Το τραγούδι που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στον φετινό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, που θα πραγματοποιηθεί χωρίς την παρουσία του κοινού, προκάλεσε μια καταιγίδα αντιδράσεων.
Το “El Diablo”, δηλαδή το “Satan”, που τραγουδούσε η Elena Agrin, έγινε αμέσως το αγαπημένο τραγούδι των Ευρωφώνων, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση ανάμεσα στα αγαπημένα.
Στην Κύπρο, ωστόσο, αναφλέχθηκε. Οι πολίτες το ονόμασαν αντι-χριστιανικό και ζήτησαν την κατάργησή του συλλέγοντας υπογραφές στο διαδίκτυο
Αγαπητοί συνάδελφοι, Η συμμετοχή της Κύπρου στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision με το τραγούδι “EL DIABLO” είναι σκανδαλώδης για τους Χριστιανούς μας. “Ελάτε μαζί μας σε διαμαρτυρία”, δήλωσε η πλατφόρμα υπογραφών σε μια δήλωση.
Μέχρι στιγμής, η διαδικτυακή ανάλυση έχει συλλέξει περισσότερες από 2.800 υπογραφές.
“Ερωτεύτηκα. Έδωσα την καρδιά μου στον διάβολο Παραδόθηκα “Επειδή μου λέει ότι είμαι ο άγγελος του … Λατρεύω τον διάβολο …”, λένε, μεταξύ άλλων, τα λόγια του τραγουδιού.
Η ELAM δηλώνει στη δήλωσή της ότι “είναι ακατανόητο ότι η Κύπρος προτιμά να παρουσιάσει ένα τραγούδι με τίτλο” Satan “… Καλούμε το Διοικητικό Συμβούλιο του RIC να αντιστρέψει την απόφασή του να επιλέξει ένα τραγούδι που θα προάγει την ομορφιά, την τοπική μας παράδοση και ιστορία. ”
Ενώ ο Θεολογικός Σύλλογος OELMEK δηλώνει στη δική του δήλωση ότι “διαβάζουμε με αηδία ότι στα λόγια του το τραγούδι επαινεί τον διάβολο, αφιερώνει τη ζωή του σε αυτόν, τον αγαπά … Γιατί επιλέχθηκε ένα τραγούδι που προκαλεί τόσο σκληρά θρησκευτικά συναισθήματα; “Πιστός στους ανθρώπους;”
Το Ίδρυμα Ραδιοφώνου Κύπρου λαμβάνει τηλεφωνήματα από πολίτες που απαιτούν την ανάκληση του τραγουδιού, ενώ υπήρχαν επίσης απειλές ότι θα καούν και η υπόθεση έφτασε στην Αστυνομία.
Ωστόσο, η RIC εξέδωσε δήλωση ως απάντηση στις αντιδράσεις, εξηγώντας την αλληγορική έννοια του τραγουδιού, σύμφωνα με τους τέσσερις δημιουργούς του, που στην πραγματικότητα είναι παγκοσμίως διάσημοι.
Σύμφωνα με τον RIC, το τραγούδι αφηγείται την ιστορία ενός κοριτσιού που βρίσκεται σε σχέση εκμετάλλευσης με έναν άστεγο, οπότε την αποκαλεί “El diablo”. Είναι ο αιώνιος αγώνας του κακού με το καλό. “Μέσω αυτής της ταραχώδους σχέσης με τα σύνδρομα της Στοκχόλμης, παρά την παράνοια του, η αλήθεια λάμπει πάντα, όπου ζητά βοήθεια για να βγει από τα δεσμά του δρόμου προς την ελευθερία.”