Σε:
Teokhari Masura *
Η πικρή αλήθεια για το Κυπριακό
Το Κυπριακό παραμένει άλυτο από την ίδρυση των συμφωνιών Jurur Jurich-London. Υπάρχουν πολλοί λόγοι, ανάλογα με την προσέγγιση. Αλλά ο κύριος λόγος είναι ότι καμία από τις δύο μεγάλες κοινότητες δεν θεώρησε τις συμφωνίες του 1960 όχι ως το τέλος των εθνοτικών φιλοδοξιών τους, αλλά ως το τέλος της εκπλήρωσης του πρώτου μισού των επιθυμιών τους. Ένωση Ελληνοκυπρίων και Τούρκων. Κυπριακή κυπριακή κατάτμηση և ένταξη στην Τουρκία.
Την περασμένη Πέμπτη, 4 Απριλίου, η Νοτιοαμερικανίδα δημοσιογράφος Nicki Colermo συνόψισε την πεμπτουσία του Κυπριακού σε τέσσερις γραμμές και τους υπόλοιπους άλυτους λόγους. Αυτός γράφει: “Πρέπει να αποσαφηνίσουμε το διεθνές περιβάλλον στο οποίο είναι το Κυπριακό, ποια είναι η σημασία του στη Δύση, στην Ανατολή στις ευρωτουρκικές σχέσεις της Τουρκίας, ποιος είναι ο ρόλος μας, ποιος είναι ο ρόλος της διεθνούς κοινότητας”.
Με λίγα λόγια, το καλώδιο της πύλης, η αυταπάτη, η ψευδαίσθηση ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος, η πεποίθηση ότι ως πλειοψηφία μπορούμε να κυριαρχήσουμε στις σχέσεις με τους Τουρκοκύπριους, περιπλέκουν το Κυπριακό μέσω υπερβολικού αγώνα. EOKA և EOKA B և TMT θαμμένες δράσεις.
Δεδομένης της άτυπης συνάντησης της al n, η οποία θα καθορίσει το μέλλον των παιδιών μας, των Κυπρίων γενικά, δεν θα αντιμετωπίσουμε τους παραπάνω οργανισμούς, καθώς θα ήταν καλύτερο να το κάνουμε μετά την επανένωση των καθηγητών πανεπιστημίου και των μεταπτυχιακών φοιτητών. Μόνο αυτοί, ως ειδικοί, μπορούν να δώσουν αξιόπιστες απαντήσεις σε όλους. Για το δημοψήφισμα της ένωσης, για τον αγώνα της ΕΟΚΑ, αν ήταν αντι-αποικιακό, διότι στα αριστερά, οι Τουρκοκύπριοι παροτρύνθηκαν να μην παρεμβαίνουν, στην εκλογή της ηγεσίας του Γεωργίου Γρίβα, του πιο πιστού αντικομμουνιστικού, τουρκοφάγου.
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει δίκιο όταν λέει ότι δεν θα συζητήσει το Κυπριακό από τον αέρα, αλλά το ισχυρότερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΑΚΕΛ, έχει επίσης δίκιο να ασκήσει κριτική στους υφιστάμενους προέδρους που δεν παρουσίασαν τις θέσεις τους στο Κυπριακό το Εθνικό Συμβούλιο και τους ανθρώπους. Για να κριθεί.
Τα κόμματα, εκτός από το ELAM, δικαιολογούν ανησυχία για το πού πηγαίνει ο κ. Αναστασιάδης – τον δημοκρατικό συναγερμό, την υπερηφάνεια, τον αυταρχισμό, τον λαϊκισμό που ρυθμίζει το ζήτημα της ύπαρξης των Ελλήνων, των Τούρκων, σαν να αφορά μόνο αυτοί και τα πάρτι τους. Οι Κύπριοι εξακολουθούν να ανησυχούν δικαιολογημένα, καθώς οι αρχές δεν έχουν κάνει τίποτα για να κάνουν τον κόσμο να δεχτεί μια διμερή, δικοινοτική ομοσπονδία για πολιτική ισότητα, μια θετική ψήφο των Τουρκοκυπρίων στο υπουργείο, μια διευθέτηση υδρογονανθράκων και την Ευρώπη μέσω της Τουρκίας. Επομένως, η πικρή αλήθεια ότι το Κυπριακό παραμένει άλυτο είναι ο υλισμός και ο λαϊκισμός των ηγεμόνων.
* Φιλόλογος, πρώην διευθυντής δημόσιων σχολείων