Η 9η Ιανουαρίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Συγγραφέας: Dimitra Retsina – Fotinidu – Politpress


Στην αρχή ο Λόγος και ο Λόγος ανήκουν στον Θεό ուն στον Θεό τον Λόγο. Σύμφωνα με τον John On: 1.

Polonius – Τι διαβάζεις, κύριέ μου;
Χωριουδάκι. Λέξεις Λέξεις! Λόγια!
William Shakespeare, Hamlet (1600) B Ηθοποιός “Scene B”

Εκείνοι που αισθάνονται το χάλκινο χέρι με βαρύ φόβο,
Επιτρέψτε μου να έχω τον ζυγό της δουλείας. Η ελευθερία απαιτεί αρετή և θάρρος.
Αντρέα Καλβού, Λυρική στη Σαμόνη (1826)

Η 9η Φεβρουαρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργείων Εσωτερικών, Εξωτερικών Υποθέσεων και Παιδείας (2017). Αυτή η ημερομηνία επιλέχθηκε συμβολικά επειδή ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός (1798-1857) πέθανε εκείνη την εποχή.

Ταυτόχρονα, αποτίουμε φόρο τιμής στην αρχαία γλώσσα μας, η οποία άρχισε να γράφεται με κιμωλία (2000 π.Χ.) και τη μυκηναϊκή εποχή (1500 π.Χ.), αντίστοιχα γραμμικό Α ‘և γραμμικό Β’ (σε συλλαβή).

Η ελληνική εξάπλωση μαζί με τις ελληνικές αποικίες στην Ιωνία (Κεντρική Ασία) και τη Δύση (Magna Graecia). Ο πρόγονος του λατινικού αλφαβήτου είναι το αλφάβητο της Χαλκιδικής, το οποίο διαδόθηκε από τους Χαλκιδικούς և Ερέτριας στην Ιταλία όταν ίδρυσαν την πόλη του Κιμ.

Ο Έλληνας είναι ο φορέας του πολιτισμού, καθώς περιέχει τα έπη του Ομήρου (8ος αιώνας π.Χ.), τη «Θεογονία» του Ησίοδου, τις ιστορίες του Ηρόδοτου, του Θουκυδίδη, του Ξενοφών, των επιστημών του Αριστοτέλη, των κρίσεων του Ισοκράτη, του Δημοσθένη, της Λυσίας Ιατρικά γραπτά του Ιπποκράτη և Galen և Οι διδασκαλίες του Σωκράτη, που σώθηκαν ως αποτέλεσμα του φιλοσοφικού έργου του Πλάτωνα, του Ξενοφών և Στωικών φιλοσόφων.

Η κοινή ελληνιστική γλώσσα ομιλείται σε όλο τον κόσμο λόγω των επιτευγμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην Αλεξάνδρεια, την Αίγυπτο, τον Πτολεμαίο, Έλληνες μελετητές δημοσιεύουν σπουδαίο επιστημονικό έργο. Ο μαθηματικός Ευκλείδης (3ος αιώνας π.Χ.) έγραψε Στοιχεία (γεωμετρία) σε 13 βιβλία. Όποιος δεν γνώριζε την πιθανή δουλειά του χαρακτηρίστηκε ασήμαντος.

Ας δούμε το Πυθαγόρειο θεώρημα (6ος αιώνας π.Χ.), όπως το έσωσε και αποδείχθηκε ο Ευκλείδης. “Η Όπερα βλέπει μια παράσταση.”

Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, η ελληνική γλώσσα έγινε η γλώσσα μιας τεράστιας αυτοκρατορίας στην εποχή του Frank pax romama. Το αξιοσημείωτο κίνημα του Δεύτερου Σοφισμού άκμασε τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες. Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης μεταφράστηκαν στην κοινή Αλεξανδρινή γλώσσα από τους εβδομήντα (Ο ‘). Οι Ευαγγελιστές έγραψαν τα Ευαγγέλια στα Ελληνικά και ο Απόστολος Παύλος έγραψε τις Επιστολές του.

Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, οι θρησκευτικοί ύμνοι και η θεολογία αναπτύχθηκαν ειδικά στη μεσαιωνική γλώσσα, ενώ αργότερα το λαϊκό τραγούδι άνθισε με τα ηρωικά επιτεύγματα του Διγενή Ακρίτα και αργότερα των Κλεφτών և Αρματολών. Τον 18ο αιώνα, το ζήτημα της γλώσσας έγινε το επίκεντρο των μαθητών συγγραφέων του Νέου Ελληνικού Διαφωτισμού.

Η τοπική κρητική γλώσσα διακρίνεται με υπερηφάνεια από τα ποιητικά-θεατρικά έργα της Βιτσέντζα Κορνάρος (Πόλη 1553-Ηράκλειο, Κρήτη 1614) և Γιώργος Χορτάτσης (1550-1610) κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας στην Κρήτη. Το ερωτικό ερωτικό δράμα “Ερωτόκριτος” bib Το βιβλικό δράμα “Θυσία του Αβραάμ” ανήκει στον Β. Cornaros, και η τραγωδία του “Erophile”, η κωμωδία “Catzorbos” և Το ποιμαντικό δράμα “Panoria” γράφτηκε από τον Γ. Χορτάση.

Η επιρροή των Βενετών είναι εμφανής στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή των Ιονίων Νήσων. Τα Ιόνια Νησιά δεν είχαν Οθωμανική κυριαρχία. Το status quo της ενετικής κατοχής διήρκεσε για αιώνες και έληξε το 1797, όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης ανέτρεψε την πιο ειρηνική Δημοκρατία. Αυτή η εποχή περιγράφεται με τον κοινωνικό ρεαλισμό στο κοινωνικό δράμα “Βασιλικός” (1830) από τον Αντώνιο Ματήση.

Η Ιονική Σχολή Λογοτεχνίας έχει τον πρόγονό της Διονύσιο Σολωμό και ο δεύτερος πυλώνας είναι ο Ανδρέας Κάλβος. Το θέμα του Σολομώντα των ποιητών σχετίζεται με τον δοξασμό της πατρίδας, την επανάσταση της φύσης κ.λπ. Το στυλ τους είναι επικό ή λυρικό: ρομαντικό, και η γλώσσα είναι ομιλούμενη με ελληνικές εύγλωττες λέξεις.

Ο Δημήτριος Βυζάντιος “Βαβυλωνία” (1836), ένα ευχάριστο commedia dell arte που έχει επιβιώσει στη σκηνή μέχρι σήμερα, περιγράφει εύλογα την παρανόηση των Ελλήνων λόγω των ιδιωματισμών των τοπικών διαλέκτων. Η υπόθεση λαμβάνει χώρα σε ένα από τα ξενοδοχεία στο Ναύπλιο, όπου συγκεντρώθηκαν η Καππαδοκία (Ανατολική), ο Λογιώτατος (μορφωμένοι), οι Κρητικοί, οι Χιάν, ο Αρβανίτης, η Κύπρος, ο Μοραΐτ και άλλοι. για να σηματοδοτήσει την Εθνική Πολυγένεση.

«ΑΝΑΤ. Lokanda, lokanda, λένε, άκουγα, αλλά δεν ήξερα τι ήταν … Ήμουν ο πρώτος που ζωγράφισε. Μέσα στα ούλα, αλλά τα φράγκα είναι ψιλοκομμένα… u… τραχεία, σακούλες, κουλούρια, φλιτζάνια. [Το γλέντι άναψε και άρχισαν το τραγούδι]

ΑΝΑΤ. (Σε κάθε φασκόμηλο) Όλαν, σε αποκαλώ πολύ σοφό. Ακούτε τον Νταν; Τι νομίζετε, σαν να πετούσε πάνω του ένα αρμενικό φτερό; Σκάβεις επίσης τρύπες;
LOG Ուք ematon άδειν, ειμή ύμνους.
ΑΝΑΤ. Τραγουδάς επίσης τον ύμνο. Γιάν, είσαι σιωπηλή τώρα, πολύ έμαθε ύμνος, ας ακούσουμε.
LOG (τραγουδά δυνατά) ZEV !!!
ΑΝΑΤ. Με φοβάσαι, φίλε.
LOG Ευτυχισμένο ζευγάρι և γονείς μαζί, μεγαλώνοντας և πάρκο
ΑΝΑΤΟΛΗ. (Περπατώντας στον επιστήμονα) Ev spaghetti ev, janum, erifi kardia macaroni perfect.
LOG (συνέχεια) Epitripson, epitripson στους κακούς τους.
ΑΝΑΤ. Εξοικονομήσατε; Είναι ύμνος; Φέρνουμε “tamam sharakan” χρόνο. ” (Βαβυλώνα, Πράξεις 1, Σκηνή 7)

Source