελάχιστα υπολείμματα μισαλλοδοξίας που μπορούν να το χαρακτηρίσουν.

Επικοινωνία με ανθρώπους από τον υπόλοιπο κόσμο που έχουν καταφύγει στη χώρα μας, ειδικά τα “μαύρα” παιδιά μας, τα παιδιά με “σπασμένα μάτια”, τα παιδιά που μιλούν άλλη γλώσσα και προσεύχονται στον θεό τους, που δεν έχουν το ίδιο χρώμα δέρματος αλλά έχουν τα ίδια συναισθήματα, ανάγκες και ικανότητες με όλους τους ανθρώπους. είναι η καλύτερη πρακτική κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Source