Στην ανάρτηση Instagram ο Jack E. Byrne αποχαιρετά τον Shamrock Rovers.
«Όταν έφυγα από τη Σκωτία τον Δεκέμβριο του 2018, ήμουν σε πολύ κακή κατάσταση. Ήμουν τόσο δυσαρεστημένος – είναι το χαμηλότερο σημείο που έχω νιώσει ποτέ στο ποδόσφαιρο. Αφού έμεινα στο σπίτι μου στο Δουβλίνο για λίγες μέρες, οι Stephen Bradley, Stephen McPhail και Glenn Cronin ζήτησαν από εμένα, τη μαμά μου και τον αδερφό μου να συναντηθούν στο Roadstone SRFC τους.
Μου είπαν ότι αν σηκώσω το κεφάλι μου, θα έκαναν οτιδήποτε για να με βοηθήσουν να επιστρέψω στον εαυτό μου, το οποίο είναι το πιο σημαντικό πράγμα, να αγαπήσω ξανά το ποδόσφαιρο. Είπαν στη μητέρα μου ότι θα με φρόντιζαν, θα με βοήθησαν να μεγαλώσω στο γήπεδο και έξω. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια, ο Stephen Bradley και το προσωπικό του έχουν κάνει πολύ περισσότερα από όσα υποσχέθηκαν.
Άλλαξαν πραγματικά τη ζωή μου. Μου έκαναν έναν καλύτερο, δυνατότερο, πολύ καλύτερο παίκτη. Με πίστευαν, με βοήθησαν να νιώσω ότι όχι μόνο θα μπορούσα να είμαι καλός, αλλά ότι θα μπορούσα να ανταγωνιστώ με οποιονδήποτε παίκτη οποιουδήποτε επιπέδου. Με έβαλαν στο προσκήνιο της ιρλανδικής εθνικής ομάδας, με βοήθησαν να πραγματοποιήσω το όνειρό μου να παίξω με ένα πράσινο πουκάμισο, ένα όνειρο που ήταν νεκρό πριν συναντηθούν.
Σήμερα, με πιο βαριά καρδιά, θα ήθελα να ανακοινώσω ότι αποφάσισα να αφήσω τον Shamrock Rovers ից έναν από τους αγαπημένους μου ανθρώπους με έναν τεράστιο κόμπο στο λαιμό μου.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Steven Bradley, Steven McPhail, Glen Crohn, Darren Dillon, Jose Oze Ferrer, Tony Mack, τους φροντιστές μου, τους συμπαίκτες μου, που μοιάζουν περισσότερο με τους αδελφούς και τις αδελφές μου, τον πίνακα Rovers, όλους τους καλύτερους θαυμαστές του Shamrock στην Ιρλανδία. Στο Rovers, για όλα όσα έχουν κάνει για μένα τα τελευταία δύο χρόνια.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια της μητέρας μου που με καθοδήγησε τόσο καλά: Θα συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά για να δικαιολογήσω την πίστη όλων σε μένα. Τις επόμενες μέρες, θα ανακοινώσω το τελευταίο για το μέλλον μου. “