Ενώ οι αβεβαιότητες σχετικά με το ανεπίσημο συνέδριο της Κύπρου 5 + 1, το οποίο προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί στις αρχές Μαρτίου, αλλά για το οποίο δεν έχει γίνει επίσημη εξήγηση όσον αφορά την ημερομηνία, τον τόπο, το σχήμα και το σχήμα, συνεχίζονται, οι βαθιές διαφορές απόψεων μεταξύ τα κόμματα συνεχίζονται και η «ομοσπονδία» της ΕΕ για άλλη μια φορά φαίνεται ότι υποστηρίζει σαφώς τον τύπο του.
Παρά την περασμένη Παρασκευή, η εντολή του ΟΗΕ με την απόφαση που έλαβε το Συμβούλιο Ασφαλείας επέκτεινε και πάλι τις ειρηνευτικές δυνάμεις που περιέχονται στις εκθέσεις, με έντονη έμφαση στην ομοσπονδία, τόσο στην Τουρκία όσο και στην Κύπρο, που χαιρέτισε την Τουρκική ηγεσία, αν και κάτι νέο ή ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. ρίχτηκε στα σκουπίδια, αλλά είναι δύσκολο να κατανοήσουμε αυτές τις αντιδράσεις σε μια ατμόσφαιρα όπως να ξαναγυρίσουμε.
Εκτός από αυτήν τη στάση του ΟΗΕ, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΕ Τσαρλς Μισέλ, ο οποίος έγραψε μια επιστολή στον Νίκο Αναστασιάδη όπως αντανακλάται στον ελληνικό τύπο σήμερα, υπενθύμισε ότι το μοντέλο λύσης των δύο κρατών δεν βρίσκεται στο τραπέζι και δήλωσε ότι το νησί πρέπει να είναι επανενώθηκε με την ομοσπονδιακή λύση σύμφωνα με τις παραμέτρους του ΟΗΕ.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν η τουρκική πλευρά θα κάνει ένα άλλο βήμα από το να αντιδράσει με αυτήν τη στάση, η οποία προτείνεται σαφώς τόσο από τον ΟΗΕ όσο και από την ΕΕ, ή αν θα αναλάβει κάποια πρωτοβουλία, συμπεριλαμβανομένης της μη μετάβασης στη διάσκεψη.
Ίσως μπορούμε να βρούμε σημάδια για τα πιθανά βήματα, ανάμεσα στα όσα θα πει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlüt Çavuşoğlu, ο οποίος θα επισκεφθεί το νησί σήμερα.
Ωστόσο, κοιτάζοντας τον επίμονο λόγο της τουρκοκυπριακής πλευράς για μια λύση δύο κρατών, και τον τρόπο που περιγράφουν αυτό το μοντέλο λύσης σαν να ήταν στο τραπέζι, αναπόφευκτα αυξάνει την υποψία ότι υπάρχει κάτι που δεν μπορούμε να δούμε ή να γνωρίζουμε .
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι χρήσιμο να ρίξουμε μια ματιά σε αυτό που έγραψε ο Ertan Karpazlı στο τελευταίο του άρθρο, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο στο κανάλι Radio East-Med σχετικά με τους ισχυρισμούς αυτής της θεωρίας συνωμοσίας.
Ο Karpazlı έγραψε σε μια τηλεδιάσκεψη στην οποία παρακολούθησε ο Hüseyin Işıksal, ο οποίος διορίστηκε πρόσφατα ως Σύμβουλος της Προεδρίας, με βάση τις δηλώσεις που έκανε ως “τουλάχιστον 10 χώρες ετοιμάζονται να αναγνωρίσουν την ΤΔΒΚ”.
Όπως όλοι μαντέψαν, το Αζερμπαϊτζάν είναι η πρώτη από αυτές τις χώρες, την οποία ο Işıksal αποφεύγει να εκφράσει, αλλά ο Karpazlı το περιγράφει ως «συνηθισμένους υπόπτους».
Αζερμπαϊτζάν, Λαμβάνοντας υπόψη τους δεσμούς με την Τουρκία, η ΤΔΒΚ για ένα είδος «δροσερού θείου» θα ήταν σε θέση να εκφράσει τον Karpaz, πιστεύοντας ότι η διοίκηση του Μπακού θα μετακινήσει το έργο αυτό σταθμικά. Ο Καρπάς που εκφράζει ορισμένες κυρώσεις θα μπορούσε να οδηγήσει στην αναγνώριση της ΤΔΒΚ στο Μπακού. Τέλος, σε αυτό το σημείο, ο Αζέρι, εξ ονόματος των κρατών που δεν βλάπτουν τους δεσμούς με την Τουρκία, μπορεί να κάνει ένα τέτοιο βήμα.
Το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, το οποίο ισχυρίζεται ότι αναγνωρίζει την ΤΔΒΚ, η οποία ανακοινώθηκε το 1983, αλλά στη συνέχεια παραιτήθηκε, και η ιστορία της οποίας έχει μετατραπεί σε «αστικό μύθο» με την πάροδο των ετών, μπορεί να είναι μεταξύ των 10 χωρών που δήλωσε ο Işıksal, σύμφωνα με τον Karpazlı.
Ο Karpazlı, ο οποίος έγραψε ότι και οι δύο χώρες ενεργούν ανεξάρτητα και ανεξάρτητα εντός της διεθνούς κοινότητας, πρόσθεσαν ότι η κατάσταση είναι η ίδια από το 1983 και πρόσθεσε και τα δύο στον κατάλογο.
Ένας άλλος υποψήφιος στη λίστα είναι η Βόρεια Κορέα. Ο Karpazlı δήλωσε ότι η Βόρεια Κορέα, η οποία έχει ήδη σπάσει τους δεσμούς της με τον κόσμο και δεν έχει πρόσωπο με κανέναν εκτός από την Κίνα, είναι πολύ μακριά για να δημιουργήσει εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, και σε αυτό το σημείο, η Βενεζουέλα του Maduro, η οποία είναι η ίδια με τον άλλο «κόσμο».
Ο Karpazlı, ο οποίος έγραψε ότι «Ωστόσο, αυτή η αναγνώριση δεν θα ωφελήσει ο ένας τον άλλον και για τις δύο χώρες», πρόσθεσε το Τουρκμενιστάν, η τεράστια χώρα των ρωσικών στεπών.
Η πιο εντυπωσιακή χώρα στον κατάλογο του Karpazlı είναι το Ιράν, υποδεικνύοντας ότι το Τουρκμενιστάν, μια χώρα του, θα πρέπει τουλάχιστον να είναι ένα βήμα στα «στάζει αν δεν ρέει» για να βοηθήσει τον αυξανόμενο πληθυσμό του Τουρκμενιστάν που ζει στην ΤΔΒΚ σε αυτό το σημείο.
Ωστόσο, κάποιοι μπορεί να έχουν επιφυλάξεις για το Τουρκικό Karpaz Iran, το οποίο εκφράζει, σε αυτό το πλαίσιο, ανέφερε ότι η Τουρκία έχει μια τόσο ισχυρή χώρα που είναι γνωστό ότι θα λάβει τη δική του περιοχή παιχνιδιού.
Ένας άλλος υποψήφιος που εκπροσωπεί την Παλαιστινιακή Αρχή Karpaz, η Τουρκία «σύμμαχος» βλέποντας ως Παλαιστίνη «συνηθισμένους υπόπτους» στα προκριματικά, ενώ οι άλλες τρεις υποψήφιες χώρες στον κατάλογο «αναγνώρισης» εμφανίζονται από χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
Σε αυτό το σημείο, ο Karpazlı, ο οποίος αναφέρεται στην Ταϊβάν, η οποία συχνά αναφέρεται ως μοντέλο λύσης του Κυπριακού, δηλώνει ότι η χώρα, την οποία η Δύση υποστηρίζει σθεναρά κατά της Κίνας, αναγνωρίζει την ΤΔΒΚ, αλλά ότι “δεν θα έχει πολλά προβλήματα” .
Ο Karpazlı, ο οποίος δείχνει τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, που συνεχίζουν να ζουν υπό την αιγίδα της Ρωσίας, μεταξύ των χωρών που είναι πιθανό να αναγνωρίσουν την ΤΔΒΚ, εκφράζει ότι και οι δύο χώρες είναι παρόμοιες με την ΤΔΒΚ σε αυτό το σημείο και ότι η κατάσταση της αμοιβαίας αναγνώρισης δεν θα έχουν μεγάλη επίδραση στην περιοχή.
Θα πιστεύουμε ότι η Ρωσία ελέγχει τις δύο τελευταίες χώρες και δεν θα με νοιάζει αν γνωρίζουν την ΤΔΒΚ, και αν αφήσουμε την Ταϊβάν στην άκρη λόγω του κινεζικού εμποδίου, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι η αναγνώριση της ΤΔΒΚ από όλες ή μερικές από τις Άλλες 9 χώρες, φυσικά, θα ήταν μια υπέροχη στιγμή διακοπής.
Προφανώς, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να λέμε «καμία προσευχή amen» για να το κάνουμε αυτό δυνατό υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Αυτή είναι η προσωπική μου πεποίθηση.
Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ο κόσμος μας, ο οποίος έχει περάσει ένα πολύ κρίσιμο διάλειμμα με τον Brexit, την αποχώρηση του Trump και το πιο σημαντικό, την πανδημία Covid-19, μπορεί επίσης να βιώσει πολιτικές ρήξεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι η ισορροπία ισχύος μεταξύ των μπλοκ επιδεινώνεται συνεχώς, ειδικά με την πανδημική επίδραση, η παγκόσμια γεωγραφία μπορεί να αλλάξει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, και αυτές είναι μια πιθανή πιθανότητα.
Κατά συνέπεια, δεν θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι οι κάρτες αναδιανέμονται στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία έχει γίνει παιδική χαρά της Κίνας με την ΕΕ, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, της οποίας ο τομέας δράσης έχει αυξηθεί με το Brexit, και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την περιοχή πρόσφατα.
Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω ότι το άρθρο του Ertan Karpazlı, το οποίο είμαι το αντικείμενο του άρθρου μου, εκφράστηκε με ειρωνικό τίτλο καθώς “η ΤΔΒΚ χτυπά την πόρτα στην αναγνώριση” είναι σημαντική.
Επομένως, η θέση του νησιού της Κύπρου, που βρίσκεται στο μέσο όλης αυτής της εξίσωσης και είναι το κλειδί για την Ανατολική Μεσόγειο, είναι πιο κρίσιμη από ποτέ.
Περισσότερο από ποτέ στην ιστορία …