Έχοντας ολοκληρώσει τους δύο αγώνες εναντίον της Αλβανίας και της Πορτογαλίας, μπορούμε να βγάλουμε κάποια πρώτα συμπεράσματα.
Η αντιπροσωπευτική μας μπάντα παρουσίασε τη νέα της παρά την έκδοση, παρά το γεγονός ότι παρατάχθηκε σε απουσίες, ιδιαίτερα στο φρουρά, έδειξε στοιχεία που θα μπορούσε να υιοθετήσει.
Η εγκατάσταση ονομάζεται Νίκος Στυλιανού. Ο επιθετικός Keravnos είναι ίσως η πιο αξιόπιστη επίθεση της εθνικής μας ομάδας, που είναι ο πιο σταθερός παίκτης μπάσκετ και στα δύο παιχνίδια, στην πραγματικότητα είναι οικονομικός παίκτης.
Τα «κλειδιά» φαίνεται να έχουν ληφθεί από τον Στέφανο Ηλιάδη. Ο φύλακας του κόμβου APOEL ήταν ο παίκτης μας που προσπάθησε και στα δύο παιχνίδια. Ο βιρτουόζος φύλακας απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του Λίνο Γκάμπριελ և έχει δείξει στοιχεία που δεν απαντώνται συχνά σε Κύπριους παίκτες μπάσκετ.
Ο νεαρός Τίγας χρειαζόταν πολύ χρόνο, είτε λόγω περιστάσεων είτε απουσιών είτε όχι, που φαίνεται να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, ενώ η εκπρόσωπος ορχήστρα μας φαίνεται να βρίσκει το δικό του «Θανάση Αντετοκούνμπο» στο πρόσωπο του Ραφαήλ Ελεύθερου.
Ο Ραφαέλ κάνει όλα τα «μικρά» πράγματα που χρειάζεται η ομάδα του προπονητή, παίζει άμυνα, βάζει τα χέρια του στην μπάλα, θυσιάζει το σώμα του σε κάθε περιοχή որպես ενεργεί ως «συνδετήρας», απελευθερώνοντας τόνους ενέργειας.
Ο χρόνος συμμετοχής τους στις ομάδες τους φαίνεται να είναι ευεργετικός, և ακόμη και μετά από μια βαριά ήττα, τα σχόλια δείχνουν την καλή ατμόσφαιρα που δημιουργείται στις τάξεις της αντιπροσωπευτικής ομάδας μας.
