Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εικόνα μέσω του Wikimedia Commons
Έγγραφο BESA Center Perspectives No. 1,903, 25 Ιανουαρίου 2021
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Οι φήμες κυκλοφορούν ότι ενδέχεται να συμβεί σύντομα μια ισραηλινή-τουρκική προσέγγιση. Η Ιερουσαλήμ και άλλες περιφερειακές πρωτεύουσες δεν πρέπει να πέσουν ξανά για εξαπάτηση της Άγκυρας.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η Τουρκία βρέθηκε πολύ απομονωμένη από τη Δύση και τη Μέση Ανατολή. Σε απόκριση σε αυτήν την απομόνωση, ο Ισλαμιστής ισχυρός της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αποφάσισε να πραγματοποιήσει συνομιλίες με τη Σαουδική Αραβία και να επιστρέψει τον Τούρκο πρέσβη στο Τελ Αβίβ. Η Άγκυρα είναι συμμετοχή σε μυστικές συνομιλίες με την Ιερουσαλήμ για να ξαναρχίσει η σχέση, συμπεριλαμβανομένης της συζήτησης για έναν πιθανό αγωγό μεταξύ των δύο χωρών που θα χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά φυσικού αερίου της Μεσογείου στην Ευρώπη.
Ενώ μερικοί από τους στρατιωτικούς-πολιτικούς παλιούς φρουρούς στην Άγκυρα και την Ιερουσαλήμ θα μπορούσαν να βρουν επιθυμητή προσέγγιση, θα ήταν σοβαρό λάθος να διασώσουμε την Τουρκία από την κατάσταση και να πέσει ξανά στην παγίδα της.
Για μήνες, καθώς οι σχέσεις του Ισραήλ έχουν εμβαθύνει με την Κύπρο, την Ελλάδα, την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και ακόμη και την Αρμενία, αναφορές των μέσων ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι το Εβραϊκό Κράτος σκέφτηκε να ξαναρχίσει κανονικούς δεσμούς με την Τουρκία. Αν και δεν προέκυψαν πολλά από αυτές τις φερόμενες συνομιλίες, οι αναφορές σχεδόν σίγουρα αύξησαν την υποψία τους στις πρωτεύουσες των νέων συμμάχων του Ισραήλ. Πράγματι, αφού η Τουρκία και το Ισραήλ υποστήριξαν και οι δύο το Αζερμπαϊτζάν στη νίκη του έναντι της Αρμενίας, ανακλήθηκε ο πρέσβης της Αρμενίας στο Τελ Αβίβ. Ενώ το Ισραήλ και η Τουρκία υποστηρίζουν το Αζερμπαϊτζάν για διαφορετικούς λόγους, δεν είναι αδιανόητο ότι πολλοί στην Ελλάδα, την Κύπρο, τον Κόλπο και την Αίγυπτο αμφισβήτησαν την αξιοπιστία του συμμάχου τους στην Ιερουσαλήμ μετά την σύγκρουση.
Ο αληθινός στόχος της Τουρκίας δεν πρέπει να ξεχνιέται: η απομόνωση του Ισραήλ στην περιοχή, ενώ συνεχίζει να το αποδίδει στο εξωτερικό. Όπου βρίσκει κανείς αντι-Ισραηλινές εκστρατείες, τα χρήματα του Κατάρ και η τουρκική κυβέρνηση πιθανόν να βρίσκονται πίσω από αυτές. Η Τουρκία είναι προβληματική με πολλούς άλλους τρόπους. Έχει παραβιάσει ισραηλινές ιστοσελίδες ειδήσεων, διώχνει ένα ισραηλινό ερευνητικό σκάφος που πραγματοποιεί εξερεύνηση φυσικού αερίου, υπονομεύει τους περιφερειακούς εταίρους του Ισραήλ και απειλεί να κατακτήστε το Τελ Αβίβ και «απελευθερώστε« Ιερουσαλήμ, μια πόλη Ερντογάν απαίτησημικρό είναι τούρκικο. Η οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων της Τουρκίας με την κυβέρνηση της Λιβύης που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη στοχεύει στη διάλυση του αγωγού φυσικού αερίου του Ισραήλ μέσω της Κύπρου στην Ευρώπη, ενός αγωγού που είναι κρίσιμος για τα μελλοντικά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του Ισραήλ. Επιπλέον, της Άγκυρας νέος πρέσβης στο Ισραήλ είναι έντονα αντι-σιωνιστικό.
Η Άγκυρα φιλοξενία των ηγετών της Χαμάς, η οποία συνεπάγεται τη χορήγηση υπηκοότητας και τη δυνατότητα να προγραμματίσουν τρόμο και κυβερνοεπιθέσεις εναντίον του εβραϊκού κράτους από την τουρκική επικράτεια, αποτελεί περαιτέρω απόδειξη, αν χρειαστεί, ότι η Τουρκία δεν είναι φίλος του Ισραήλ. Είναι ένας όλο και πιο επικίνδυνος περιφερειακός αντίπαλος που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποσταθεροποιεί τις χώρες, διαπράττει εγκλήματα πολέμου και υποστηρίζει τη διεθνή τρομοκρατία. Οι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες του Ισραήλ δεν πρέπει ούτε να υποτιμούν την Τουρκία ούτε να συγχέουν τη νοσταλγία με τη συνετή χάραξη πολιτικής. Εάν το Ισραήλ θέλει να συνεχίσει να εξομαλύνει τις σχέσεις με χώρες σε ολόκληρη την περιοχή και να θέσει τέρμα στην αστάθεια της Μέσης Ανατολής, θα πρέπει να απορρίψει τις χειραγωγικές προσπάθειες της Τουρκίας να αποκαταστήσει τους δεσμούς.
Προβολή PDF
Ο Ντμίτρι Σούφτονινσκι είναι απόφοιτος του προγράμματος Masters του Πανεπιστημίου Arcadia στη Διεθνή Ειρήνη και Επίλυση Συγκρούσεων. Σήμερα ζει ως μοναχικός στρατιώτης στο Kibbutz Erez του Ισραήλ, υπηρετώντας στην ταξιαρχία Givati στο πλαίσιο του προγράμματος Garin Tzabar.