Η συζήτηση
Η Margaret Morse Νίκαια σκέφτηκε σαν ένα σπουργίτι τραγουδιού και άλλαξε πώς οι επιστήμονες κατανοούν τη συμπεριφορά των ζώων
Η κατανόηση της συμπεριφοράς των πουλιών ήταν ένα δια βίου πάθος για τη Margaret Morse Nice. AP Photo Ο εισβολέας, φουσκωμένος στο σχήμα μιας μπάλας, κυλούσε τη μία πτέρυγα προς τα πάνω στον αέρα. Τραγουδούσε συνεχώς και απαλά, ελλιπή τραγούδια με γρήγορη διαδοχή. Ο αμυντικός, σιωπηλός, έκοψε τους ώμους του σε απειλητική στάση, παρακολουθώντας στενά κάθε κίνηση του εχθρού του. Αυτή η στενή παρατήρηση, που περιγράφει την εδαφική «τελετή» δύο σπουργιτιών τραγουδιού, έγινε από έναν μικρό-αναμνηστικό επιστήμονα στις αρχές του 20ού αιώνα. Η Μάργκαρετ Μορς Νίκαια ήταν πρωτοπόρος ηθολόγος, πουλί και ορνιθολόγος, ο οποίος ερεύνησε τη συμπεριφορά των ζώων για πενήντα χρόνια από τη δεκαετία του 1910 έως τη δεκαετία του 1960. Η «εδαφική συμπεριφορά» μπορεί να είναι ένας κοινός όρος σήμερα, αλλά, τότε, η περιγραφή των ζώων από μέσα προς τα έξω ήταν μια ριζική απόκλιση από τις «αντικειμενικές» μεθόδους ενός πίνακα ανατομής ή ενός επιστημονικού εργαστηρίου. Το να βλέπεις τον κόσμο όπως τα ζώα είναι αδύνατο, αλλά οι επιστήμονες προσπαθούν να το κάνουν συνεχώς. Είμαι ερευνητής που μελετά την ιστορία της επιστήμης για να καταλάβει πώς ξέρουμε τι γνωρίζουμε για τη φύση. Αυτό το παράδοξο ήταν το επίκεντρο της έρευνας στον τομέα της βιολογίας, από τη συμπεριφορική οικολογία των πουλιών έως την εξελικτική βιολογία των φιδιών. Η δουλειά της Νίκαιας στη συμπεριφορά των ζώων, η κατανόηση των ζώων παρακολουθώντας τι έκαναν και γιατί, ήταν μέρος ενός νέου κλάδου της επιστήμης που ονομάζεται ηθολογία. Η έρευνά της ήταν σχετικά ασαφής σε αντίθεση με τους άνδρες της. Αλλά πρόσφατα, η θέση της Νίκαιας στον τομέα και την ιστορία της επιστήμης έχει τραβήξει μεγαλύτερη προσοχή με τη δημοσίευση μιας βιογραφίας για τη ζωή της, «Για τα πουλιά: Αμερικανίδα Ορνιθολόγος Margaret Morse Nice» της Marilyn Bailey Ogilvie. Ένα σπουργίτι τραγουδιού στα λιβάδια του Όρεγκον. John Yunker / Shutterstock.com Ένας φιλόδοξος επιστήμονας σε έναν τομέα που κυριαρχείται από άντρες Από κάθε μέτρο, η καριέρα της Νίκαιας ήταν εκπληκτικά επιτυχημένη. Αλλά στο πλαίσιο της ζωής της, τα πολλά επιστημονικά της επιτεύγματα ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτα. Ήταν σύζυγος και μητέρα πέντε κορών. Καθώς η ακαδημαϊκή καριέρα του συζύγου της προχώρησε, η οικογένειά τους μετακόμισε συχνά. Ωστόσο, ακόμη και χωρίς διδακτορικό ή θεσμική υποστήριξη, υπερέβη σε έναν άνδρα που κυριαρχείται. Μέχρι το τέλος της ζωής της το 1974, είχε δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό σώμα λογοτεχνίας, δημοσιεύοντας εκατοντάδες άρθρα και χιλιάδες κριτικές και παρουσίασε το έργο της σε όλο τον κόσμο. Οι συνομηλίκοί της, όπως οι Konrad Lorenz, Ernst Mayr και Aldo Leopold την αναγνώρισαν ως καινοτόμο στον τομέα της ορνιθολογίας και της ηθολογίας. Ο Λορέντζ έγραψε τον πρόλογο της αυτοβιογραφίας της Νίκαιας, «Η έρευνα είναι ένα πάθος μαζί μου». Η Margaret Morse, γεννημένη στο Amherst της Μασαχουσέτης, το 1883, ήταν ένας άπληστος εξωτερικός άνθρωπος σε όλη της τη ζωή. Ως φοιτητής στο Mount Holyoke College, βρήκε τα μαθήματά της ζωολογίας να αμαυρώνουν, με έμφαση στην ανατομή και την ταξινομία που όριζε τη φυσική ιστορία εκείνη την εποχή. Αυτό άλλαξε όταν εγγράφηκε ως μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Clark το 1907. Η σχολή την ενθάρρυνε σε πειραματικές και παρατηρητικές μελέτες της συμπεριφοράς των ζώων και άρχισε να ερευνά τις διατροφικές συνήθειες του bobwhite. Δεν τελείωσε ποτέ τις μεταπτυχιακές της σπουδές, αλλά αντ ‘αυτού παντρεύτηκε έναν συμφοιτητή, Leonard Blaine Nice, το 1909 και σύντομα ξεκίνησε μια οικογένεια. Αν και από όλους τους λογαριασμούς η Νίκαια είχε έναν ευτυχισμένο γάμο και ικανοποίησε την οικογενειακή ζωή, παρόλα αυτά δυσκολεύτηκε να χαρακτηριστεί νοικοκυρά. Όταν τα παιδιά της ήταν μικρά, συνέχισε το πάθος της για έρευνα, συμπεριλαμβανομένων γλωσσικών μελετών για την ανάπτυξη της γλώσσας των παιδιών της. Αργότερα επέστρεψε σε μελέτες συμπεριφοράς πουλιών εκτός από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Η φωνή ενός σπουργιτιού τραγουδιού. Πώς να σκέφτεσαι σαν πουλί Ήταν η έρευνά της για το σπουργίτι του τραγουδιού κοντά στο σπίτι της στο Κολόμπους του Οχάιο, τη δεκαετία του 1920 και του 1930 που εξασφάλιζε τη φήμη της ως λαμπρή παρατηρητή και αναλυτής της συμπεριφοράς των ζώων. Μέσω της παρατήρησης και της ενσωμάτωσης της νέας χρήσης έγχρωμων ζωνών ποδιών για τη διάκριση μεμονωμένων πουλιών, η Νίκαια μπόρεσε να προσδιορίσει το νόημα της εδαφικής συμπεριφοράς, να προσδιορίσει ποιος απειλούσε ποιον και σε ποιο σκοπό. [ Like what you’ve read? Want more? Sign up for The Conversation’s daily newsletter. ] Περιέγραψε την τεχνική της ως «φαινομενολογική μέθοδος» και έγραψε για αυτό ως μέρος μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε το 1943. Η αγάπη και ο ανθρωπομορφισμός είναι σαφές στο έργο της Νίκαιας, ιδιαίτερα στον δημοφιλή λογαριασμό της σχετικά με την έρευνα σπουργίτι τραγουδιών. Σε αυτό το απόσπασμα από το «The Watcher at the Nest», έγραψε, «Όταν μελετούσα για πρώτη φορά τα Song Sparrows… είχα δει το Song Sparrow 4M ως έναν γοητευτικό, μεσολαβητό γείτονα. αλλά… τον ανακάλυψα να είναι ένα ευχάριστο πουλί, πνευματικό, καταξιωμένος τραγουδιστής και αφοσιωμένος πατέρας. ” Η Νίκαια ήταν ένας λαμπρός παρατηρητής του οποίου το επιστημονικό έργο διαμόρφωσε πώς κατανοούμε τη συμπεριφορά των πτηνών σήμερα. AP Photo / The News Tribune, Lui Kit Wong Αυτή η προοπτική μπορεί να φαίνεται αφελής ή υπερβολικά υποκειμενική. Όμως το συναίσθημα και η «συμπαθητική παρατήρηση» συμβαδίζουν και υπήρξαν ζωτικής σημασίας για τους ηθικούς, τους βιολόγους και τους οικολόγους από την εποχή της Νίκαιας έως σήμερα. Ο Χάρι Γκριν, οικολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κορνέλ, γράφει στο «Tracks and Shadows» ότι οι επιστήμονες «χρησιμοποιούν ανθρώπινες αντιλήψεις, διαίσθηση και συναισθήματα, τους εσωτερικούς μας κόσμους, για να σφυρηλατήσουν νέες, δοκιμαστικές υποθέσεις για αυτές άλλων ειδών». Για ορισμένους επιστήμονες και κοινωνικούς θεωρητικούς, η υπερηφάνεια ότι κάποιος θα μπορούσε να αναπτύξει αγάπη για ένα ζώο ή να καταλάβει τι πιστεύει ότι ένα ζώο ήταν μια επικίνδυνη μορφή προβολής. Ωστόσο, η φαινομενολογική μέθοδος της Νίκαιας για τη μελέτη της συμπεριφοράς των πτηνών είναι, ακόμη και σήμερα, ένα ουσιαστικό κομμάτι του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν τον φυσικό κόσμο. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται εκ νέου από το The Conversation, έναν μη κερδοσκοπικό ιστότοπο ειδήσεων αφιερωμένο στην ανταλλαγή ιδεών από ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες. Διαβάστε περισσότερα: Από τα μικρόβια permafrost έως τα τραγούδια που έχουν επιβιώσει – τα ερευνητικά προγράμματα είναι επίσης θύματα πανδημίας COVID-19 Σεξουαλική επιλογή σε δράση: Τα πουλιά που προσελκύουν πολλούς συντρόφους αλλάζουν τα τραγούδια τους πιο γρήγορα. Γιατί περισσότερες γυναίκες δεν κερδίζουν επιστημονικά Νόμπελ; Η Kristoffer Whitney έλαβε χρηματοδότηση από το National Endowment for the Humanities για αυτό το έργο. Οποιεσδήποτε απόψεις, ευρήματα, συμπεράσματα ή συστάσεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα αυτές της ΝΕΗ.