Η κατοχή της νομικής σχολής το 1973

21 Φεβρουαρίου 1973 ήταν ένα σημαντικό γεγονός στο ελληνικό φοιτητικό κίνημα κατά της δικτατορίας της χούντας στην Ελλάδα. Ήταν η ημέρα της κατοχής της Νομικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία διαμαρτυρήθηκε ενάντια στις πιέσεις που ασκήθηκαν στον ελληνικό λαό από τη χούντα για τις άδικες συνθήκες των πανεπιστημίων.

Στις αρχές του 1972, το Ελληνικό Φοιτητικό Κίνημα άρχισε να διαμορφώνεται με τη σύσταση των Φοιτητικών Επιτροπών Αγώνα (FEA), προωθώντας τις ελεύθερες, δημοκρατικές εκλογές. Τα διορισμένα συμβούλια των φοιτητικών σωματείων αμφισβητήθηκαν ανοιχτά.

Το Νοέμβριο του 1972, η δικτατορία ζήτησε πανεπιστημιακές εκλογές ως απάντηση στο αυξανόμενο φοιτητικό κίνημα. Στην πραγματικότητα, ήταν κακές διαδικασίες που ελέγχθηκαν πλήρως από τη δικτατορία. Το αποτέλεσμα ήταν μια επανεμφάνιση της φιλοξενίας στην ηγεσία του φοιτητικού σώματος. Σε μια προσπάθεια να σιωπήσει το τρέχον μαζικό φοιτητικό κίνημα, ο Σιφναίος, υπουργός της χούντας, ανακοινώνει μια ανακατανομή της στρατολόγησης σε φοιτητές που έχουν συνταχθεί για κινητοποίηση ενάντια στη δικτατορία. Ωστόσο, οι μαθητές δεν ήταν ικανοποιημένοι · επέμειναν να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις τους, οι οποίες ήταν απαραβίαστες εκλογές στα πανεπιστήμια, αύξηση των εκπαιδευτικών δαπανών, κατάργηση του τμήματος ασφαλείας. Έτσι, οι συγκεντρώσεις στα σχολεία συνεχίστηκαν και σταδιακά έγιναν σαφώς αντι-δικτατορικές.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένας μικρός αριθμός φοιτητών της κυπριακής νομοθεσίας συμμετείχε ενεργά στην κινητοποίηση. Η Ιωάννα Κρίστιαν, ένας από τους ηγέτες της συνέλευσης στη Νομική, καθώς και ο Γιώργος Ορν Βέρνικος, ο Γιάννης Άννης Μανζουράνης και ο Στέφανος Ζουμάκας, μας ενημέρωσαν για τις ημέρες και τις ώρες των συγκεντρώσεων, που συνήθως γίνονταν στα εσωτερικά σκαλοπάτια ή στο αυλή. Σχολή Σόλωνος. Ο George orj alak alakos, η TV Georgia orjiadis, η Eliza Savvidou, ο Ανδρέας Θεοδόσιος os Ο Σπύρος Μιχαήλ ήταν πάντα παρών μαζί μου. Ειδοποιήσαμε άλλους Κύπριους μαθητές με μεγάλη προσοχή, καθώς πολλοί Κύπριοι τότε ήταν συνεργάτες ασφαλείας.

Το 1973 είναι η «άνοιξη» του ελληνικού φοιτητικού κινήματος. Ο αγώνας γίνεται τώρα ουσιαστικά πολιτικός, προβάλλοντας αντιευρωπαϊκά και αντιφασιστικά συνθήματα.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, οι μαθητές μπήκαν στη Νομική Σχολή. Όλη την ημέρα βρισκόμαστε στη στέγη του κτηρίου Nomiki, φωνάζοντας συνθήματα κατά της χούντας. Η κατοχή τελείωσε την επόμενη μέρα, με τη διαμεσολάβηση του πρύτανη, υποσχόμενη ότι η αστυνομία δεν θα επέμβει. Ωστόσο, καθώς εγκαταλείψαμε το κτίριο της Nomiki και κατευθυνθήκαμε στην Ακαδημία για να πάρουμε λεωφορεία στα σπίτια μας, ένας μεγάλος αριθμός αστυνομικών απλών επιθέσεων μας επιτέθηκαν με γροθιές και γροθιές. Η χούντα έγραψε τα διαπιστευτήρια στα «παλιά παπούτσια» τους.

Αλλά το πρώτο, μαζικό – διεθνές δημόσιο γεγονός της δικτατορίας ήταν γεγονός. Η αντίστροφη μέτρηση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είχε αρχίσει.

Αν και, φυσικά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου θεωρείται το κύριο γεγονός του αντικυβερνητικού αγώνα, για τους σκοπούς ενός σωστού ιστορικού φακέλου, πρέπει να τονιστεί ότι η Νομική Σχολή ήταν το κέντρο της ζύμωσης και του συντονισμού των διαφορετικών ρευμάτων. Ο μαθητής κατά της δικτατορίας և Η σύλληψη της Νομικής στις 21 Φεβρουαρίου 1973 երկրորդ Η δεύτερη, μετά τις 20 Μαρτίου 1973, ήταν ένα ουσιαστικό և αποφασιστικό σημείο εκκίνησης για την πολιτικοποίηση των φοιτητών, ειδικά για τη συνειδητοποίηση ότι χωρίς να ανατραπεί η δικτατορία που απαιτεί ο μαθητής να μην είσαι ικανοποιημένος.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η σύλληψη του Nomiki և κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου προηγήθηκε κινήσεων και γεγονότων που οδήγησαν στην υπέρβαση του αρχικού μούδιασμα που επικράτησε μετά την επιβολή της δικτατορίας. Το Ελληνο-Ευρωπαϊκό Κίνημα Νέων ιδρύθηκε το 1970 και συνδιοργανώθηκε από τον αξέχαστο Παναγιώτη Κανελάκη και την Ελληνική Εταιρεία Σπουδών. Οι ομιλίες και τα γεγονότα αυτών των κινημάτων, αν και έμμεσα, έστειλαν μηνύματα κατά της δικτατορίας, συμβάλλοντας σημαντικά στην αλλαγή του κλίματος και στη δημιουργία εκατοντάδων αντικυβερνητικών συγκεντρώσεων, ειδικά στον τομέα της διάνοιας και των μαθητών.

Ένα άλλο μέρος που έπαιξε ρόλο στη σταδιακή ωρίμανση του φοιτητικού κινήματος, ειδικά ενάντια στη δικτατορία, ήταν η έκδοση βιβλίων, πλοίων διαφόρων θεατρικών ομάδων της εποχής, με συνθέτες και τραγουδιστές, που απάντησαν άμεσα ή έμμεσα μέσω της μουσικής. Τον Ιούλιο του 1970, ο Κέδρος δημοσίευσε τον συλλογικό τόμο “Eighteen Texts”, στο οποίο 18 συγγραφείς κατά της χούντας έσπασαν τη σιωπή τους. Προτάθηκε το κυπριακό ποίημα “Γάτες του Αϊ Νικολάι” του Γιώργου Βορ Σεφέρη. Αυτό οφείλεται στην αναφορά στις ελληνικές εκπομπές της Deutsche Welle, από τις οποίες κάθε βράδυ μεταδόθηκαν νέα, ανάλυση, μηνύματα με σαφές αντι-δικτατορικό περιεχόμενο. Τέλος, η ευκαιρία να εκφράσω συναισθήματα αντίθεσης στη δικτατορία ήταν η ταφή του Γιώργου Βόρ Σεφέρη το 1971. 22 Σεπτεμβρίου 197 Γιορτή Ορφανών Παπανδρέου Τελετή 1973 Στις 4 Νοεμβρίου.

Το PS Today σηματοδοτεί την 48η επέτειο της κατοχής από τους φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ως διαμαρτυρία ενάντια στις ανθυγιεινές συνθήκες των πανεπιστημίων ενάντια στον ολοκληρωτισμό που επέβαλε στον ελληνικό λαό η χούντα.

* Πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. – Γιαννάκης Λ. Προκαταρκτική έκδοση του επικείμενου βιβλίου Ομήρου.