Η Επιτροπή Δεοντολογίας των ΜΜΕ (ΜΕΚ) τόνισε ότι η υποκίνηση στη βία και τη γλώσσα μίσους στα μέσα ενημέρωσης αυξήθηκε και υπενθύμισε στους δημοσιογραφικούς κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας, αναφέροντας τα νέα σχετικά με τη σύλληψη του φυγόδικου φυλακισμένου Aleksander Satlaev ως παράδειγμα.
Στη γραπτή δήλωση του ΜΕΚ, τονίστηκε ότι το κύριο καθήκον των δημοσιογράφων είναι να ακολουθούν την αλήθεια και να ενημερώνουν την κοινωνία με τον πιο ακριβή τρόπο και να αποφεύγουν την αίσθηση και τη βλάβη των ατόμων.
Στη δήλωση, αναφέρεται ότι οι δημοσιογράφοι έθεσαν τον εαυτό τους στη θέση των εισαγγελέων και των δικαστών και έκαναν μερικές αποφάσεις και θα ήταν καθρέφτης των γεγονότων. κατέγραψε ότι συμμετείχαν.
Η δήλωση που δημοσίευσε η ΜΕΚ περιελάμβανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Η υποκίνηση στη βία και τη γλώσσα μίσους άρχισε να χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στα ΜΜΕ μας. Ειδικά μετά τη σύλληψη του Aleksander Satlaev, ο οποίος είχε φύγει, η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε σε ορισμένα κανάλια των μέσων ενημέρωσης προκάλεσε πολλούς ανθρώπους να παραπονεθούν στο Συμβούλιο Δεοντολογίας των ΜΜΕ (MEK). Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, η ΜΕΚ ένιωσε την ανάγκη να υπενθυμίσει σε όλους τους συναδέλφους μας την επαγγελματική ηθική της δημοσιογραφίας σε αυτό το θέμα.
Τα κύρια καθήκοντα των δημοσιογράφων είναι να ακολουθούν την αλήθεια και να ενημερώνουν την κοινωνία με τον πιο ακριβή τρόπο, να αποφεύγουν να βλάπτουν τους ανθρώπους αποφεύγοντας την αίσθηση.
Ο δημοσιογράφος πρέπει να υιοθετήσει την αρχή της μη μετάδοσης σε αντίθεση με τις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στις δημοσιευμένες ειδήσεις, απόψεις και σχόλια, η έμφαση υποδηλώνει ότι η συμπεριφορά ή το έγκλημα που διαπράττεται από ένα άτομο προκαλείται από τη φυλή, την εθνικότητά του, τη θρησκευτική ή θρησκευτική πίστη, το φύλο, τη σεξουαλική ταυτότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ηλικία, την αναπηρία ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό , εκτός εάν το αντικείμενο σχετίζεται άμεσα με το συμβάν.
Πρέπει να αποφεύγεται η μετάδοση που δικαιολογεί, ενθαρρύνει και υποκινεί τη βία και προκαλεί μίσος και εχθρότητα.
Δεν πρέπει να γίνονται δημοσιεύσεις που ενθαρρύνουν τις διακρίσεις κατά της φυλής, της εθνικότητας, της εθνικής καταγωγής, της ταυτότητας φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της γλώσσας, της θρησκείας ή της αίρεσης.
Ο δημοσιογράφος πρέπει να πει στον αναγνώστη ότι προσπαθεί να επαληθεύσει τις πληροφορίες που έχει λάβει.
Οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να χρησιμοποιούν προσβλητικές και προσβλητικές δηλώσεις πέρα από τα όρια της κριτικής.
“Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ …”
Η ιδιωτικότητα της ιδιωτικής ζωής είναι απαραίτητη. Η αναφορά που παραβιάζει το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής δεν πρέπει να γίνεται εκτός εάν υπάρχει εκκρεμές δημόσιο συμφέρον ή εάν ληφθεί η συγκατάθεση του ατόμου.
Όλοι όσοι φέρουν την ταυτότητα ενός δημοσιογράφου πρέπει να προσέχουν να τηρούν τις καθολικές αρχές της δημοσιογραφίας.
“Τα ΜΕΣΑ Ονομάζονται ως η 4η ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ..”
Τα ΜΜΕ, που ονομάζεται η 4η δύναμη στις δημοκρατίες, είναι ένας από τους ισχυρότερους πολιτιστικούς αγωγούς. Παρατηρείται ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, των οποίων πρωταρχικό καθήκον είναι να πραγματοποιούν αναφορές για το δημόσιο συμφέρον και να αποκαλύπτουν την αλήθεια, μερικές φορές απομακρύνονται από αυτό το βασικό καθήκον. Λόγω της πολιτικής δύναμης, του κεφαλαίου και άλλων παραγόντων, μπορεί να είναι ένα πολύ επικίνδυνο όπλο ενάντια στα στοιχεία που υιοθετεί, πιστεύει, αποδέχεται ή αναγκάζεται να αποδεχτεί και θεωρεί τους αντιπάλους του ως “άλλους”. Γίνεται τόσο επικίνδυνο που διαταράσσει την κοινωνική ειρήνη. Μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών διαβίωσης.
Επομένως, είναι αναπόφευκτο τα μέσα ενημέρωσης να ενεργούν σύμφωνα με τις επαγγελματικές αρχές των μελών των μέσων ενημέρωσης, να ενεργούν σύμφωνα με τις καθολικές ηθικές αρχές, με αίσθημα ευθύνης και με προσοχή.
Εάν τα μέσα ενημέρωσης συμπεριφέρονται ανεύθυνα και απρόσεκτα, γίνεται η κύρια πηγή μίσους και ρατσισμού μεταξύ ατόμων, κοινωνιών και εθνών. Τρέφει, ενισχύει και ενισχύει αυτά τα συναισθήματα. Μια άλλη συνέπεια της ανεύθυνης συμπεριφοράς των μέσων ενημέρωσης είναι η νομιμοποίηση της στάσης που παρουσιάζεται λόγω ανήθικων, στοχευμένων παραγωγών έναντι των “άλλων”.
«ΝΕΑ ΜΕΣΑ…. ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ…»
Σήμερα, υπάρχει ένα ατελείωτο μέσο που ονομάζεται “νέα μέσα”. Αυτό το μέσο είναι μια πολύ γρήγορη, πολύ αποτελεσματική, άμεση απόκριση, μια ανεξέλεγκτη περιοχή που κατευθύνεται στον στόχο αμέσως. Σε αυτήν την περίπτωση, οι διαστάσεις του κινδύνου που δημιουργεί η ομιλία «ρατσισμός και μίσος» αυξήθηκαν πολλές φορές. Σήμερα, η ρητορική μίσους παράγεται κυρίως σε αυτόν τον τομέα, μεταδίδεται στις μάζες πολύ πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά, και δημιουργεί άμεσο αποτέλεσμα και αντίδραση. Έτσι, μπορεί να προκαλέσει καταστροφικά αποτελέσματα στη ζωή των στοχευμένων ανθρώπων και κοινοτήτων.
Η ρητορική μίσους, που βλάπτει τον πολιτισμό σεβασμού και ανοχής, εμποδίζει τη δίκαιη αξιολόγηση διαφόρων προοπτικών. Αγνοεί την ομορφιά της διαφορετικότητας.
Η αρνητικότητα της ρητορικής μίσους, που βασίζεται σε προκαταλήψεις, ρατσισμό, ξενοφοβία, ξενοφοβία, προκατάληψη, διάκριση, σεξισμό, ομοφοβία, επεκτείνεται στην παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε κοινωνίες όπου η δυσανεξία στο διαφορετικό, το «άλλο» αυξάνεται, το δικαίωμα στη ζωή μπορεί να φτάσει στο σημείο όπου μπορεί να παρεμβαίνει.
Οι άνθρωποι μπορούν να ταπεινωθούν, να στοχευθούν και να πέσουν θύματα προκαταλήψεων λόγω του ότι ανήκουν σε μια ομάδα, των ασθενειών τους και των χρωμάτων τους.
Τα ΜΜΕ προκαλούν περιστασιακά ενέργειες εναντίον του “άλλου” με ρατσιστική ρητορική μίσους.
Φαίνεται ότι τα μέλη των μέσων ενημέρωσης των οποίων το πρωταρχικό καθήκον είναι να αποκαλύπτουν την αλήθεια για το κοινό καλό μερικές φορές απομακρύνονται από αυτήν την αρχή. Η διαφωνία, ο ρατσισμός, οι διακρίσεις λόγω φύλου, οι άμεσες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ρητορική μίσους, η στόχευση μπορούν να μετατραπούν σε επικίνδυνα όπλα στα μέσα ενημέρωσης.
Στην πραγματικότητα, στην περίπτωση του Aleksander Satlaev, εν γνώσει ή άγνωστα, τέθηκαν τέτοια λάθη και ενθαρρύνθηκε σχεδόν η βία. Οι δημοσιογράφοι έβαλαν τον εαυτό τους στη θέση των εισαγγελέων και των δικαστών και έκαναν ορισμένες αποφάσεις. Αντί να είναι καθρέφτης των εκδηλώσεων, συμμετείχαν στις εκδηλώσεις.
Ως ΜΕΚ, θέλουμε να αποκλείσουμε όλους τους συναδέλφους μας από τέτοια συμπεριφορά. “