Η νέα μελέτη επισημαίνει 10 κρίσιμα μαθήματα από την πανδημία COVID-19

Ένα μείγμα μικρότερων χωρών με επικεφαλής τη Νέα Ζηλανδία, το Βιετνάμ, την Ταϊβάν, την Ταϊλάνδη, την Κύπρο, τη Ρουάντα και την Ισλανδία οδήγησε τις 10 κορυφαίες χώρες του κόσμου να διαχειριστούν καλά την απόκρισή τους στο COVID-19, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Το BMJ, επικεφαλής ερευνητής του Πανεπιστημίου Flinders, καθηγητής Fran Baum, ενώθηκε με εμπειρογνώμονες από όλο τον κόσμο για να προβληματιστούν σχετικά με τις προβλέψεις του Παγκόσμιου Δείκτη Ασφάλειας Υγείας (Οκτώβριος 2019) για έκτακτη ανάγκη για δημόσια υγεία. Μαζί με την Αυστραλία, τη Λετονία και τη Σρι Λάνκα μεταξύ των καλύτερων ανταποκριτών, ο κατάλογος επισημαίνει μερικές από τις 10 βασικές αιτίες για τους οποίους ορισμένες χώρες ήταν επιτυχημένες ή όχι στην καταπολέμηση της πανδημίας COVID-19 τον τελευταίο χρόνο.

Οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ταϊλάνδη, η Σουηδία, η Δανία, η Νότια Κορέα, η Φινλανδία (Γαλλία, Σλοβενία ​​και Ελβετία) κατατάχθηκαν ως «πιο προετοιμασμένες» στον δείκτη.

Και ενώ οι χώρες με υψηλό εισόδημα αναφέρουν μέση βαθμολογία 51,9 (στα 100), ο δείκτης δείχνει ότι συλλογικά, η διεθνής ετοιμότητα για επιδημίες και πανδημίες παραμένει πολύ αδύναμη, σημείωσε η μελέτη.

Τώρα γνωρίζουμε ότι δέκα παράγοντες συνέβαλαν στην αποτυχία του δείκτη να προβλέψει τις απαντήσεις των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της παραβίασης της δύναμης των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών πλαισίων και του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών – ιδίως σε αναπτυγμένες δυτικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Καθηγητής Fran Baum, Ινστιτούτο Υγείας, Κοινωνίας και Ισότητας Southgate, Πανεπιστήμιο Flinders

“Η μελέτη μας δημιουργεί μια ισχυρή υπόθεση για αυτούς τους 10 παράγοντες που θα χρησιμοποιηθούν σε μελλοντικές αξιολογήσεις της ετοιμότητας για πανδημία για να ληφθεί υπόψη μια προσέγγιση συστημάτων που επιτρέπει την εστίαση σε κρίσιμα συστατικά του συστήματος”, λένε οι 15 συγγραφείς στο νέο άρθρο που δημοσιεύθηκε σε μια ειδική βρετανική Σειρά ανάλυσης Medical Journal «COVID-19: The Road to Equity and Solidarity»

Οι 10 μεταβλητές που προσδιορίστηκαν στη νέα μελέτη είναι:

1. Περιορισμένη εξέταση της παγκοσμιοποίησης, της γεωγραφίας και της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Για παράδειγμα, νησιωτικά έθνη όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και άλλες χώρες του Ειρηνικού θα μπορούσαν να προετοιμάσουν τη διαχείριση καλύτερα από τις περιφερειακές οργανώσεις όπως η ΕΕ.

2. Μεταφορές σε χώρες με υψηλό εισόδημα Η πανδημία που εκτίθεται αντιπαραθέσεις μεταξύ των μέτρων βιοασφάλειας σε χώρες υψηλού εισοδήματος και της πραγματικής ικανότητάς τους να συγκεντρώνουν τη συμμετοχή της κοινότητας σε μέτρα πρόληψης και ελέγχου.

3. Αποτυχία αξιολόγησης της ικανότητας του συστήματος υγείας.

4. Ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας. Υπό πανδημικές συνθήκες, οι ηγέτες κατανοούν και συγκεντρώνουν εμπιστοσύνη στη διαχείριση λοιμωδών νόσων με βάση τα στοιχεία; Για παράδειγμα, η ηγεσία της πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας Ζακίντα Άρντερ ήταν σαφής και εμφατική – με αποτέλεσμα πολύ καλύτερα αποτελέσματα από ό, τι προβλέπεται στον δείκτη.

5. Πλαίσιο των πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και χρηματοοικονομικών συστημάτων των χωρών. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ, το Βέλγιο, η Αυστραλία και η Νότια Αφρική είναι ομοσπονδιακές αντιδράσεις, αλλά ξεχωριστά είχαν πολύ διαφορετικές απαντήσεις και αποτελέσματα στην πανδημία.

6. Τα όρια των εθνικών συστημάτων υγείας δεν συσχετίζονταν πάντα ως προγνωστικός παράγοντας. Για παράδειγμα, χώρες χαμηλού εισοδήματος όπως η Ρουάντα και το Βιετνάμ είχαν καλύτερα αποτελέσματα ίσως λόγω της καλύτερης κατανομής των περιορισμένων πόρων για μέγιστο εθνικό αποτέλεσμα.

7. Η πανδημία έδειξε προϋπάρχουσες ανισότητες στον τομέα της υγείας και της κοινωνίας σε ορισμένες χώρες με υψηλό εισόδημα, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, όπου οι εθνοτικές ομάδες μειονοτήτων παρουσίασαν υψηλότερο βάρος της νόσου COVID-19.

8. Ο δείκτης δεν προέβλεπε τα αποτελέσματα των διαφορών στις διατάξεις κοινωνικής ασφάλισης για μια εκτεταμένη επιδημία.

9. Η πολιτική ικανότητα για απάντηση δεν αξιολογήθηκε. Για παράδειγμα, τα δίκτυα κοινοτικής δράσης του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής εργάζονται και για τη βελτίωση των συνεπειών του κλειδώματος και τη μείωση της τοπικής μετάδοσης.

10. Χάσμα μεταξύ χωρητικότητας και εφαρμογής της. Για παράδειγμα, η πολιτική παρέμβαση στις ΗΠΑ εμπόδισε τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων να αναπτύξουν προηγμένα προγράμματα επιδημιολογίας με πιο έγκαιρο και ομοιόμορφο τρόπο

“Το κρίσιμο μάθημα από την πανδημία COVID-19 είναι ότι μια αποτελεσματική αντίδραση δεν βασίζεται μόνο σε ένα ισχυρό σύστημα δημόσιας υγείας, αλλά απαιτεί επίσης μια κοινωνία που να είναι δίκαιη και να προσφέρει σε όλους τους πολίτες και τους κατοίκους της κοινωνική και οικονομική ασφάλεια”, καταλήγει η μελέτη.

«Εξηγώντας την απόδοση του COVID-19: ποιοι παράγοντες θα μπορούσαν να προβλέψουν τις εθνικές απαντήσεις;» (2021) από τους Fran Baum, Toby Freeman, Connie Musolino, Mimi Abramovitz, Wim De Ceukelaire, Joanne Flavel, Sharon Friel, Camila Giugliani, Philippa Howden-Chapman, Nguyen Thanh Huong, Leslie London, Martin McKee, Jennie Popay, Hani Serag, Hani Serag, Ο Eugenio Villar (2021) από τον F Baum έχει δημοσιευτεί στο BMJ 2021; 372 doi: 10.1136 / bmj.n91

Το Ινστιτούτο Southgate είναι μέρος του ερευνητικού δικτύου Punching Above Weight το οποίο εξετάζει γιατί ορισμένες χώρες επιτυγχάνουν υψηλότερη κατάσταση υγείας από ό, τι θα πρότειναν οι οικονομικές επιδόσεις τους. Το 2020, το Ινστιτούτο Southgate ορίστηκε ως Κέντρο Συνεργασίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για να υποστηρίξει τη διεθνή έρευνα και μετάφραση γνώσεων σχετικά με τους κοινωνικούς, πολιτικούς και εμπορικούς καθοριστικούς παράγοντες της ισότητας της υγείας.