Γνωστή ως οργάνωση της ΕΟΚΑ, η ελληνική συμμορία οργάνωσε αιματηρές επιθέσεις τον Δεκέμβριο του 1963 για να διαγράψει τους Τουρκοκύπριους από το νησί. Το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου 1963, ο Mürüvvet, σύζυγος του Ιατρικού Ταγματάρχη Nihat İlhan, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του Τουρκοκυπριακού Συντάγματος Δυνάμεων εκείνη την εποχή στην παραλία της Λευκωσίας, και τα παιδιά τους Murat, Hakan, Kutsi πυροβολήθηκαν στην μπανιέρα από τους Έλληνες που μπήκαν στο σπίτι. Η δολοφονία της συζύγου και των παιδιών του Nihat İlhan έγινε σύμβολο των γεγονότων στα οποία 364 Τουρκοκύπριοι και 174 Ελληνοκύπριοι έχασαν τη ζωή τους. Το μονοώροφο σπίτι όπου συνέβη το περιστατικό μετατράπηκε αργότερα σε «Μουσείο Βαρβάρων». Αφού επέστρεψε η σφαγή στην Τουρκία Nihat Ilhan, αφού έδωσε εντολή στο Elazığ το 1984, ο Γενικός Διευθυντής διορίστηκε Κοινωνικές Υπηρεσίες και Προστασία των Παιδιών. Ο Nihat İlhan, του οποίου τα 3 παιδιά μαρτύρησαν, επισκέφθηκε τους κρατικούς κοιτώνες όπου έμεναν ορφανά και ορφανά και φρόντισε όλα τα προβλήματά τους. Ο Nihat İlhan πέθανε στην ηλικία των 92 το 2016.
«ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟΜΑΤΟ»
Μέλος του Υπουργείου Υγείας Κοινωνικών Επιστημών, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Γκάζι Δρ. Ο Mustafa Necmi eclhan, σε δήλωση προς το DHA, περιέγραψε το αυτοκίνητο με πινακίδα 23 AD 595, που ήταν κληρονομιά του πατέρα του. Καθηγητής Δρ. Ο Ilhan είπε, “Υπάρχει ένα χελώνα αυτοκινήτου της Volkswagen που ο πατέρας μου χρησιμοποίησε εκείνα τα χρόνια. Το μοντέλο ήταν το 1963, το αγόρασε όταν έφυγε.” Το νησί είναι μικρό, θα πάμε με τα παιδιά. “Αγόρασε το αυτοκίνητο ακόμα.
«Βρήκαμε τα θέματα μετά από 35 χρόνια»
Καθηγητής Δρ. Λέγοντας ότι βλέπει το αυτοκίνητο σαν το μάτι, ότι όλα τα μέρη του είναι γνήσια και ότι δεν αφαιρεί πολλά από το χώρο στάθμευσης, είπε: «Μετά από χρόνια, υπάρχει μια μνήμη που μας κάνει όλους πολύ συναισθηματικούς · όσοι γνωρίζουν το αυτοκίνητο της Volkswagen γνωρίζουν ότι υπάρχουν μικρές αποσκευές πίσω από το πίσω κάθισμα, για να βάλουν τα μικρά αντικείμενα. 30-35 χρόνια μετά το μαρτύριο, βρήκαμε τα αντικείμενα στο αυτοκίνητο. Ήμασταν πραγματικά συγκινημένοι εκείνη την ημέρα, ο πατέρας μου, εγώ, η μητέρα μου, ο αδερφός μου. Δεν είναι δυνατόν να περιγράψουμε με λόγια πόσο λυπημένοι είμαστε όλοι εκείνη την ημέρα. Πρώτον, το χρησιμοποίησε στην Κύπρο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αλλά είχε πολύ καλές αναμνήσεις με την κυρία μου Mürüvvet κυρία και τους αδελφούς μου. Αυτό το αυτοκίνητο είναι ακόμα σε εμάς. Το διατηρούμε ως το πρωτότυπο, βγάζουμε το αυτοκίνητο το Σαββατοκύριακο. Ο Hakan δεν ήταν πάνω από την ηλικία του δημοτικού σχολείου, ενώ ο Kutsi ήταν ήταν μαθητής της μητρικής σχολής όταν μαρτύρησαν “, είπε.