Έχει αποδειχθεί ότι η κοινωνική πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας δεν μπορεί να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες της κοινωνίας.
Από τον Πάνο Αναστάσιο
Υποψήφιος βουλευτής Λεμεσού (DIPA, αρ. 2)
Ορκωτός Λογιστής, Οικονομολόγος, Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Λεμεσού
Κατεβάστε το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ IM ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android για Android և ΕΔΩ για iOS
Είναι σκόπιμο σήμερα να έχουμε ένα πλήρες, όχι ένα σπασμωδικό, κοινωνικό σχέδιο πολιτικής, κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο μετά την αναμενόμενη επιδημία. Η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών για την κοινωνική πολιτική, την άμεση έγκριση ορισμένων μέτρων που στοχεύουν στην ανάπτυξη και τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου κράτους πρόνοιας.
Πρώτον, οι σημερινοί συνταξιούχοι հետ οι μελλοντικές γενιές συνταξιούχων αξίζουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Αφαίρεση 12% για όσους προτιμούν να συνταξιοδοτηθούν σε ηλικία 63 ετώνΣε: το έτος της ηλικίας τους.
Δεύτερον, δέκα χρόνια μετά την επικύρωση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες από την Κυπριακή Δημοκρατία, οι οδηγίες της Σύμβασης δεν έχουν εφαρμοστεί στην πράξη, βάσει της αρχικής έκθεσης του ΟΗΕ. Επιπλέον, η παροχή ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στερεί τα άτομα με αναπηρία ειδικά επιδόματα αναπηρίας εφαρμόζοντας το. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να θεσπιστεί ειδική νομοθεσία για τα άτομα με αναπηρίες που σχετίζονται με την κοινωνική και οικονομική βοήθεια που κάθε άτομο δικαιούται να λάβει βάσει της αναπηρίας του, καθώς και τη δημιουργία των απαραίτητων ιδρυμάτων για τα παιδιά με αναπηρία.
Τρίτον, η κοινωνική πρόνοια αποτελεί βασικό πυλώνα της κοινωνικής πολιτικής, επομένως η δημιουργία μιας ξεχωριστής, αυτόνομης δομής μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, ιδίως των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να χαιρετίσω την υποβολή του νομοσχεδίου από το αρμόδιο υπουργείο στο κοινοβούλιο για τη δημιουργία Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας, αλλά ταυτόχρονα τονίζω ότι είναι επείγουσα η επείγουσα ανάγκη για κοινοβουλευτική ψηφοφορία. Φυσικά, δεν αρκεί η έγκριση αυτού του νόμου. Ίσως χρειαστούν οι σωστές πολιτικές, προτεραιότητες και πόροι για να μπορέσει αυτό το νέο υπουργείο Εξωτερικών να διαδραματίσει επαρκώς το ρόλο του.
Ειδικότερα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα πρέπει να εφαρμόσει ένα αποκεντρωμένο μοντέλο κοινωνικής δράσης և παρέμβασης για συντονισμό με τοπικές αρχές, κοινωνικούς εταίρους և ΜΚΟ միջոցով εφαρμογή πολιτικής μέσω της συνεργασίας և προληπτικής և δράσης αποτελεσματικά για την αντιμετώπιση επιδεινούμενων κοινωνικών προβλημάτων χειρότερος
Τέλος, αναμένουμε έναν ταυτόχρονο εκσυγχρονισμό του ρόλου του αρμόδιου υπουργείου σε θέματα απασχόλησης, κοινωνικής ασφάλισης, προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και της πρόσβασης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ειδικότερα, και των πολιτών γενικότερα.
Κάτι που έχει πλέον μεγαλύτερη ζήτηση από ποτέ σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.
Έχει αποδειχθεί ότι η κοινωνική πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας δεν μπορεί να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες της κοινωνίας.
Από τον Πάνο Αναστάσιο
Υποψήφιος βουλευτής Λεμεσού (DIPA, αρ. 2)
Ορκωτός λογιστής, Οικονομολόγος, πρώην Δημοτικός Σύμβουλος της Λεμεσού
Είναι απαραίτητο σήμερα να ολοκληρωθεί, όχι σπασμωδικός, σχεδιασμός κοινωνικής πολιτικής, ο οποίος είναι απολύτως απαραίτητος μετά την αναμενόμενη επιδημία. Η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών για την κοινωνική πολιτική, την άμεση έγκριση ορισμένων μέτρων που στοχεύουν στην ανάπτυξη και τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου κράτους πρόνοιας.
Πρώτον, οι σημερινοί συνταξιούχοι հետ οι μελλοντικές γενιές συνταξιούχων αξίζουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Αφαίρεση 12% για όσους προτιμούν να συνταξιοδοτηθούν σε ηλικία 63 ετώνΣε: το έτος της ηλικίας τους.
Δεύτερον, δέκα χρόνια μετά την επικύρωση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες από την Κυπριακή Δημοκρατία, οι οδηγίες της Σύμβασης δεν έχουν εφαρμοστεί στην πράξη, βάσει της αρχικής έκθεσης του ΟΗΕ. Επιπλέον, η παροχή ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στερεί τα άτομα με αναπηρία ειδικά επιδόματα αναπηρίας εφαρμόζοντας το. Γι ‘αυτό είναι απαραίτητο να θεσπιστεί ειδική νομοθεσία για τα άτομα με αναπηρίες που σχετίζονται με την κοινωνική και οικονομική βοήθεια που όλοι έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν βάσει της αναπηρίας τους, καθώς και τη δημιουργία των απαραίτητων ιδρυμάτων για τα παιδιά με αναπηρία.
Τρίτον, η κοινωνική πρόνοια αποτελεί βασικό πυλώνα της κοινωνικής πολιτικής, επομένως η δημιουργία μιας ξεχωριστής, αυτόνομης δομής μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, ιδίως των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να χαιρετίσω την εισαγωγή ενός νομοσχεδίου από το αρμόδιο υπουργείο για τη σύσταση κρατικού υπουργείου κοινωνικής πρόνοιας, αλλά ταυτόχρονα τονίζω την ανάγκη για κοινοβουλευτική ψηφοφορία επί του θέματος. Φυσικά, δεν αρκεί η έγκριση αυτού του νόμου. Ίσως χρειαστούν οι σωστές πολιτικές, προτεραιότητες και πόροι για να μπορέσει αυτό το νέο υπουργείο Εξωτερικών να διαδραματίσει επαρκώς το ρόλο του.
Ειδικότερα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα πρέπει να εφαρμόσει ένα αποκεντρωμένο μοντέλο κοινωνικής δράσης և παρέμβασης για συντονισμό με τοπικές αρχές, κοινωνικούς εταίρους և ΜΚΟ միջոցով εφαρμογή πολιτικής μέσω της συνεργασίας և προληπτικής և δράσης αποτελεσματικά για την αντιμετώπιση επιδεινούμενων κοινωνικών προβλημάτων χειρότερος
Τέλος, αναμένουμε έναν ταυτόχρονο εκσυγχρονισμό του ρόλου του αρμόδιου υπουργείου σε θέματα απασχόλησης, κοινωνικής ασφάλισης, προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και της πρόσβασης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ειδικότερα, και των πολιτών γενικότερα.
Κάτι που έχει πλέον μεγαλύτερη ζήτηση από ποτέ σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.