Το περιβάλλον απομόνωσης που προκλήθηκε από την επιδημία Covid-19 στόχευε στην προστασία των κοινοτήτων από την ασθένεια, αφήνοντας τις γυναίκες εκτεθειμένες σε περισσότερη ενδοοικογενειακή βία.
Στο Παρίσι, την πρωτεύουσα της Γαλλίας, μια ομάδα ακτιβιστών που ήθελαν να επιστήσουν την προσοχή στις δολοφονίες γυναικών στη χώρα κρέμασαν τα ονόματα 111 γυναικών που σκοτώθηκαν το 2020 στα τείχη της πρωτεύουσας. 98 από αυτά τα ονόματα ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, 11 ήταν σεξουαλικοί εργαζόμενοι και δύο ήταν τρανς γυναίκες.
Οι ακτιβιστές άνοιξαν πανό και φώναζαν συνθήματα που έλεγαν «Οι φωνές μας ακούγονται όταν πεθαίνουμε δεν ακούγονται ενώ ζουν» και «Χωρίς συγχώρεση, δεν ξεχνάμε».
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε κατά 60% στη δεύτερη περίοδο καραντίνας.
Τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν επίσης ότι η αύξηση της βίας δεν αναγνωρίζει μια χώρα ή έναν πολιτισμό. Μαζί με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, οι αιτήσεις για γραμμές ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατά 25% στην Αργεντινή, 30% στην Κύπρο και 33% στη Σιγκαπούρη Από τις γυναίκες που εξαφανίζονται στο Περού έως την αύξηση του βιασμού στη Νιγηρία, οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο επιβαρύνονται όλο και περισσότερο με τη βία στην καραντίνα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ που κυκλοφόρησαν τον Ιούλιο, εκτιμάται ότι οι περιπτώσεις σεξουαλικής βίας θα αυξηθούν κατά 31 εκατομμύρια τους πρώτους 6 μήνες της επιδημίας και ο βιασμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε 7 εκατομμύρια ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.