Τα αφιερώματα ρέουν στην ελληνική και κυπριακή κοινότητα της Μελβούρνης για τον Κόστα Προκοπίου, ο οποίος πέρασε σε ηλικία 78 ετών αυτήν την εβδομάδα.
Ο πρώην πρόεδρος του Συντάγματος της Παν Αυστραλιανής Συντονιστικής Επιτροπής – Δικαιοσύνη για την Κύπρο (ΠΑΣΕΚΑ), θυμάται ως αληθινός πατριώτης αφιερωμένος στον κυπριακό σκοπό.
Μεταξύ των πολλών που έχουν απευθύνει εγκάρδια μηνύματα προς τιμήν της μνήμης του είναι ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης Μπιλ Παπαστεργιάδης, ο οποίος έγραψε τα εξής:
Η αρχαία Ελλάδα ήταν η γενέτειρα της φιλοσοφίας και του αθλητισμού. Οι ελληνιστικές φιλοσοφίες απέδωσαν τεράστια σημασία στην αθλητική ικανότητα. Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά των μεγάλων ηγετών. Για μένα, η Costa Procopiou ήταν πραγματικός ηγέτης. Ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις, τον ακαδημαϊκό, τον αθλητισμό και την κοινότητα. Ενσωμάτωσε όλα τα χαρακτηριστικά κάποιου που άσκησε το μυαλό και το σώμα του. Αυτή ήταν πάντα η εικόνα που είχα για τον Κόστα και ήταν η άμεση εικόνα που ήρθε στο μυαλό μου όταν έλαβα το τηλεφώνημα από τον Παύλο Σοπικιώτη (γαμπρός της Κόστα) την Παρασκευή το πρωί, που μου έλεγε για τον πεθερό του που πέθανε .. Παρακολούθησα όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στις σχέσεις μου με την Costa.
Θυμάμαι ότι παρευρέθηκα σε μια κοινοτική εκδήλωση πριν από περίπου πέντε χρόνια και όπως πάντα η Κόστα ήταν εκεί για υποστήριξη Φορούσε αθλητικό μπουφάν, πουκάμισο, παντελόνι και όπως παρατήρησα, περίεργα φορούσε επίσης «παπούτσια για τρέξιμο». Παρατήρησα στην Costa, «είναι μια ενδιαφέρουσα εμφάνιση, ένας ασυνήθιστος συνδυασμός που φοράει τους δρομείς !!». Ο Κόστα απάντησε «Είμαι τενίστας και είχα παίξει λίγο νωρίτερα σήμερα». Κοίταξα πίσω τον Κόστα και κάπως φανταζόμουν τις πιθανότητές μου δεδομένου ότι ο Κόστα ήταν στα 70 του, είπα «τότε λοιπόν, παίζω επίσης τένις, τι γίνεται με ένα παιχνίδι μια μέρα». Χωρίς να αναβοσβήνει, η Κόστα κοίταξε κατ ‘ευθείαν πίσω στα μάτια μου και με ένα αναιδές χαμόγελο απάντησε «Είμαι έτοιμος όποτε είσαι, καλύτερα να ετοιμάσεις». Αυτή η αποφασιστικότητα και αποφασιστική αποφασιστικότητα ήταν αρκετή για να ξανασκεφτώ αυτήν την πρόκληση.
Στην επιχείρηση, η Costa είχε έντονο μάτι στην ιδιοκτησία και το σχεδιασμό. Η αισθητική ήταν σημαντική γι ‘αυτόν και ήταν ένας πολύ γνωστός επενδυτής και προγραμματιστής ακινήτων. Έχοντας ενεργήσει για αυτόν και την οικογένειά του, ήξερα ότι ήταν έξυπνος αλλά πάντα δίκαιος.
Ο Κόστα ήταν δάσκαλος για πολλά χρόνια της όμορφης γλώσσας μας.
Ωστόσο, όπου ήξερα τον Κόστα, ήταν η «πολεμιστική του προσέγγιση» στην κυπριακή υπόθεση. Πριν από τις συγκεντρώσεις για την κυπριακή αιτία κάθε χρόνο στην πόλη, θα με καλούσε για να βεβαιωθώ ότι θα παρευρεθώ. Φυσικά, θα ήμουν πάντα εκεί. Ο Κόστα οδήγησε από μπροστά. Ήταν καθήκον του να αγωνιστεί για αυτόν ακριβώς τον σκοπό να δει το αγαπημένο του σπίτι να απελευθερώνεται. Μετέφερε αυτό το συναίσθημα και την πεποίθηση βαθιά στην καρδιά του.
Η Κόστα ήταν πολεμιστής. Η κοινότητά μας είναι και θα είναι πάντα χρεωμένη σε αυτόν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Αδικία για την Κύπρο