Στις 5 Ιανουαρίου, η APOEL έχασε 2-1 από τη Doxa, πράγμα που σημαίνει ότι χωρίζει τον Mick McCarthy, ανοίγοντας το δρόμο για μια νέα σεζόν στον πάγκο του Savvas Pursaitidis.
Ο Ιρλανδός ήταν μια εντελώς λανθασμένη κίνηση στον πάγκο, όχι μόνο αυτή τη στιγμή, αλλά γενικά, καθώς ο APOEL χρειαζόταν έναν πιο σύγχρονο προπονητή, ειδικά εκείνος που ενέπνευσε τους παίκτες.
Με λίγα λόγια, αυτός ο άντρας είχε μπροστά του μπλε-κίτρινο ηγέτες, δεν του άρεσε γιατί προτιμούσαν να πάνε στον Mick McCarthy, απλώς και μόνο επειδή ήταν ένας άντρας με μια πολύ ενδιαφέρουσα βιογραφία του βρετανικού σχολείου.
Από τις 2 Νοεμβρίου, όταν ο McCarty ανέλαβε να αντικαταστήσει τον Marino Uzunidis, μέχρι τις 5 Ιανουαρίου, όταν έπαιξε για τελευταία φορά στον πάγκο, η ομάδα όχι μόνο δεν εξελίχθηκε για να βελτιωθεί, αλλά πολύ χειρότερα όσον αφορά τα αποτελέσματα. ,
Κάτω από τον Ιρλανδό, η APOEL έπαιζε ποδόσφαιρο για μια δεκαετία, ενώ ήταν σαφές ότι υπήρχε πρόβλημα με τη σωστή επικοινωνία μεταξύ του προπονητή και των παικτών. Μιλάμε για ένα μήνα քանի λίγες μέρες, για τα καταστροφικά γαλάζια κίτρινα, που έχασαν μια περίοδο που αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, τα αποτελέσματα πιθανότατα θα ήταν διαφορετικά.
Ακόμη και με καθυστέρηση, το Blues έκανε το σωστό και κατάλληλο βήμα, δίνοντας το τιμόνι της ομάδας στον Savva Pursaitidis. Η παρουσία του νέου αφεντικού στον πάγκο έχει αποδείξει μέχρι στιγμής ότι είναι ο προπονητής που ταιριάζει απόλυτα με τον APOEL, τον πολιτισμό του, ξέρει πολλά, η δουλειά του αποδίδει.
Εάν το συγκεκριμένο βήμα είχε γίνει νωρίτερα, τα δεδομένα του APOEL αυτή τη στιγμή θα ήταν σίγουρα πολύ καλύτερα από την άποψη των σημείων. Χάθηκαν δύο μήνες λόγω κακών αποτελεσμάτων και άλλων υπολειμμάτων, ενώ η Pursa σπαταλούσε χρόνο για να αξιολογήσει το υλικό της ομάδας ακόμη καλύτερα, τερματίζοντας τις έγκαιρες αποφάσεις ενίσχυσης.
Κώστας Παναγιώτου