HDP Kocaeli Αναπληρωτής και Μέλος της Ανακριτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκικής Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης Ömer Faruk Gergerlioğlu“Όλοι αφήνουν τα όπλα” από το τηλεφώνημα
Κάνοντας δήλωση Τύπου στο Κοινοβούλιο, ο Ömer Faruk Gergerlioğlu δήλωσε ότι το HDP είναι υπέρ της ειρήνης και της ζωής και ζήτησε τον αφοπλισμό.
Ο Gergerlioğlu είπε, “Κοίτα, λέω τα λόγια μου καθαρά. Το λέω αρκετά τώρα. Αρκετά είναι αρκετό για αυτό το αίμα, θάνατο, δάκρυα, σύγκρουση είναι αρκετό τώρα! είπε.
Ο Farmer Faruk Gergerlioğlu, ο οποίος απειλήθηκε από τον λογαριασμό των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης με τίτλο «Αόρατος», εναντίον του οποίου ο Γενικός Εισαγγελέας της Άγκυρας ξεκίνησε έρευνα βάσει των θέσεών του στην επιχείρηση Gara, πραγματοποίησε συνέντευξη τύπου στην Τουρκική Μεγάλη Εθνοσυνέλευση.
Δηλώνοντας ότι όλοι πρέπει να αποδεχτούν την αποτυχία της επιχείρησης Gara, είπε ο Gergerlioğlu. “Είμαστε για ζωή! Είμαστε για ειρήνη και λέμε ότι ξέρουμε την αλήθεια ακόμη και στην πιο επικίνδυνη στιγμή, λέμε αυτό που βλέπουμε, λέμε ακόμη και αν το λιθοβολήσαμε!” μίλησε.
Η δήλωση του Gergerlioğlu έχει ως εξής:
“Είμαι αποδιοπομπαίος τράγος για να πω ότι εύχομαι να μην πεθάνουν”
“Ξέρετε, υπήρξαν πολύ σημαντικές εξελίξεις αυτήν την εβδομάδα. Μετά την επιχείρηση Gare, η κυβέρνηση κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για να αποτρέψει το γεγονός ότι η επιχείρηση ήταν ανεπιτυχής! Όταν άκουσα για την επιχείρηση Gare, την πρώτη δήλωση όταν άκουσα τη δήλωση της ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Χουλούσι Ακάρ ήταν ότι ήταν θύματα αμάχων. Ως κάποιος που παρακολουθεί στενά, κατάλαβα ότι οι νεκροί δεν ήταν πολίτες, αλλά οι απαχθέντες στρατιώτες και αστυνομικοί και μοιράστηκα τη θλίψη μου στα κοινωνικά μέσα. «Μακάρι να μην είχαν πεθάνει. Είπα,« εύχομαι να ανοίξει ο δρόμος προς τη ζωή και την ειρήνη »και μου κηρύχθηκε αποδιοπομπαίος τράγος, σαν να αυτοί οι άνθρωποι σκοτώθηκαν ψέματα, προσβολές, απειλές, εγκληματικές καταγγελίες, έρευνες ήρθαν σε εμάς σαν να ήμασταν αυτοί που το άνοιξα! Γιατί; Γιατί έρχονται; Είπαμε κάτι λάθος; Όχι! Είπα κάτι που όλοι δέχτηκαν μετά από μια ή δύο μέρες! Υπάρχει μια αποτυχία, αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην πεθάνουν, αυτό εγώ είπε ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν επιβιώσει. Τι συμβαίνει με αυτό; Γιατί με έρχονται πάνω μου; αναστατωμένος?
“Αυτοί οι άνθρωποι έγραψαν επιστολές, αλλά η κυβέρνηση δεν με νοιάζει.”
Κοίτα, είμαι ένα άτομο που παρακολουθεί το θέμα. Οι συγγενείς αυτών των απαχθέντων στρατιωτών μου είχαν κάνει αίτηση πριν! Αυτοί οι άνθρωποι ζήτησαν από εμάς να βρουν μια λύση σε αυτό το ζήτημα, κάναμε το καλύτερο δυνατό. Εδώ έκανα κλήσεις στις προηγούμενες συνεντεύξεις τύπου μου. Έκανα ένα τηλεφώνημα λέγοντας “Πρέπει να κάνουμε κάτι για τους απαχθέντες στρατιώτες και την αστυνομία, πρέπει να σώσουμε τις ζωές αυτών των ανθρώπων”, έκανα κάθε δυνατή προσπάθεια, αλλά δεν το έκανε!
Κοίτα τι είπα εδώ! Υπάρχουν επίσης προτάσεις από άλλους βουλευτές, και στη συνέχεια υπάρχουν δηλώσεις από συγγενείς αυτών των ανθρώπων! Οι απαχθέντες έχουν γράμματα εδώ. «Απαγάγαμε, δεν είμαστε πολίτες αυτής της χώρας; Γιατί δεν θέλει κανείς να μας σώσει; ” έχουν κατακρίσεις! Ο Semih Özbey και ο Müslüm Altıntaş έχουν κατηγορήσει! Οι επιστολές τους είναι εδώ και ξέρουμε αυτά τα γράμματα, ξέρουμε τι είπαν οι συγγενείς αυτών των ανθρώπων!
Κοίτα, ο πατέρας του Petty Officer Semih Özbey, Gürsel Özbey: «Σε αυτή τη διαδικασία, πήγα στη Συνέλευση και συναντήθηκα με όλους τους εκπροσώπους του κόμματος και τους ζήτησα να τοποθετηθούν στη θέση μας. Είπαμε να μην παλεύεις πια. Θέλαμε οι μητέρες να μην κλαίνε », είπε, για χρόνια. Το είπε αυτό για 6 χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι έγραψαν επιστολές, αλλά η κυβέρνηση δεν με νοιάζει! Κανείς δεν ενδιαφερόταν. Οι ερωτήσεις δεν απαντήθηκαν. Κοιτάξτε, υπάρχουν κοινοβουλευτικές ερωτήσεις εδώ, υπάρχουν κοινοβουλευτικές ερωτήσεις του αναπληρωτή CHP Murat Bakan, των φίλων μας από το κόμμα μας, που αναφέραμε εδώ σε συνεντεύξεις τύπου, κάναμε συνεχείς κλήσεις, η Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει φτερουγίσει, η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για 6 χρόνια, οι οικογένειες περίμεναν και τελικά έφτασαν οι κηδείες αυτών των ανθρώπων!
“Ενημέρωσαν τη Συνέλευση, αλλά έπρεπε να είχαν παραιτηθεί”
Όλοι πρέπει να παραδεχτούν ότι ήταν μια αποτυχημένη επιχείρηση! Είμαστε για τη ζωή! Είμαστε για ειρήνη και λέμε ότι γνωρίζουμε σωστά ακόμη και στην πιο επικίνδυνη στιγμή, λέμε αυτό που βλέπουμε, λέμε ακόμη και αν το λιθοβολήσαμε! Είμαι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιλάω για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μιλάω ζωή, μιλάω για ειρήνη, λέω ότι, σε αντίθεση με τις συγκρούσεις, τα ζητήματα πρέπει να επιλυθούν με συμφιλίωση! Το είπαμε για πρώτη φορά και δεν μας έχουν πει! Μετά από 1-2 ημέρες όλα ήταν ξεκάθαρα! Οι υπουργοί ήρθαν και ενημέρωσαν τη Συνέλευση, έπρεπε πραγματικά να παραιτηθούν! Υπάρχει μια ανεπιτυχής λειτουργία, όλοι πρέπει να το αποδεχτούν! Όσο πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι φωνάζουν και φωνάζουν όπως θέλουν, το αποτέλεσμα είναι ότι τα πτώματα των ατόμων που απήχθησαν για 6 χρόνια έρχονται εδώ! Μίλησα με εκείνους που μου έκαναν αίτηση για αυτό το ζήτημα στο παρελθόν και τώρα μίλησα. Θα ήθελα να τα ανακοινώσω στο κοινό τώρα.
Κοίτα, μίλησα χθες με έναν συγγενή μιας οικογένειας που μου έκανε αίτηση. Ξέρετε τι μου λέει; Λένε, “Μας ενδιαφέρει η αντιπολίτευση, η οποία δεν ενδιαφέρεται για την κυβέρνησή της”, αλλά με το μέρος που δεν είναι, “Δεν δίνουμε τα δικαιώματά μας σε κανέναν!” καθαρή, σαφής έκφραση!
“355 άτομα διασώθηκαν στο παρελθόν, πρώτα οι απαγωγείς πέθαναν”
Μίλησα με τον Fetullah Erbaş, ο οποίος πήγε και έφερε τους κρατουμένους πριν, την προηγούμενη μέρα. Σε ηλικία 74 ετών, ο Fetullah Erbaş μου είπε: «Ήμασταν πολύ συγκινημένοι και λυπημένοι όταν οι οικογένειες μας έκαναν αίτηση. Είδαμε την άθλια κατάσταση αυτών των οικογενειών και είπα, «Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα έρθεις στο Mazlum-Der, ας πάρουμε αυτούς τους ανθρώπους από εκεί». Είπαν “Είμαστε εδώ”, πήγαμε και το αγοράσαμε!
Fetullah, έχετε κάνει διαπραγματεύσεις; Είχατε μια κατάσταση να δώσετε κάτι πολιτικά; “Οχι. «Σίγουρα δεν συνέβη» είπε. «Πήγαμε μαζί με την Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο Mazlum-Der, πήραμε αυτούς τους ανθρώπους, ήρθαμε και ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου! Τώρα λυπάμαι πολύ που το ζήτημα έχει τελειώσει », λέει ο Fetullah Erbaş και ο Akın Birdal. Μίλησα και στα δύο! Αυτό το ζήτημα δεν μπορούσε να λυθεί έτσι, παιδιά. Κοίτα, 355 άτομα έχουν σωθεί μέχρι στιγμής, εκείνοι που απήχθησαν για πρώτη φορά πέθαναν! Δεν έχουμε το δικαίωμα να το αμφισβητήσουμε αυτό; Είμαι ο αναπληρωτής αυτής της χώρας, είμαι το άτομο που παρακολουθεί αυτά τα θέματα. Αμφισβητώ αυτά τα ζητήματα, ανεξάρτητα από το τι λέει κάποιος, κανείς δεν μπορεί να μας σιωπήσει! Τέτοιες έρευνες, καταπιέσεις, προσβολές, απειλές, κανείς δεν μπορεί να μας σιωπήσει, με την άδεια του Αλλάχ! Είμαστε με τη ζωή! Υποστηρίζουμε την ειρήνη!
“Όλοι ρίχνουν τα όπλα”
Κοίτα, λέω ανοιχτά τα λόγια μου. Λέω αρκετά τώρα. Αρκετά είναι αρκετό αίμα, θάνατο, δάκρυα, σύγκρουση, λέω αρκετά! Λέω ότι όλοι αφήνουν τα όπλα! Είναι αρκετό! Δεν υπάρχει σύγκρουση! Ας μην υπάρχει αίμα! Ας μην υπάρξει θάνατος! Οχι δάκρυα! Όπως και ο αείμνηστος Ταχίρ Έλτσι: «Το λέμε τώρα σε αυτήν τη γη. λέμε, όχι αίμα, θάνατο ή δάκρυα. Όλοι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το λένε αυτό, το είπα και θα συνεχίσουμε να τα λέμε μέχρι το τέλος. Θα συνεχίσουμε ως όλοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Πρέπει να επιτευχθεί απολύτως ειρήνη! Όλοι πρέπει να βάλουν τα χέρια τους στη συνείδησή τους, να σταματήσουν, να σκεφτούν, να απομακρυνθούν από τα όπλα και να κάνουν ένα βήμα προς την ειρήνη! Λέω έλα, ας κάνουμε ένα βήμα για την ειρήνη! Το τέλος αυτού του δρόμου είναι σκοτεινό! Δεν μπορείτε να φτάσετε πουθενά κλείνοντας το πάρτι μας! Κανείς δεν φτάνει πουθενά με όπλα! Ελάτε, αφήστε όλους να ρίξουν τα όπλα τους σε ένα άοπλο περιβάλλον, καθίστε, μιλήστε, συζητήστε, όλοι είναι το κάλεσμά μας!
Στρατιωτικός συγγενής: Όλοι κλαίνε κροκοδείλια δάκρυα τώρα
Το θέμα είναι ότι αυτοί οι πόνοι δεν είναι πλέον έμπειροι. Το ζήτημα δεν είναι να κάνουμε πολιτική μέσω αίματος, θανάτου, δακρύων. Τι θα συμβεί τώρα; Κοίτα, όταν μιλάω με το άτομο που έχασε τον συγγενή του, δεν μπορώ να δώσω το όνομά του τώρα, αλλά αν δώσει άδεια, θα το κάνω. Ακούστε ότι όλοι οι άνθρωποι της Τουρκίας είναι καλοί σε αυτό. «Όλοι κλαίνε κροκοδείλια δάκρυα τώρα! Κανείς δεν πρέπει να έρθει και να μας μιλήσει. Έρχονται σε μένα και τα μέλη του Τύπου θέλουν να μιλήσουν. Λέω “όχι”, οι πολιτικοί θέλουν να μιλήσουν, λέω “όχι”. Μετά από 3 ημέρες, θα μείνουμε με τον πόνο μας, κανείς δεν θα μας θυμάται, όλοι θα ξεχάσουμε! Η φωτιά έπεσε στο τζάκι μας », λέει. Είναι λάθος να σας ρωτήσω; Πρόκειται για άτομα των οποίων οι σύζυγοι, τα αδέλφια και τα παιδιά έχουν πεθάνει. Η φωτιά έχει πέσει σε αυτές τις εστίες και αύριο, την επόμενη μέρα, αυτή η κοινωνία θα την ξεχάσει. Αυτοί οι άνθρωποι θα παραμείνουν με τον πόνο τους. Μια άλλη μέρα, άλλοι άνθρωποι θα πεθάνουν και θα ξεχαστούν ξανά, θα υπάρξουν πολλές κρατικές τελετές ξανά. Θα ειπωθεί, “Οι μάρτυρες δεν πεθαίνουν, η πατρίδα είναι αδιαίρετη”. Θα υπάρξουν κραυγές που λένε “Μην πάρετε αυτό το πάρτι στη Συνέλευση, κλείστε το”, ή κλαίτε για 40 χρόνια! Ποιος έφτασε πού; Ελάτε, κλείστε το HDP, κυνηγήστε το, επιτρέψτε μου να πω, άφησε το δικηγόρο μου, κυνηγήστε τι θα πάρετε από το Κοινοβούλιο; Σας ρωτώ τι θα συμβεί εάν η αλήθεια και η αλήθεια εμποδιστούν να ειπωθούν; Μας ερευνούν συνεχώς και έρχεται το fezlekeler. Πού θα πάτε με αυτά; Αυτό συμβαίνει επειδή λέω την αλήθεια; “