Η ανάγκη αναδιοργάνωσης των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας αναφέρεται στη δήλωση της Παν-Αρμενικής Ένωσης Ψυχολόγων (ΠΑΣΥΨΥ).
Η ΠΑΣΥΨΥ λέει ότι, ενώ σέβεται τις βασικές ηθικές αρχές του επαγγέλματός της, δεν θα αναφέρεται σε κανένα περιστατικό, αλλά μπορεί να σχολιάσει μόνο το γεγονός ότι εάν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών για το Έργο δεν είχαν “κονιοποιηθεί”, πιθανότατα υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας που ελήφθησαν τον Αύγουστο του 2013, αποτρέπονται πολλές οικιακές τραγωδίες και περιπτώσεις βίας.
Σημειώνει ότι τα μειονεκτήματα εκτιμήσεων κακής ποιότητας στη διαδικασία αξιολόγησης είναι ένας από τους επίμονους παράγοντες που αναφέρονται ως λόγοι παροχής υπηρεσιών για την πρόληψη σοβαρού τραυματισμού ή παιδικού θανάτου ή δολοφονίας παιδιών.
Προστίθεται ότι η μη χρήση επαγγελματικών ψυχολόγων σε υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, η απόπειρα ψυχιατρικοποίησης όλων των ζητημάτων ψυχικής υγείας, είναι απόκλιση από την πολιτική του βιοψυχολογικού κοινωνικού μοντέλου που προτείνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
“Για ζητήματα βίας, για παράδειγμα, το νέο πλαίσιο απαιτούσε αξιολόγηση κινδύνου για βίαιη συμπεριφορά με βάση τα εργαλεία SAPROF և HCR-20. Επιλέχθηκαν εργαλεία που χρησιμοποιούν επαγγελματίες ψυχικής υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες. “Τα ειδικά εργαλεία είναι γνωστές ψυχομετρικές μέθοδοι που παρέχουν εκτίμηση κινδύνου և προστασία έναντι της πιθανότητας βίας և (ή) σεξουαλικής βίας.”
Αναφέρεται ότι η ειδική απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών δεν εφαρμόζεται, և αυτά τα εργαλεία δεν χρησιμοποιούνται από ΕΚΕ, καθώς και από οικογένειες με παιδιά υπό κράτηση, ή από ενήλικες ενήλικες που αναφέρονται στην ίδια απόφαση.
“Η στάση του διευθυντή της ΕΚΕ απέναντι στους συναδέλφους ψυχολόγους που εργάζονται στην ΕΚΕ και η άρνηση να συναντηθεί καν με επαγγελματίες ψυχολόγους σε αυτά τα θέματα, δείχνει οδηγίες να μην χρησιμοποιούν ειδικά εργαλεία που απαιτούν άλλα επαγγέλματα, τα οποία λειτουργούν στις υπηρεσίες επαγγελματιών ψυχολόγων”, πρόσθεσε.:
Στην προηγούμενη απάντησή της στο PASYPSY, η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας προσπάθησε να μετατοπίσει το ζήτημα – να το παρουσιάσει ως σύγκρουση μεταξύ των επαγγελμάτων ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού. Σημειώνεται ότι δεν υπάρχει παρεξήγηση μεταξύ των ειδικών.
“Εάν η διοίκηση των LRC δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί πολύ σοβαρά ζητήματα στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς της, αποδεχτείτε το. Καλέστε τις επαγγελματικές ενώσεις να διαφοροποιήσουν τα σχέδια υπηρεσιών. Προετοιμάστε ένα ειδικό πρόγραμμα πραγματικής αναδιάρθρωσης, μεταφοράς. ευθύνη σε άλλες υπηρεσίες “, πρόσθεσε.