Καραμπάχ արաբաղ. Τέσσερις Κύπριοι εθελοντές μπροστά στην καταιγίδα (βίντεο)

Nagorno Karabakh arabagh. Τέσσερις Κύπριοι εθελοντές στο μάτι του κυκλώνα (βίντεο)

Σύμφωνα με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, ο κίνδυνος στρατιωτικής σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στην παραμεθόρια περιοχή που απαιτείται από την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, αυξάνεται λόγω της αποτυχίας των προσπαθειών διαμεσολάβησης, της στρατιωτικοποίησης και της συχνής στρατιωτικοποίησης. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2020 ξέσπασαν έντονες μάχες κατά μήκος των συνόρων. Η πιο σοβαρή επιδείνωση από το 2016. Περισσότεροι από χίλιοι στρατιώτες και πολίτες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν και από τις δύο πλευρές.

Στις 10 Νοεμβρίου 2020, οι ηγέτες της Ρωσίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας υπέγραψαν συμφωνία που προβλέπει την πλήρη παύση των εχθροπραξιών στον αραβικό θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Το κείμενο υπογράφηκε από τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ilham Ali, τον πρωθυπουργό της Αρμενίας Νικολ Πασινιάν και τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Η συμφωνία προβλέπει «πλήρη κατάπαυση του πυρός – παύση όλων των εχθροπραξιών στην περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ».

Σύμφωνα με τη συμφωνία, το Αζερμπαϊτζάν θα προστατεύσει τα εδάφη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, τα οποία κατέλαβε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, αλλά συμφώνησε να αποχωρήσει από άλλες γειτονικές περιοχές. Ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev ανακοίνωσε επίσης ότι οι Τούρκοι θα συμμετάσχουν στην ειρηνευτική διαδικασία. Ωστόσο, πολλές περιοχές βρίσκονται σε πλήρη αβεβαιότητα, με την περιοχή Artchak στην πιο δυσμενής θέση. Υπάρχουν τέσσερις από τους Κύπριους συμπατριώτες μας από την Αρμενία που προσπαθούν εθελοντικά να κάνουν το καλύτερο δυνατό για να βοηθήσουν την κατάσταση.

Είχα την τιμή να ρωτήσω τον Γκαρέ և Ιακώβ μερικές ερωτήσεις և μου είπε σύντομα την ιστορία τους.

Θέση:

Στη δεκαετία του 1920, η σοβιετική κυβέρνηση ίδρυσε την Αυτόνομη Περιφέρεια Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, όπου το 95% του πληθυσμού είναι αρμενικής καταγωγής. Κάτω από την κυριαρχία των Μπολσεβίκων, οι μάχες μεταξύ των δύο χωρών ήταν υπό έλεγχο, αλλά όταν η Σοβιετική Ένωση άρχισε να καταρρέει, το ίδιο έκανε και η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν. Το 1988, ο νομοθέτης Ναγκόρνο-Καραμπάχ αποφάσισε να προσχωρήσει στην Αρμενία, παρά τη νομική θέση της περιοχής στο Αζερμπαϊτζάν. Κατά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, η αυτόνομη περιοχή δήλωσε επίσημα την ανεξαρτησία της. Ένας πόλεμος ξέσπασε στην περιοχή μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, αφήνοντας περίπου 30.000 θύματα και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Μέχρι το 1993, η Αρμενία έλεγχε το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, καταλαμβάνοντας το 20% των εδαφών που γειτνιάζουν με το Αζερμπαϊτζάν. Το 1994, η Ρωσία μεσολάβησε κατάπαυση του πυρός που ισχύει από εκείνη την ημέρα.

Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ υπήρξε μια εστία συγκρούσεων για περισσότερο από μια δεκαετία, αλλά οι τακτικές πυροβολισμοί πυροβολικού και μικρής κλίμακας αψιμαχίες μεταξύ των αρμενικών και των Αζερικών δυνάμεων έχουν αφήσει εκατοντάδες νεκρούς. Στις αρχές Απριλίου 2016, οι πιο σκληρές μάχες πραγματοποιήθηκαν από το 1994, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους και αφήνοντας περισσότερους από 300 νεκρούς. Μετά από τέσσερις ημέρες μάχης, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν για νέα εκεχειρία. Ωστόσο, η αναστολή των συνομιλιών ακολούθησε επανειλημμένες παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός και οι εντάσεις παρέμειναν υψηλές.

Έκτοτε, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις και προσπάθειες διαμεσολάβησης, κυρίως με διαμεσολαβητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και τη Γαλλία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τον Οκτώβριο του 2017, οι Πρόεδροι της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν συναντήθηκαν υπό την αιγίδα της Ομάδας του Μινσκ για να ξεκινήσουν μια σειρά συνομιλιών για πιθανή διευθέτηση της σύγκρουσης. Ωστόσο, οι συνομιλίες δεν απέδωσαν ακόμη συγκεκριμένα αποτελέσματα.

Δεδομένου ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας βρίσκονται κοντά η μία στην άλλη, έχουν ελάχιστη ή καθόλου επαφή, υπάρχει υψηλός κίνδυνος οι ακούσιες εχθροπραξίες να κλιμακώσουν τη σύγκρουση. Η τελευταία στρατιωτική επιχείρηση ακολουθεί μια σειρά διασυνοριακών επιθέσεων το καλοκαίρι, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων ημερών συγκρούσεων και βομβαρδισμών τον Ιούλιο του 2020 που σκότωσαν έναν Αζέρικο στρατηγό, σκοτώνοντας τουλάχιστον 20 άτομα.

Η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, απορρίπτοντας την πίεση για κατάπαυση του πυρός από τις προαναφερθείσες χώρες του ΟΗΕ, υποσχέθηκαν να συνεχίσουν τις μάχες. Οι εντάσεις κλιμακώθηκαν καθώς και οι δύο πλευρές άλλαξαν από διασυνοριακό βομβαρδισμό σε πυροβολικό μεγάλης εμβέλειας και άλλα βαριά όπλα. Στις αρχές Οκτωβρίου 2020, η Ρωσία διαπραγματεύτηκε μια κατάπαυση του πυρός που κατέρρευσε. Η Γαλλία διαπραγματεύτηκε δύο επιπλέον εκεχειρίες, συμφωνώντας με τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια τις Ηνωμένες Πολιτείες αμέσως. Αυτές οι οδηγίες κατέρρευσαν επίσης, καθώς οι μάχες συνεχίστηκαν σχεδόν αμέσως με παραβιάσεις τόσο της Αρμενίας όσο και του Αζερμπαϊτζάν.