Πριν από δύο εβδομάδες έγραψα για το κίνημα των μικρών επιχειρήσεων #IoOPRA (Είμαι ανοιχτός) που αψηφούν τις παραγγελίες να κλείσουν, ξεκινώντας από την Ιταλία και εξαπλώθηκαν σε άλλα μέρη της Ευρώπης.
Ήρθε στα τακούνια των διαμαρτυριών κατά του αποκλεισμού που ξεκίνησαν τον περασμένο Οκτώβριο. Ποτέ στην πρόσφατη ιστορία δεν δημοκρατικές κυβερνήσεις κατέβαλαν τις πιο βασικές ελευθερίες των πολιτών τους σε τόσο ακραίο βαθμό. Ούτε καν σύμφωνα με τη νομοθεσία έκτακτης ανάγκης στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η κυβέρνηση ελέγχει τόσο την ιδιωτική ζωή όσο και τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις. Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, οι κλειδώσεις και οι περιορισμοί στον τρόπο ζωής μας έχουν γίνει ο κανόνας για το καλύτερο μέρος ενός έτους τώρα, όχι μόνο εδώ αλλά και σε όλο τον κόσμο. Κύματα διαδηλώσεων εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο, ενώ οι κυβερνήσεις κάνουν ό, τι μπορούν για να τους πνίξουν. Άνθρωποι στην Αυστρία, τις Κάτω Χώρες, τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Δανία, την Ουγγαρία και τη Σλοβενία βγαίνουν στους δρόμους σε μεγάλο αριθμό ενάντια στους δρακόντερους περιορισμούς των Covid και αναγκάζουν τις κυβερνήσεις τους να ακούσουν τι έχουν να πουν.
Στις Κάτω Χώρες, οι χειρότερες ταραχές πάνω από τέσσερις δεκαετίες πυροδοτήθηκαν από την απαγόρευση της κυκλοφορίας από τις 21:00 έως τις 4:30 π.μ., η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 23 Ιανουαρίου και μαζική πολιτική ανυπακοή έχει εξαπλωθεί. Στην πόλη Urk πυρπολήθηκε ένα κέντρο δοκιμών PCR. Στη νότια πόλη του Αϊντχόβεν, οι ταραχές έκαψαν ένα αυτοκίνητο και λεηλάτησαν ένα σούπερ μάρκετ και σιδηροδρομικό σταθμό.
Την περασμένη εβδομάδα ένα δικαστήριο στη Χάγη έκρινε ότι η απαγόρευση της νύχτας ήταν παράνομη και ότι η κυβέρνηση είχε χρησιμοποιήσει εσφαλμένα τις εξουσίες έκτακτης ανάγκης, δηλώνοντας ότι «η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι μια εκτεταμένη παραβίαση του δικαιώματος στην ελεύθερη κυκλοφορία και την ιδιωτικότητα και (έμμεσα) όρια, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και της επίδειξης. ” Αυτή η απόφαση, η οποία εξέπληξε την κυβέρνηση, ανατράπηκε από ένα εφετείο αργότερα την ίδια ημέρα και παραμένει σε ισχύ.
Στην Αυστρία, 10.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία Maria Theresien της Βιέννης για μια ειρηνική »βόλτα με κορώνα” Ένας διαδηλωτής είπε: «Η ακύρωση πολιτικών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων μου θυμίζει τα γεγονότα του Φεβρουαρίου 1934».
Στο Βέλγιο πραγματοποιήθηκαν σχεδόν 500 συλλήψεις καθώς η αστυνομία διέλυσε διαδηλώσεις την Κυριακή 31 Ιανουαρίου. Αυτές πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο προηγούμενων βίαιων διαδηλώσεων κατά της αστυνομικής βίας μετά από–Ένας νεαρός άνδρας που αναγνωρίστηκε ως Ιμπραήμ Β πέθανε υπό κράτηση
Σε ένα επίπεδο δεν προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν είπε «όχι» για το τρίτο εθνικό κλείδωμα της Γαλλίας, δεδομένης της εκτεταμένης διαδήλωσης σε ολόκληρη τη χώρα. Αλλά αντί για κλείδωμα, ο Macron πήγε για αυστηρότερους περιορισμούς στα ταξίδια και τις αγορές. Η Γαλλία εξακολουθεί να ισχύει νυχτερινή απαγόρευση μετά το δεύτερο κλείδωμα που έληξε τον Δεκέμβριο.
Σε άλλα μέρη του κόσμου, διαδηλωτές στην Αυστραλία, το Ισραήλ, το Λίβανο, την Κύπρο και το Μαρόκο εκφράζουν την οργή τους για τους συνεχιζόμενους περιορισμούς στην καθημερινή τους ζωή.
Στο Μαρόκο, υπήρξαν διαμαρτυρίες στη βόρεια πόλη Fnideq ενάντια στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης που προκαλούνται από κλειδαριές και περιορισμούς του Covid.
Υπάρχει νυχτερινή ώρα και όλα τα καταστήματα, οι καφετέριες και τα εστιατόρια είναι κλειστά.
Στο Ισραήλ, οι ορθόδοξοι Εβραίοι συγκρούστηκαν με την αστυνομία στο Ashdod και την Ιερουσαλήμ. Οι αρχές αντιμετώπισαν αυξανόμενες δυσκολίες στην επιβολή μέτρων κλειδώματος στις θρησκευτικές κοινότητες. Πολλοί από αυτούς έχουν αψηφήσει τους περιορισμούς και συνεχίζουν να προσεύχονται στις συναγωγές τους και να διοργανώνουν γάμους και κηδείες.
Στην Κύπρο, οι αρχές έχουν διατυπώσει διεθνή κριτική λόγω του συγκλονιστικού υλικού της αστυνομικής βίας εναντίον διαδηλωτών. Υπάρχει θυμός για τους περιορισμούς Covid και τα μέτρα κλειδώματος, καθώς και για τους ισχυρισμούς για συστημική διαφθορά.
Η ιστορία είναι η ίδια σε όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι είχαν αρκετά. Τώρα σηκώνουν δυναμικά το καπάκι από τα καταπιεστικά μέτρα που τους έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις τους με την προϋπόθεση «να τους κρατήσει ασφαλείς» από τον Κόβιντ.
Οι μαζικές διαμαρτυρίες στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχουν ξεκινήσει με τον ίδιο τρόπο όπως και σε άλλες χώρες, ίσως λόγω του φαινομενικά απύθμενου νομίσματος του Rishi Sunak. Το Furlough παρατάθηκε μέχρι τον Ιούνιο. Αλλά θα είναι αρκετό για να κρατήσει το συμμορφωμένο και τρομοκρατημένο βρετανικό κοινό στο σπίτι; Επί 20 Μαρτίου, την επέτειο της πρώτης κλειδαριάς που τέθηκε σε ισχύ και την εβδομάδα που η κυβέρνηση θα επιδιώξει να επεκτείνει τη νομοθεσία περί έκτακτης ανάγκης για κοροναϊκούς, έχει ανακοινωθεί διαμαρτυρία κατά του αποκλεισμού για το κεντρικό Λονδίνο.
Απλώς αναρωτιέμαι αν η βρετανική αποδοχή των περιορισμών πρόκειται να αλλάξει.