Η ΕΕ έδωσε το πρώτο της τεστ στις αρχές του έτους με το ξέσπασμα της επιδημίας Kovid-19. Η επιδημία που ξεκίνησε στην Κίνα άρχισε να εξαπλώνεται γρήγορα σε πολλές χώρες, ιδίως στην Ιταλία, τους πρώτους μήνες του έτους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, η Ευρώπη ανακηρύχθηκε το κέντρο της επιδημίας.
Με τις αυξανόμενες περιπτώσεις και τους θανάτους του Kovid-19 σε πολλές χώρες της ΕΕ όπως η Γαλλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Γερμανία, αμφισβητείται το «πνεύμα αλληλεγγύης» της ΕΕ. Για παράδειγμα, στην Ιταλία, η οποία έχει ηλικιωμένο πληθυσμό, πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω του ιού λόγω της ανεπάρκειας του συστήματος υγείας και η «αδέξια και απρόθυμη» εικόνα της ΕΕ στην παροχή υποστήριξης οδήγησε σε έντονη κριτική της 27μελούς ένωσης.
Ενώ η Γερμανία και η Γαλλία επέβαλαν περιορισμούς στις εξαγωγές υλικού υγειονομικής περίθαλψης, χώρες όπως η Αυστρία και η Τσεχία επέκριναν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ για την αναποτελεσματικότητά τους.
Με τις συνέπειες όπως η εκ των πραγμάτων αναστολή του συστήματος Σένγκεν που προβλέπει την ελεύθερη κυκλοφορία κλείνοντας τα σύνορα των μελών της Ένωσης και δεν στέλνουν βοήθεια σε χώρες που έχουν επείγουσα ανάγκη προσωπικού και εξοπλισμού υγείας, η αρχή της «αλληλεγγύης που αποτελεί τη βάση της ΕΕ» παρέμεινε μόνο με λόγια. Οι ευρωπαϊκές χώρες και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ καταδικάστηκαν όταν οι προμήθειες υγειονομικής περίθαλψης που χρειαζόταν η Ιταλία προέρχονταν από την Κίνα και ιταλοί αξιωματούχοι εξέφρασαν την εξέγερσή τους ενάντια στην ΕΕ.
Οι ευρωπαϊκές χώρες, ενεργώντας ανεξάρτητα για τον καθορισμό των πολιτικών τους για την υγεία, αναπνέουν στην επιδημία προς τους καλοκαιρινούς μήνες με τις απαγόρευση κυκλοφορίας που κράτησαν για μήνες. Εν τω μεταξύ, η ΕΕ ανέλαβε δράση με την πρόοδο των μελετών εμβολιασμού. Η Επιτροπή της ΕΕ έχει ξεκινήσει συμβάσεις με εταιρείες που αναπτύσσουν εμβόλια. Η Επιτροπή έχει συνάψει συμβάσεις με 6 εταιρείες, επιτρέποντας συνολικά 2 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίου έως το τέλος του έτους. Η ΕΕ, η οποία έχει την ευκαιρία να λάβει αρκετά εμβόλια για να διπλασιάσει τον ευρωπαϊκό πληθυσμό, ανακοίνωσε ότι θα σταλεί σε χώρες εκτός ΕΕ, ιδίως στα Δυτικά Βαλκάνια.
Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ μπόρεσαν να προετοιμάσουν ένα ταμείο διάσωσης για να στηρίξουν τα μέλη τους, των οποίων οι οικονομίες είχαν συρρικνωθεί σημαντικά μόνο λίγους μήνες μετά την έναρξη της επιδημίας. Επιπλέον, εμφανίστηκε ένας τεράστιος προϋπολογισμός ύψους 1,8 τρισεκατομμυρίων ευρώ με τον προϋπολογισμό 2021-2027. Ωστόσο, η έγκριση και διανομή ενός οικονομικού πόρου αυτού του μεγέθους σήμαινε επίσης νέες κρίσεις.
Κρίση του προϋπολογισμού και του προγράμματος ανάκαμψης
Ο προϋπολογισμός της ΕΕ καταρτίζεται για περιόδους 7 ετών στις οποίες τα ανώτατα όρια δαπανών καθορίζονται σύμφωνα με τους κανόνες. Το πρόγραμμα οικονομικής ανάκαμψης που εκπονήθηκε έναντι των οικονομικών επιπτώσεων του Kovid-19 προστέθηκε στη διαπραγμάτευση και τον καθορισμό του σχεδίου «Πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου», το οποίο θα καθορίσει τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2021-2027.
Το μέγεθος του προγράμματος προϋπολογισμού και ανάκαμψης, το οποίο απαιτεί ομοφωνία, τομείς δαπανών, ποσοστά επιχορηγήσεων και πώς θα συμβάλουν τα κράτη μέλη σε αυτό υπήρξε εδώ και πολύ καιρό στην ημερήσια διάταξη. Τον Ιούλιο, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη διάσκεψη κορυφής ηγετών στην ιστορία της ΕΕ για τον προϋπολογισμό και το ταμείο διάσωσης. Μετά από ημέρες διαπραγματεύσεων, οι ηγέτες κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία.
Αργότερα, η χρήση αυτών των κεφαλαίων υποβλήθηκε στο κράτος δικαίου από ορισμένα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω ενός νέου μηχανισμού, με αποτέλεσμα μια άλλη κρίση.
Αντίθετα με τον καθορισμό της κατανομής κονδυλίων της ΕΕ, η Πολωνία και η Ουγγαρία άσκησαν βέτο για τον προϋπολογισμό και το πρόγραμμα διάσωσης ύψους 1,8 τρισεκατομμυρίων ευρώ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Πρόεδρος της ΕΕ, Γερμανία, διαπραγματεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των μερών σχετικά με αυτό το ζήτημα και κατέληξε σε συμβιβασμό. Έτσι, η απαιτούμενη συναίνεση για τον προϋπολογισμό και το πρόγραμμα διάσωσης επιτεύχθηκε στη Διάσκεψη Κορυφής των Ηγετών της ΕΕ τον Δεκέμβριο.
Ο Brexit διαπραγματεύεται μια νέα περιοχή κρίσης
Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ στις 31 Ιανουαρίου 2020 στο τέλος της διαδικασίας που ξεκίνησε το 2016 δημιούργησε μια νέα περιοχή κρίσης για την Ένωση.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο αποτελείται από την Αγγλία, την Ουαλία, τη Βόρεια Ιρλανδία και τη Σκωτία, στο δημοψήφισμα της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2016, ελήφθη η απόφαση «Brexit», που σημαίνει ότι αποχωρεί από την ΕΕ με 52% έναντι 48%. Παρ ‘όλα αυτά, η διαδικασία Brexit δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω της διαρκούς απόρριψης των σχεδίων συμφωνίας Brexit που εκπονήθηκαν ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Βρυξελλών και Λονδίνου.
Η συμφωνία Brexit, η οποία διαπραγματεύτηκε με την ΕΕ, θα μπορούσε να τεθεί σε ισχύ το 2020, όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον οδήγησε τη χώρα του στις εκλογές και κέρδισε την πλειοψηφία υπέρ του Brexit στο κοινοβούλιο. Ωστόσο, η Βρετανία εγκατέλειψε επίσημα την ένταξη στην ΕΕ στις 31 Ιανουαρίου, και η περιπέτεια της χώρας σχεδόν μισού αιώνα στην ΕΕ έληξε.
Προκειμένου να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία που θα διαμορφώσουν τις μελλοντικές σχέσεις, τέθηκε σε ισχύ η μεταβατική περίοδος μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ, η οποία θα διαρκέσει έως τις 31 Δεκεμβρίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πλευρά της ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο διεξήγαγαν αυστηρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μελλοντικών εμπορικών σχέσεων.
Θέματα όπως η «διασφάλιση θεμιτού ανταγωνισμού», «ο τρόπος επίλυσης εμπορικών διαφορών» και η «αλιεία» ήρθαν στο προσκήνιο ως τα πιο δύσκολα θέματα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ. Τα μέρη συμφώνησαν τελικά για την εμπορική συμφωνία στις 24 Δεκεμβρίου, και μετά την 1η Ιανουαρίου 2021, οι οικονομικοί δεσμοί διατηρήθηκαν σε κάποιο βαθμό.
Με τη συμφωνία, εξασφαλίστηκε η συνέχιση του αμοιβαίου εμπορίου αγαθών και προϊόντων χωρίς δασμούς και ποσοστώσεις, ενώ το Λονδίνο και οι Βρυξέλλες συμφώνησαν σε θέματα όπως οι επενδύσεις, ο ανταγωνισμός, η δημόσια υποστήριξη, οι φόροι, οι μεταφορές, η ενέργεια, η αλιεία, η ασφάλεια δεδομένων και η κοινωνική ασφάλιση.
Παρ ‘όλα αυτά, η ΕΕ έχασε ένα μέλος με σημαντική οικονομική και πολιτική εξουσία το 2020.
Πολιτικές χωρίς όραμα στην Ανατολική Μεσόγειο
Το 2020 ήταν μια άλλη δοκιμασία για την ΕΕ όσον αφορά τις σχέσεις της Ανατολικής Μεσογείου και της Τουρκίας. Οι δραστηριότητες εξερεύνησης υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου της Τουρκίας Oruc Reis και Barbaros Hayrettin Paşa, όπως πλοίο με το στέλεχος της ΕΕ, ανησυχούσαν.
Η Ελλάδα και η ελληνοκυπριακή διοίκηση για να αγνοήσουν τους Γάλλους υποστηρίζουν τη στάση της Τουρκίας στην ΕΕ, δίνοντας αυτό το δικαίωμα, εμφανίστηκε αυτό το «πνεύμα αλληλεγγύης με μέλη» που συνδέει τη στάση του vizyonsuz.
Η Ελλάδα και η ελληνοκυπριακή διοίκηση στην Τουρκία με τον Κόλπο της Αττάλειας για τη φυλάκιση των μαξιμαλιστικών πολιτικών προσπαθειών των βαρέων κυρώσεων της ΕΕ για να συμπεριλάβει τον τραπεζικό και χρηματοοικονομικό τομέα με την Τουρκία ζήτησε την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων.
Το ερευνητικό έργο της Τουρκίας το καλοκαίρι υπήρξε μια τεταμένη διαδικασία αμοιβαίας δήλωσης που συνεχίζεται. 1 Διάσκεψη κορυφής ηγετών της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο, κατά την αξιολόγηση των σχέσεων με την Τουρκία, ειδικά στην ενότητα των Ελλήνων “άτακτων αγοριών” επέστησαν αντίδραση στάσης. Επειδή το ελληνοκυπριακό μέρος αυτής της συνόδου κορυφής σχετικά με τις κυρώσεις που θα επιβληθούν με το σκεπτικό ότι η κυβέρνηση της Λευκορωσίας απήγαγε τις εκλογές στις 9 Αυγούστου, “εφαρμόζονται κυρώσεις στην Τουρκία, ή εγώ θα αρνηθώ” να μπλοκαριστεί για λίγο με τη στάση.
Ωστόσο, οι Έλληνες δεν μπορούσαν να αντισταθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα με την αντι-κυρώσεις στάση χωρών όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία. Οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσισαν επίσης την αξιολόγηση των σχέσεων με την Τουρκία μέχρι τη σύνοδο κορυφής στις 10 Δεκεμβρίου. 10 Δεκεμβρίου Ελάτε και όταν το πλοίο Oruc Reis που επέστρεψε στο λιμάνι για να ολοκληρώσει το έργο, ηγέτες της ΕΕ από την Τουρκία με την άφιξη θετικών δηλώσεων σχετικά με το όραμα της ΕΕ για την έκδοση της Ελλάδας παρόλο που για άλλη μια φορά επανεξέτασαν τη σχέση μέχρι τη σύνοδο κορυφής τον Μάρτιο, όπου το επίσημο όνομα των δύο TPAO είναι η λίστα μέτρων αποφάσισε να επεκταθεί.
Όλες αυτές οι διαδικασίες στην Ελλάδα, η ελληνοκυπριακή διοίκηση, αποτέλεσαν αντικείμενο κριτικής σχετικά με τη στάση του vizyonsuz Αυστρίας, Γαλλίας και Τουρκίας. ένας υποψήφιος της ΕΕ, η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, η αλήθεια είναι ένας σημαντικός εμπορικός και οικονομικός εταίρος της ένωσης αγνοήθηκαν από την περικοπή. Ωστόσο, ειδικά στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Μάλτα και τη Βουλγαρία για την αντιπολίτευση χωρών όπως οι σχέσεις Τουρκίας, καθώς οι κυρώσεις που έχουν αποτρέψει τις κινήσεις δεν θα έχουν καμία χρησιμότητα.
Βασική απόφαση για την κλιματική αλλαγή
Η ΕΕ έλαβε μια σημαντική απόφαση το 2020 τόσο για την Ένωση όσο και για τον κόσμο. Στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 από το 1990 για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Για αυτό, είναι απαραίτητο να αυξηθούν τα έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις χώρες μέλη και να μειωθεί η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων σε κατοικίες και χώρους εργασίας. Ωστόσο, αυτός ο μετασχηματισμός φέρνει τεράστια επιβάρυνση κόστους.
Οι χώρες της ΕΕ, όπως η Ρουμανία, η Πολωνία, η Βουλγαρία με σχετικά χαμηλό εισόδημα και η παραδοσιακή παραγωγή ενέργειας, εγκρίνουν αυτήν την απόφαση, αλλά αναμένουν οικονομική υποστήριξη για τον μετασχηματισμό.