Το Αρχείο Davidson έχει μια τεράστια ιστορία σχετικά με το θέμα της Διεθνούς Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος 2021.
Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για το Ολοκαύτωμα εορτάστηκε πριν από δύο εβδομάδες στις 27 Ιανουαρίου 2021. Η ημερομηνία σηματοδοτεί την επέτειο από την απελευθέρωση του μεγαλύτερου ναζιστικού στρατοπέδου θανάτου στην Πολωνία: Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Το 2005, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όρισε την ημερομηνία ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος. Φέτος, το θέμα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και των εορτασμών του Ολοκαυτώματος ήταν «Αντιμετωπίζοντας τα επακόλουθα: Ανάκαμψη και ανασύσταση μετά το Ολοκαύτωμα» με ιδιαίτερη έμφαση στα περίπου 1,5 εκατομμύρια παιδιά που χάθηκαν στα χέρια των Ναζί.
Πολλά έχουν γραφτεί για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα γεγονός που στοίχισε τη ζωή περίπου 20 εκατομμυρίων ανθρώπων. 6 εκατομμύρια εκ των οποίων δολοφονήθηκαν Εβραίοι σε στρατόπεδα θανάτου των Ναζί. Το τέλος του πολέμου και του Ολοκαυτώματος πρέπει να θυμόμαστε, αλλά αυτό δεν τελείωσε τον πόνο. Υπήρχαν εκατομμύρια εκτοπισμένων ατόμων (DPs) μετά το πέρας, και πάνω από 1 εκατομμύριο ήταν Εβραίοι, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων παιδιών.
Η εστίαση στα παιδιά φέτος μου θύμισε ιστορίες στο ψηφιακό αρχείο William Davidson της εβραϊκής ιστορίας του Ντιτρόιτ που μου άφησαν μια βαθιά εντύπωση. δηλαδή, η κάλυψη των αμέσως ετών μετά τον πόλεμο στο JN και Εβραϊκό Χρονικό. Με κάποιους τρόπους, αυτές οι αναφορές είναι εξίσου εντυπωσιακές και εξίσου λυπηρές με την κάλυψη των εφημερίδων κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά υπάρχουν και συγκινητικές ιστορίες.
Λίγο μετά το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, το τεύχος της 6ης Ιουλίου 1945 JN είχε μια ανατριχιαστική αναφορά ότι 1,2 εκατομμύρια Εβραίοι παιδιά έχασαν τη ζωή τους. Το μήνα πριν, στις 20 Ιουνίου, ο τίτλος στη σελίδα 6 του JN ήταν: «Τι γίνεται από τα παιδιά μας για τους πρόσφυγες;»
Πολλά παιδιά πήγαν σε στρατόπεδα DP που ιδρύθηκαν σε μέρη όπως η Ιταλία, η Κύπρος και η Μέση Ανατολή, ή στο στρατόπεδο Oswego στη Νέα Υόρκη. Ενώ περιμένουν να μεταναστεύσουν, οι ΑΣ υπέφεραν συχνά από εξαιρετικά κακές συνθήκες διαβίωσης. Η ειρωνεία είναι ότι πολλοί επιζώντες του Ολοκαυτώματος πήγαν από τη μια μορφή ενασχόλησης σε μια άλλη. Πολλοί εξέχοντες Detroiters επισκέφτηκαν τα στρατόπεδα DP. Για μερικά παραδείγματα, δείτε αναφορές στο JN από τους Nate Shapero (11 Ιουνίου 1948), Louis Berry και Joseph Holtzman (27 Φεβρουαρίου 1948) και από τον Κογκρέσο John Dingell Sr. (1 Οκτωβρίου 1948).
Με την πάροδο των ετών, η πλειονότητα των Εβραίων ΑΣ επανεγκαταστάθηκαν είτε στη Βρετανική Εντολή είτε στην Παλαιστίνη είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, με μικρότερες ομάδες να μένουν στην Ευρώπη ή να πηγαίνουν στη Νότια Αμερική και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Υπάρχουν αναφορές, ωστόσο, που παρέχουν κάποιο θετικό αντίβαρο στους λυπημένους. Υπάρχουν πολλά άρθρα στο JN και Χρονικό (1945-1950) σχετικά με τη μαζική υποστήριξη των Εβραίων Detroiters που παρέχονται σε DP, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των ενηλίκων και των παιδιών που έφτασαν στην πόλη. Οργανισμοί όπως το Γραφείο Κοινωνικών Υπηρεσιών των Εβραίων, το Κεφάλαιο του Ντιτρόιτ του Εθνικού Συμβουλίου Εβραίων Γυναικών, και τοπικές συναγωγές και εκκλησίες, για να αναφέρουμε μόνο λίγα, έκαναν το καλύτερο δυνατό για να τοποθετήσουν τα παιδιά σε ανάδοχα σπίτια. Πολλά παιδιά μεγάλωσαν στο Ντιτρόιτ και έγιναν επιτυχημένοι πολίτες που μεγάλωσαν τις οικογένειές τους εδώ. Μπορείτε να τους γνωρίζετε ως πατέρας, μητέρα, παππούς, γιαγιά, θείος ή θεία σας.
Το Αρχείο Davidson έχει μια τεράστια ιστορία σχετικά με το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος 2021. Είναι σημαντική, επηρεάζοντας την ανάγνωση.
Θέλετε να μάθετε περισσότερα; Μεταβείτε στα αρχεία του DJN Foundation, διαθέσιμα δωρεάν στη διεύθυνση www.djnfoundation.org.