ΕρντογάνΗ κατανόηση της εξωτερικής πολιτικής για μεγάλο χρονικό διάστημα. νεο-Αμπντουλαχισμός Το ονομάζω ως. Ανακεφαλαίωση Ο νεο-Αμπντουλαχτιτισμός είναι η προσπάθεια του Ερντογάν να «ανοίξει χώρο για τον εαυτό του κάνοντας συμφωνία με τη Ρωσία, να το χρησιμοποιήσει στις διαπραγματεύσεις του με τις ΗΠΑ και να προσπαθήσει να ισορροπήσει τις δύο μεγάλες δυνάμεις με την ΕΕ».
Παρόμοια στο τέλος του 19ου αιώνα ΙΙ. Abdulhamit εφαρμοσμένος; Προσπάθησε να εξισορροπήσει τις μεγάλες δυνάμεις, να επιβιώσει κάνοντας παραχωρήσεις ο ένας εναντίον του άλλου, για να διατηρήσει τη δύναμή του. Μία από τις τυπικές συνέπειες αυτής της κατανόησης είναι, ΙΙ. AbdulhamitΉταν να δώσει την Κύπρο σε αυτή τη χώρα το 1878 για να κερδίσει τη βρετανική υποστήριξη ενάντια στη Ρωσία!
ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ S-400, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ PYD
Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ Τζο Μπάιντεναπό τη νίκη του Ερντογάν και το προσωπικό του στις ΗΠΑ και την ΕΕ.λευκό φύλλοΚάνουν μια κλήση για άνοιγμα.
Επιπλέον, ένα κοίλο “λευκό φύλλοΔεν πρόκειται για κλήση: Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα παραχωρήσεων, που κυμαίνονται από την αναχώρηση στην Ανατολική Μεσόγειο έως την εξήγηση του στόχου της μεταρρύθμισης της οικονομίας και του νόμου.
Ωστόσο, το AKP είναι αυτό «λευκό φύλλοΗ πρόσκληση στοχεύει την ΕΕ περισσότερο από τις ΗΠΑ. Η κύρια διεύθυνση της πρόσκλησης είναι οι Βρυξέλλες και όχι η Ουάσιγκτον.
Από αυτό:
Το S-400 αναφέρεται πάντα ως το πιο σημαντικό πρόβλημα των τουρκοαμερικανικών σχέσεων. Ωστόσο, το S-400 είναι στην πραγματικότητα ένα λύσιμο πρόβλημα για τον Ερντογάν: αντικατοπτρίζεται στα μέσα ενημέρωσης του AKP “ο αμερικανός διοικητής σε επιφυλακήΑκόμη και επιλογές όπως “power”συμβιβασμόςΔηλώνει ότι είναι ανοιχτό. Επιπλέον, στον κορμό της κυριαρχίας, η Κίνα, που ήταν η πρώτη που αγόρασε το πυραυλικό αμυντικό σύστημα, καθυστέρησε για δύο χρόνια και στη συνέχεια η πώληση ακυρώθηκε.
Να γιατί Το πιο σημαντικό πρόβλημα των τουρκοαμερικανικών σχέσεων δεν είναι το S-400, αλλά το κράτος PYD που χτίζεται στη βορειοανατολική Συρία.
Όσον αφορά τις διακρατικές σχέσεις, φυσικά … Διαφορετικά, στον κατάλογο των προβλημάτων μεταξύ της κυβέρνησης του AKP και της Ουάσινγκτον, Ρίζα Σαρράφ και το ζήτημα της Halkbank είναι πιθανότατα στην κορυφή …
ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ
Η ακόλουθη επιλογή βρίσκεται ακόμα στο τραπέζι για την κυβέρνηση του AKP: Σε αντάλλαγμα για το κράτος PYD στα βορειοανατολικά της Συρίας, το κράτος FSA υπό τον έλεγχο του AKP στα βορειοδυτικά της Συρίας … Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση συνεργάζεται με τη Ρωσία, από την οποία κατέρριψε το αεροπλάνο της, και ακόμη και με το Ιράν, το οποίο δήλωσε ότι θέλει να απομακρυνθεί από τη Συρία, αλλά επιμένει να μην βελτιώσει τις σχέσεις με τη Δαμασκό.
Αλλά Ο Ερντογάν, ως «καλός τακτικός», βλέπει ότι αυτή η συμφωνία με τις ΗΠΑ στην εξωτερική πολιτική θα αποδυναμώσει το χέρι του στην εγχώρια πολιτική, και επιπλέον, θα κοστίσει τη δύναμή του …
Επειδή αυτή η εικόνα σημαίνει την αναδιάταξη της εσωτερικής πολιτικής. Θυμηθείτε: το AKP, η συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στο Ιράκ και τη Συρία προς τους στόχους επέκτασης του βορρά, έκανε μέσα στην κουρδική πρωτοβουλία όπως συνεπάγεται.
Τώρα, η κρατική διαπραγμάτευση της FSA με τις ΗΠΑ ενάντια στο κράτος PYD σημαίνει τη διάλυση της Λαϊκής Συμμαχίας. Αυτό σημαίνει ότι το AKP χάνει το MHP και το BBP, αφήνει τις “Εθνικές Γνώμες” στη βάση του στο SP, και το πιο σημαντικό, σημαίνει την υποστήριξη της στρατιωτικής γραφειοκρατίας.
Να γιατί Ερντογάν Όσον αφορά την αλλαγή συμμαχίας, φαίνεται αρκετά δύσκολο να προχωρήσουμε στον στόχο του 2023 ή σε υποχρεωτικές πρόωρες εκλογές. Αυτό συμβαίνει επειδή το κράτος PYD δεν μπορούσε να διαπραγματευτεί, έτσι οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ “εντελώςΣημαίνει ότι δεν μπορεί να το διορθώσει.
Η προσδοκία του Ερντογάν της ΕΕ
Λόγω αυτής της εικόνας, η κυβέρνηση του AKP είπε:λευκό φύλλο“Προσπαθώντας να ανοίξω περισσότερα με τις Βρυξέλλες. Ο Ερντογάν πιστεύει ότι εάν δεν μπορεί να βελτιώσει τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η διόρθωση των σχέσεών του με την ΕΕ είναι ένας τρόπος για να διατηρήσει τη δύναμή του «χωρίς να σπάσει με τη Δύση».
Αν όχι “Η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ“Αδύνατον Ερντογάν ξέρει επίσης. Αλλά Πιστεύει ότι η είσοδος στην πύλη της ΕΕ θα ανοίξει τον δρόμο για να παραμείνει στην εξουσία σήμερα, όπως άνοιξε το δρόμο στην εξουσία πριν από 18 χρόνια.
Ο Ερντογάν υπολογίζει ότι η αποκατάσταση των σχέσεων με την ΕΕ θα ενισχύσει το χέρι του Μπάιντεν στην αποκατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ-ΕΕ, και σε αυτήν την περίπτωση τουλάχιστον θα διευκολύνει ορισμένα από τα θέματα του καταλόγου των Τουρκοαμερικανικών προβλημάτων.
Είναι δυνατόν, το συζητάμε και αυτό …