Ο πολιτισμός είναι μια έννοια που ορίζεται με διαφορετικούς τρόπους και ισχυρίζεται ότι έχει 169 τύπους ορισμών. Πολιτισμός Μαρξ; το ορίζει ως οτιδήποτε έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος παρά το τι έχει δημιουργήσει η φύση. Σε έναν άλλο ορισμό, ο πολιτισμός θεωρείται ως η ζωή, ο τρόπος ζωής και ο τρόπος σκέψης της κοινωνίας, οι αξίες και οι πεποιθήσεις της κοινωνίας και ο τρόπος ζωής. Σε γενικές γραμμές, ο πολιτισμός αποτελεί το χρώμα, τη διαφορά και τον λόγο ύπαρξης μιας κοινωνίας όσον αφορά τη λήψη του τρόπου ζωής της κοινωνίας ως βάση και την αποκάλυψη των παραδόσεων, των εθίμων και των τελετουργιών. Όπως οι κοινωνίες, κάθε οργανισμός έχει διαφορετική κουλτούρα, σύστημα αξιών, πεποιθήσεις και προτιμήσεις. Αυτό ορίζεται ως οργανωτική κουλτούρα.
Δείχνει οργανωτικά χαρακτηριστικά όσον αφορά τη δομή του σχολείου. Το σχολείο έχει μια επίσημα καθορισμένη εργασία, τους ρόλους και τις ευθύνες του σχολικού προσωπικού και τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν το σχολείο από άλλα σχολεία. Αυτά τα χαρακτηριστικά εκφράζουν την κουλτούρα του σχολείου. Η ισχυρή σχολική κουλτούρα μπορεί να είναι η πηγή αλλαγών, καινοτομίας και ανάπτυξης, καθώς και να αντιπροσωπεύει το status quo. Για αυτόν τον λόγο, προτιμάται μια σχολική κουλτούρα που υποστηρίζει την αλλαγή.
Ο τρόπος δημιουργίας μιας ισχυρής σχολικής κουλτούρας καθίσταται δυνατός εφαρμόζοντας τα στοιχεία του πολιτισμού στο σχολείο. Το όνομα του σχολείου, ο ήρωας ή η ιστορία που δίνει το όνομά του στο σχολείο, είναι το πιο σημαντικό σημείο εκκίνησης για τη δημιουργία πολιτισμού. Για παράδειγμα, αφήστε το όνομα του σχολείου να είναι “Cengiz Topel Primary School”. Εάν ο διευθυντής, ο δάσκαλος και οι μαθητές δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο Τσενγκίζ Τοπέλ, ακόμη και ένα μέτριο πολιτιστικό περιβάλλον δεν μπορεί να δημιουργηθεί σε αυτό το σχολείο, πόσο μάλλον τη δημιουργία μιας ισχυρής σχολικής κουλτούρας. Ποιο είναι το Cengiz Topel; Απαντώντας στην ερώτηση, ο μαθητής του δημοτικού σχολείου της πρώτης χρονιάς, με το στήθος του, είπε: «Ο Cengiz Topel είναι πιλότος καπετάνιος. Κατά τη διάρκεια της προειδοποιητικής πτήσης προς την Κύπρο το 1964, το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε από τους Έλληνες με ένα αντιαεροπορικό όπλο και πήδηξε από το αεροπλάνο με το αλεξίπτωτο του, αργότερα μαρτύρησε στο νοσοκομείο. Πρέπει να είναι σε θέση να πει τις δηλώσεις του. Οι φωτογραφίες του Cengiz Topel, οι υπηρεσίες του στην πατρίδα, η ζωή και τα επιτεύγματά του πρέπει να γράφονται σε μια γωνιά του σχολείου και να δημιουργηθεί ένα “Cengiz Topel Corner”. Οι μαθητές θα πρέπει να βιώσουν τον ενθουσιασμό και τον ενθουσιασμό του να είναι μαθητής σε ένα δημοτικό σχολείο που πήρε το όνομά του από έναν τέτοιο ήρωα. Αυτή η κατάσταση περιλαμβάνει τους ήρωες της οργανωτικής κουλτούρας. Είναι μια καλή αρχή για μια ισχυρή οργανωτική κουλτούρα.
Μου προσκάλεσαν να δώσω μια διάλεξη στους μαθητές στο Γυμνάσιο Kastamonu Abdurrahmanpaşa. Με ενδιέφερε οι μαθητές να είναι ήσυχοι και να με ακούνε με πλήρη προσοχή. Όταν ρώτησα τον αντιπρόεδρο γιατί συνέβη αυτό, είπε ότι οι μαθητές ήταν γενικά ήρεμοι. Περπατώντας στον διάδρομο του σχολείου, υπήρχαν στρατιωτικός εξοπλισμός όπως τουφέκια και σπαθιά που κρέμονταν στον τοίχο. Όταν ρώτησα γιατί αυτά τα στρατιωτικά αντικείμενα τοποθετήθηκαν στην βιτρίνα, έμαθα ότι οι μαθητές του σχολείου συμμετείχαν στον πόλεμο Çanakkale μεταξύ του 1914-1918, οι περισσότεροι μαθητές μαρτύρησαν σε αυτόν τον πόλεμο και δεν δόθηκε πτυχιούχος το 1919. Οι μαθητές αργότερα εντάχθηκαν στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας και επέστρεψαν πολύ λίγοι μαθητές. Οι μαθητές δεν παρέδωσαν τα τουφέκια τους. Το κρέμασαν στον τοίχο του σχολείου με την αιτιολογία ότι ξέσπασε ξανά πόλεμος. Οι μαθητές που εγγράφονται στο σχολείο περιπλανιούνται στο διάδρομο του σχολείου ανάμεσα στους ανώνυμους ήρωες της ιστορίας και βιώνουν μια ένταση συναισθημάτων. Είναι σαν μια φωνή στο λαιμό των μαθητών να τους λέει: «Ήμουν ακριβώς σαν εσένα. Επρόκειτο να γίνω δάσκαλος, γιατρός, δικηγόρος. Είχα όνειρα και ήρθα σε αυτό το σχολείο. Ο πόλεμος ξέσπασε, πήγα στο μέτωπο. Συμμετείχα στον πόλεμο, μαρτύρησα ώστε η χώρα μου να μπορεί να είναι ανεξάρτητη και να ζεις με αξιοπρέπεια. Κάθεις τώρα ενώ κάθομαι. Μην είσαι τεμπέλης, μην είσαι τεμπέλης. Αγαπήστε την πατρίδα σας. Παίζετε ακόμα γιατί είστε στο παιχνίδι και είστε στην ηλικία που η Φατίχ κατέκτησε την Κωνσταντινούπολη… »Τα παιδιά που βιώνουν αυτήν την ένταση των συναισθημάτων συμπεριφέρονται πιο συνειδητά, πιο ευαίσθητα και πιο πρόθυμα για τις ευθύνες τους στο σχολείο. Η ιστορία του σχολείου, οι ιστορίες για το σχολείο, οι περιπτωσιολογικές μελέτες που αναφέρονται για το σχολείο, οι ήρωες και οι τελετές που δίνουν αυτό το συναίσθημα και αυτή την πεποίθηση.
Στο Γυμνάσιο Kastamonu Abdurrahmanpaşa, έμαθα ότι τερμάτισαν την τελετή διαβάζοντας τον ύμνο του Γυμνάσου Abdurrahmanpaşa κάθε Δευτέρα και Παρασκευή μετά την τελετή της σημαίας. Οι λέξεις αυτού του ύμνου έχουν ως εξής:
ΜΑΡΤΙΟΣ ΥΨΗΛΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΣΤΑΜΟΝΟΥ
Το κουδούνισμα είναι η φωνή της ελεύθερης νεολαίας,
Αυτή η πατρίδα ξεχειλίζει από κάθε καρδιά,
Προσθέτοντας δόξα στη δόξα του τουρκικού αγώνα,
Ποιος δημιουργεί μια νίκη σε κάθε γη …
Η δύναμη είναι δική μας, η πίστη είναι δική μας,
Η γνώση είναι δική μας, η σοφία είναι δική μας,
Θυσία στη χώρα, αυτή η ζωή είναι δική μας,
Είμαστε ερωτευμένοι, η αγάπη μας, αυτή η πατρίδα είναι δική μας …
Το φως της γνώσης ανάβει στο μέτωπό μας,
Τα υψηλότερα συναισθήματα ζουν στις καρδιές μας,
Ο φακός της σοφίας είναι το γυμνάσιο μας στον κοιτώνα,
Είμαστε οι νέοι του Γυμνάσου Κασταμόνε …
Στίχοι – Μουσική: Nedim ÖNUÇAN
ύμνος από τα λίγα γυμνάσια στην Τουρκία, μια ισχυρή ιστορία, ritül, υπάρχουν ήρωες και ιστορίες. Το γυμνάσιο Kastamonu Abdurrahmanpaşa φέρνει αυτόν τον ισχυρό πολιτιστικό πλούτο στους μαθητές της ένατης τάξης και καθιερώνει ισχυρές αξίες, κανόνες και τελετές στο σχολείο. Σε αυτό το σχολείο, οι Arif Nihat Asya, Orhan Şaik Gökyay Necatigil Rıfat Ilgaz, Vasfi Mahir Kocaturk Abdülbaki Gölpınarlı, η κυρία Omar έκανε διασημότητες μαθητών όπως δάφνη, αμέτρητη σχολή μηχανικών στην Τουρκία, ιατροί, πολιτικοί και επιστήμονες εκπαιδευμένοι. Οι μαθητές του σχολείου ταυτίζονται με τους επιτυχημένους ανθρώπους αυτού του σχολείου, είναι περήφανοι για τους πρώην αποφοίτους και γίνονται πηγή κινήτρων για τον εαυτό τους.
Υπήρχε το “Δημοτικό σχολείο Miralay Halid Bey” στο Ουζάκ. Ένα ενδιάμεσο όνομα αυτού του σχολείου θα άλλαζε. Ένας επιθεωρητής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αντιτάχθηκε σε αυτό. Διασφαλίστηκε ότι το όνομα του Miralay Halid Bey έζησε σε αυτό το σχολείο. Ποιος ήταν ο Miralay Halid Bey; Οι ανώτερες προσπάθειες του Halid Bey παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Επίθεσης, η οποία ξεκίνησε στις 26 Αυγούστου και διήρκεσε πέντε ημέρες. Κατέλαβε τον στρατηγό Τρικόπη, τον αρχηγό του Έλληνα διοικητή, ο οποίος παραδόθηκε με μερικούς διοικητές στις 2 Σεπτεμβρίου 1922, και γιορτάστηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ Πασά για αυτήν την επιτυχία και προήχθη στην κληρονομιά από την κυβέρνηση της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης, από τις 31 Αυγούστου 1922 (3 Σεπτεμβρίου 1922). Εάν ο μαθητής που έρχεται σε αυτό το σχολείο δεν γνωρίζει την Miralay Halid Bey, πώς θα μάθει την αξία εκείνων που αγωνίζονται για την πατρίδα; Το όνομα του σχολείου είναι καθηγητής. Δρ. Το Cahit Arf Secondary School, από την άλλη πλευρά, είναι εξαιρετικά σημαντικό όσον αφορά τη δημιουργία σχολικής κουλτούρας, γνωρίζοντας ότι ο μαθητής Cahit Arf είναι επιστήμονας που εργάζεται στον τομέα των μαθηματικών και έχει επαρκείς γνώσεις και δεξιότητες σχετικά με τις υπηρεσίες του.
Οι τελετές που γίνονται στα σχολεία, τις ημέρες μνήμης, η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο σχολείο, η αρχιτεκτονική του σχολείου, η στολή του σχολείου, το σήμα του σχολείου, η σημαία του, αντιπροσωπεύουν τον πολιτιστικό πλούτο του σχολείου. Η ισχυρή σχολική κουλτούρα αποτελεί τη βάση για πολλές θετικές καταστάσεις, από το ακαδημαϊκό επίτευγμα έως το δίκτυο σχέσεων, το κοινωνικό κεφάλαιο και τη δημιουργία κοινωνικών δικτύων.
Ως αποτέλεσμα, η σχολική κουλτούρα δεν εμφανίζεται αυθόρμητα. Η σχολική κουλτούρα διαμορφώνεται ως αποτέλεσμα του προβληματισμού των γεγονότων, των αξιών και των κανόνων που συμβαίνουν στην ιστορική διαδικασία. Η διατήρηση της σχολικής κουλτούρας ζωντανή και η μεταφορά της σχολικής κουλτούρας στις επόμενες γενιές είναι εξίσου σημαντική με τη δημιουργία της σχολικής κουλτούρας. Τα γυμνάσια στην Ανατολία όπως το Γυμνάσιο Kayseri και το Γυμνάσιο Afyon είναι σημαντικά εκπαιδευτικά ιδρύματα με ιστορία εδώ και έναν αιώνα. Ακριβώς επειδή το σχολείο σας δεν έχει ισχυρό ιστορικό υπόβαθρο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί μια ισχυρή σχολική κουλτούρα. Οι ημέρες μνήμης του σχολείου, οι στολές, οι τελετές, οι απόφοιτοι, τα εμβλήματα, οι ιστορίες για το σχολείο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία του πολιτισμού του σχολείου. Το σημαντικό είναι να δημιουργήσουμε μια ομοιογενή δομή στο σχολείο, να παρέχουμε μια κοινή πολιτιστική γλώσσα και να προσφέρουμε αυτές τις αξίες στους μαθητές, τους δασκάλους και το μη εκπαιδευτικό προσωπικό. Η σχολική κουλτούρα είναι μια ταυτότητα. Η σχολική κουλτούρα είναι η ταυτότητα του σχολείου, ο οδηγός του και ο δημιουργός και συντηρητής ισχυρών πρακτικών.
Καθηγητής Δρ. Necati CEMALOĞLU