Στην ανάλυσή του (“Οι κυρώσεις της ΕΕ είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την KD”, “Φιλελεύθερος”, 3.1.2021), ο Υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Ο Χριστοδουλίδης προσπαθεί να «αξιολογήσει αντικειμενικά την πολιτική και νομική σημασία του καθεστώτος κυρώσεων» που αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά της Τουρκίας (10-11 / 12/2020).
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο πρωταρχικός και ευγενής στόχος ήταν η υιοθέτηση του καθεστώτος κυρώσεων», καθώς «ο κύριος στόχος της Κυπριακής Δημοκρατίας – το κρίσιμο αίτημα, ελλείψει άλλων μέσων προληπτικής δύναμης, ήταν παράνομη« πολιτική και νομική καταδίκη ». և με ένα αδιαμφισβήτητο άλογο. “
Ն. Ο Χριστοδουλίδης ισχυρίζεται ότι οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας «ελλείψει αποτρεπτικού στην περίπτωση της Κύπρου, διαφύλαξη των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενίσχυση της διαπραγματευτικής τους δύναμης, τόσο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό όσο και σε πιθανή δικαστική διευθέτηση». Ένα ζήτημα με την Τουρκία. ” Ολοκληρώνει την ανάλυσή του ως εξής:
“Ελλείψει περιοριστικής δύναμης, η γραμμή άμυνας μας είναι η τήρηση του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα για την επίτευξη του στόχου επίλυσης του Κυπριακού μέσω μιας συμφωνημένης λύσης, της Διμερούς Ζώνης, μιας Διμερούς Ομοσπονδίας. Σε αυτό το σημείο, ίσως περισσότερο από ποτέ, ο ρόλος και οι πόροι της εργαλειοθήκης της ΕΕ παραμένουν σχετικοί τόσο για την επανάληψη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων όσο και για το επιθυμητό αποτέλεσμα. “
Ασφάλεια և συμφέροντα
Ο Κυπριακός Υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε τρεις φορές στην απουσία δύναμης συγκράτησης από την Κυπριακή Δημοκρατία στις συνθήκες της τουρκικής επιθετικότητας. Ն. Ο Χριστοδουλίδης, μεταξύ άλλων, σπούδασε πολιτική επιστήμη, μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική επιστήμη και τη διπλωματία. Ξέρει πώς λειτούργησαν οι διεθνικές και διεθνείς σχέσεις από την εποχή του Θουκυδίδη ուն Sunzu.
Φυσικά, δεν χάνει πολλούς σύγχρονους θεωρητικούς των διεθνών σχέσεων, όπως ο R. Gilpin, Η. Bull, Η. Morgenthau, Ε. Η Πέτρα, Εγώ. Mirsheimer, G. Gricon, Κ. Waltz, Ν. Nye, R.; Keohan, R. Erv ervis, Η. Kissinger, .. Brzezinski ή Έλληνες θεωρητικοί: Π. Condilis, Ι. Κουσκουβέλης, Α. Πλατιάς, Κ. Αρβανιτόπουλος, Σ. Ιαλ Ιαλουρίδης, Π. Hepheastion, Κ. Κολιόπουλος և Μ. Euriviadis Οι περισσότεροι από αυτούς είναι εκπρόσωποι της ρεαλιστικής σχολής διεθνών σχέσεων.
Ποιο είναι το κύριο πρόβλημα μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης; Το πρώτο είναι η εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια του κράτους και των πολιτών του από κάθε κίνδυνο και απειλή. Και δεύτερον, προστασία όλων των συμφερόντων – πολιτικών, διπλωματικών ή ακόμη και στρατιωτικών, εθνικών συμφερόντων – υποστήριξη εθνικών στόχων
Ο Μέγας Φρίντριχ
Πώς προέκυψαν όλα τα παραπάνω; Πολιτική, διπλωματία, φιλικές διακρατικές σχέσεις, συμφωνίες cooperation αμυντική συνεργασία είναι εργαλεία που κάθε κυβέρνηση χρησιμοποιεί և χρησιμοποιεί για να διασφαλίσει, αλλά και για να μεγιστοποιήσει τα οφέλη και τα επιτεύγματα του κράτους և πολίτες.
Η ρεαλιστική σχολή διεθνών σχέσεων επικεντρώνεται στη «σκληρή δύναμη» και όχι μόνο στη «μαλακή δύναμη». Η σκληρή δύναμη είναι η δύναμη των όπλων. Η μαλακή δύναμη είναι ο πολιτισμός, η τεχνολογία, η εκπαίδευση, μια καλή, αξιόπιστη εικόνα που προβάλλει μια σοβαρή κατάσταση για τους γείτονές της, τρίτα μέρη και ούτω καθεξής.
Μια τραχιά εικόνα της ρεαλιστικής προσέγγισης στις διεθνικές διεθνείς σχέσεις έγινε από τον αυτοκράτορα της Πρωσίας Φρέντερικ Β (1712-1786). Αυτός είπε. “Η διπλωματία χωρίς όπλα είναι σαν μουσική χωρίς όργανα.”
Τέλος, ο Κινέζος ηγέτης Μάο Τσε Τουνγκ (1893-1976) φώναξε: “Η πολιτική είναι ένας άμαχος πόλεμος. “Ο πόλεμος είναι μια αιματηρή πολιτική.” Και, φυσικά, πολύ πριν από αυτό, ο Ιταλός φιλόσοφος Niccolo Machiavelli (1469-1527) διαφωνούσε κυνικά.
Διεθνές ευρωπαϊκό δίκαιο
Ն. Ο Χριστοδουλίδης είναι ο εκτελεστής της εξωτερικής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος, όπως πρόσφατα (3 Μαρτίου 2021, η συνέντευξη με τον «Φιλεφέθηρο»), δήλωσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αποφασίζεται από αυτόν. Ποια είναι τα όπλα της εξωτερικής πολιτικής της Κύπρου; Εδώ είναι η απάντηση του Υπουργού Εξωτερικών.
“Ελλείψει συγκρατητικής δύναμης, η γραμμή άμυνας μας είναι η τήρηση του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα για την επίτευξη του στόχου επίλυσης του Κυπριακού μέσω μιας συμφωνημένης λύσης, της Διμερούς Ομοσπονδίας Διμερούς Ζώνης”.
Πού βασίζεται η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας; Σε έναν αχώριστο συνδυασμό σουλτανάτου, οθωμανικής διπλωματίας και πολιτικής, που προστατεύονται από τη δύναμη των ενόπλων δυνάμεων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία 17 χρόνια ο Ερντογάν δημιούργησε μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία, η οποία πάνω από το 90% καλύπτει τις ανάγκες του τουρκικού στρατού.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν έχει τρεις δασκάλους: τον Αδόλφο Χίτλερ, του οποίου ο εξαιρετικός μαθητής είναι ο μεγάλος αντιγράφος, ο Νιχάτ Ερίμ και ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Όπως και οι προκάτοχοί της, ακολουθεί μια μακροπρόθεσμη τουρκική εθνική πολιτική έναντι της Κύπρου, η οποία είχε αμετάβλητο στόχο για περισσότερα από 70 χρόνια.
Επανάληψη του νησιού և έλεγχος ως ισχυρή γεωπολιτική βάση և ως στρατηγική αφετηρία για την πραγματοποίηση των νεο-οθωμανικών ονείρων: του σημερινού Προέδρου της Τουρκίας. Κατοχή της Τουρκίας Η συμμετοχή των κατακτητών στους επόμενους γύρους διαπραγματεύσεων, ειδικά από το 1974, στοχεύει μόνο στον προαναφερθέντα σαφή στόχο, τον οποίο οι Τούρκοι εμποδίζουν μέρα με τη μέρα στην «εγκληματικά αδιάφορη» ανεπαρκή ηγεσία της Κύπρου.
Ουτοπική προσέγγιση
Επομένως, θα πρέπει να εκπλαγείτε από την ουτοπική ιδεαλιστική προσέγγιση των διεθνικών διεθνών σχέσεων από τη Λευκωσία, ιδίως σε σχέση με τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου. Η Τουρκία χρησιμοποιεί πρώτα τη στρατιωτική της δύναμη, την Κυπριακή ΕΕ και την Κύπρο, όπως και στο Αιγαίο, για να αναγκάσει τον εαυτό της να διαπραγματευτεί έναν πιθανό πίνακα διαπραγματεύσεων από τη θέση της.
Ευτυχώς, μετά την επιχείρηση στον Έβρο, η Αθήνα άρχισε να ξυπνά, αλλά … όταν αγοράζετε ή παραγγέλνετε νέα, σύγχρονα όπλα για να ενισχύσετε τις χερσαίες, θαλάσσιες και αεροπορικές δυνάμεις της, φάνηκε να υποτιμά ή να αγνοεί μια άλλη πιθανή προσφορά, η οποία θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα σε εθνικό επίπεδο για την Ελλάδα. Καταστροφική և καταστροφική έκθεση άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας για τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια.
Ξεπερασμένα, ξεπερασμένα οπλικά συστήματα, γελοίες εγκληματικές περικοπές στον προϋπολογισμό έχουν καταστήσει το νησί ευάλωτο σε τουρκικές επιθέσεις. Η τρέχουσα πολιτική ηγεσία και η κυβέρνηση της χώρας επιμένουν αφελώς σε αδιέξοδο και ατελείωτες διαπραγματεύσεις, οι οποίες κάθε φορά τελειώνουν με νέες οδυνηρές, μονομερείς παραχωρήσεις από την Ελλάδα χωρίς κατάλληλη τουρκική αποζημίωση.
Εάν η Κύπρος χαθεί
Η Αθήνα δεν φαίνεται να θέλει να συνειδητοποιήσει ότι εάν η Κύπρος χαθεί από την Τουρκία, η Ελλάδα κινδυνεύει από εδαφικό και εθνικό ακρωτηριασμό. Επομένως, κάθε Έλληνας αναρωτιέται γιατί δεν αποκαθίσταται το δόγμα της κοινής άμυνας, γιατί η Ελλάδα-Κύπρος δεν παράγει ταυτόχρονα παράλληλα όπλα, καθώς οι Τούρκοι είναι ένας κοινός, αδίστακτος εχθρός.
Από την άλλη πλευρά, είμαστε έκπληκτοι.
> Πρώτα απ ‘όλα, ποια είναι η θέση του Υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου σχετικά με τον ανεπαρκή προϋπολογισμό για την άμυνα της Κύπρου; Δεν πιστεύει ότι η ενίσχυση της άμυνας θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική μας θέση;
Δεύτερον, πιστεύει πραγματικά ότι η γραμμή άμυνας μας πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, όταν, από την άλλη πλευρά, η κατοχή της Τουρκίας βασίζεται κυρίως σε ισχυρά τούρκικα δόρατα; Ως ιστορικός, δεν πιστεύει ότι, τελικά, η κυβέρνηση, ο Πρόεδρος, πρέπει να του διδάξει το Σύμφωνο του Μονάχου;
> Τρίτον, είναι ο Ν. Ο Χριστοδουλίδης πιστεύει ότι το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο θα μειώσει την τουρκική επιθετικότητα. Γιατί να μην υποκλίσεις για 46 χρόνια;
Σαν μια ομοσπονδία
Τέταρτον, ο Κύπριος Υπουργός Εξωτερικών καλείται να εξηγήσει πώς οι διατάξεις του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου εξομοιώνονται με αντιδημοκρατικά, αντιευρωπαϊκά, καταπατώντας κατάφωρα τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, τα οποία υποτίθεται ότι είναι ομοσπονδιακά υπό την Αγγλο-Τουρκική Ομοσπονδία.
Πέμπτον, εάν το δίκοπο τέρας είναι ομοσπονδία, γιατί δεν εφαρμόστηκε στη Νότια Αφρική, όπου προσφέρθηκε παρόμοιο, αλλά ευτυχώς απορρίφθηκε; Από τη Μαντέλα. Γιατί να μην καταφύγουμε σε άλλες κρίσεις; Γιατί αυτό δεν υπάρχει πουθενά στη διεθνή νομολογία;
Έκτον, ως Υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δεν έχει καταλάβει ακόμη ο Χριστοδουλίδης το αδύνατο, αβάσιμο, προφανώς εφαρμόσιμο, επικίνδυνο, καταστροφικό για την Αγγλοτουρκική-Σιωνιστική Κύπρο; Γιατί επιμένει να υποκινήσει αυτό το τέρας;
Έβδομο, ο Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει περιοριστική ισχύ. Το ερώτημα είναι το ακόλουθο. Με ποια μέσα θα αντιμετωπίσει ο Πρόεδρος την τουρκική επιθετικότητα στο χερσαίο, θαλάσσιο, αέρας և μελλοντικό τραπέζι, πιθανές διαπραγματεύσεις …… για να αναγκάσει την Τουρκία να συμφωνήσει σε μια βιώσιμη, δημοκρατική και λειτουργική λύση;
Όγδοο, ο Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε πριν από ένα χρόνο ότι «έχουμε υπερασπιστεί την Κύπρο νομικά και πολιτικά». Στρατός? Και πώς προστατεύουμε και διασφαλίζουμε τον πλούτο του φυσικού αερίου; Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο;
“Μπορεί να είναι αλήθεια”
Όντας ιστορικός, θεωρητικός των διεθνών σχέσεων, πολιτικός, Ν. Ο Χριστοδουλίδης γνωρίζει καλά ότι ο Ν. Ο Αναστασιάδης θα πάει στις άτυπες πενταμερείς ή ακόμα και νέες διαπραγματεύσεις για τη σφαγή ως πρόβατο, κυριολεκτικά «ξυπόλυτος» »« προστατευμένος »στον αέρα. “Πού είναι η προληπτική δύναμη στην οποία πρέπει να βασιστεί κανείς για να αντισταθεί και να απαιτήσει;” Η αγγλοσαξονική απόφαση “Ίσως σωστά” ήταν πάντα σε ισχύ. Η Τουρκία είναι σταθερά αφοσιωμένη σε αυτήν. Και η Λευκωσία κουτσομπολεύει
Επομένως, η ανάλυση του Υπουργού Εξωτερικών σχετικά με την πιθανότητα κυρώσεων είναι ατελής, καθώς δεν αντιμετωπίζει δύο σημαντικά ζητήματα. Και μετά την αποτυχία της 46χρονης διαπραγματευτικής διαδικασίας, γιατί η πολιτική ηγεσία δεν ακολουθεί ομόφωνα μια νέα, μακροχρόνια στρατηγική αντίστασης στην Τουρκία, τη σωτηρία και την απελευθέρωση του κυπριακού ελληνισμού;
Πρόσφατα είπε ότι μέχρι το 2023 τα κατεχόμενα εδάφη θα προσαρτηθούν στην Τουρκία. Πώς θα εξαφανιστεί αυτός ο εφιάλτης; Ή μήπως είναι προκατειλημμένοι επειδή υπόκεινται σε μικροκομματικούς, προεκλογικούς υπολογισμούς, βολικά χτυπήματα και προεδρικές φιλοδοξίες;