Γνωρίζω από την πολιτική: Κάνει μια συζήτηση, ο λόγος της κυριαρχεί… Είναι σημαντικό να έχετε τις δικές σας έννοιες! Εάν ο αντίπαλός σας κάνει τη σύλληψη και σας διατηρήσει σε αυτές τις έννοιες, θα κερδίσει τη συζήτηση.
Αυτός είναι ο λόγος που η περίφημη προσομοίωση «έχουμε δίκιο, αλλά δεν μπορούμε να πούμε στον κόσμο».
Έχετε δίκιο, αλλά διαφωνείτε με την ιδέα του «άλλου». Τότε είναι γρήγορο, είσαι αντι γρήγορος! Και το κύριο πράγμα είναι η διατριβή. Τούτου λεχθέντος, αγαπητέ αναγνώστη, δεν προκύπτει, αλλά μια ερώτηση για να απαντήσετε στον εαυτό σας:
Ποιο είναι το Κυπριακό;
Κατά τη γνώμη μου, είναι «εθνικό ζήτημα»!
Σύμφωνα με τους Έλληνες? Μέχρι το 1963, ήταν η άρση των «δικαιωμάτων αυτοδιάθεσης»! Μέχρι το 1974, “Η εξέγερση των Τούρκων εναντίον του κράτους!”
Σύμφωνα με την πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων, εξετάζοντας τα παραδείγματα της Κρήτης και της Θεσσαλίας, είναι ένα «πρόβλημα ύπαρξης ή εξόντωσης», όπως είναι, ένα θεμελιώδες ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με την Τουρκία, υπάρχει θέμα απολύσεως ή Akdniz.
Σύμφωνα με την Ελλάδα, είναι θέμα αν το μεγάλο νησί μπορεί να συλληφθεί ή όχι.
Για τη Βρετανία, είναι ζήτημα της διατήρησης των βάσεών της και της μη δυνατότητας επιστροφής καθημερινά στην ανατολική Μεσόγειο όπου εκδιώχθηκε από τις ΗΠΑ το 1956.
Για τις ΗΠΑ, είναι θέμα κυριαρχίας της Ανατολικής Μεσογείου.
Για τη Ρωσία, είναι μια καλή ευκαιρία να διαλύσει τη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τη Γαλλία και τη Γερμανία, είναι μια ευκαιρία να επιστρέψουν στο κόμμα που έχασαν το 1878.
Σύμφωνα με το Ισραήλ, σύμφωνα με την Κίνα, σύμφωνα με τα αραβικά κράτη γύρω μας, μπορούμε να μετρήσουμε χίλια είδη εξηγήσεων.
Ενώ είναι προφανές ότι τα άμεσα και έμμεσα μέρη δεν έχουν ενώσει ακόμη σε μια κοινή δήλωση στην οποία περιγράφουν το πρόβλημα · Είναι συμβατό με τη λογική και τη γνώμη να υποθέσουμε ότι μπορούν να βρουν λύσεις;
Τις προάλλες, σε έναν μηχανικό που είπε, «ο ιμπεριαλισμός απογειώνεται, μπορεί να λύσει όποτε θέλει» στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, είπε «Το Κυπριακό δεν είναι ένα πρόβλημα συγκέντρωσης που μπορεί να λυθεί αριθμητικά! Πρόκειται για ένα υψηλότερο μαθηματικό πρόβλημα με πολλές άγνωστες και πολλές μεταβλητές. Από αυτή την άποψη, έπρεπε να πει, “Μην παγιδεύεσαι στο κουτάβι της ευκολίας”. Εάν περιγράψετε το θέμα λάθος από την αρχή, δεν μπορείτε καν να το λύσετε στο μυαλό σας.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Δεν γνωρίζω την ιστορία, ένα…
Και το δεύτερο: Ήταν γνωστό από τον Ibn Khaldun ότι για να κατανοήσετε ένα γεγονός στην ιστορία, πρέπει να το κοιτάξετε με τις συνθήκες της ημέρας που συνέβη. Ενώ συζητάμε τους λόγους για ένα γεγονός που ξεκίνησε το 1804, εάν προσπαθήσετε να το εξηγήσετε με τις έννοιες του 2021, δεν θα μπορείτε να το περιγράψετε, πόσο μάλλον να το λύσετε, που είναι το θέμα.
Όλες οι έννοιες που χρησιμοποιούμε σήμερα για να περιγράψουμε το Κυπριακό είναι νεότερες από το πρόβλημα! Και επομένως, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να εξηγήσει αυτό το πρόβλημα, ώστε να μπορεί να παράγει λύσεις.
Επίσης, γράψαμε στην αρχή:
Όταν χτυπήσαμε για πρώτη φορά το 1804, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια κατάσταση 13 κρατών που φρόντιζαν τη ζωή τους! Στον Ατλαντικό, πλήρωνε φόρους στον θείο της Αλγερίας, τον Οθωμανό κυβερνήτη, για να προστατεύσει τα πλοία του από την Ισπανία.
Μέχρι το 1804, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει καταλάβει την Ινδία (συνέβη μετά το 1858), την Αίγυπτο (είναι επίσης το 1892), το κανάλι του Σουέζ (που είναι η πολιτική της Ινδίας για τη διασφάλιση του δρόμου), ούτε ακόμη Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία πετρελαίου! Για να συζητηθεί το ζήτημα των ενεργειακών πόρων! Η αύξηση της σημασίας του λαδιού είναι μετά την ανακάλυψη των κινητήρων εσωτερικής καύσης και η ιστορία του είναι το 1860….
Το 1804 και ακόμη και το 1821, η Γερμανία και η Ιταλία ήταν πόλεις-κράτη που δεν είχαν ακόμη εξασφαλίσει την εθνική τους ενότητα … Στη Νορβηγία, επίσης, οι Βίκινγκς λάτρευαν τον Οντίν στα δέντρα … Δεν έχουν ακούσει καν την έννοια του έθνους-κράτους … Ποιο από αυτά είχε τη δύναμη να “κάνει” ; Illuminati; Rotscilds; Ήταν επίσης μεσίτες που είχαν μόλις μετακομίσει από τη Φρανκφούρτη στο Λονδίνο … Αν είχαν εξουσία, θα είχαν αποτρέψει τα Πογκρόμ όπου οι Εβραίοι θανατώθηκαν σαν ζώα σε όλη την Ευρώπη και τη Ρωσία! Ήταν χρόνια πριν ο Έρνεστ Ρενάν βρήκε τη σύγχρονη ιδέα του Έθνους το 1804. (1882) Δεν υπήρχε ακόμη ιμπεριαλισμός (όχι αποικιοκρατία), ο οποίος θα μας “σπρώχνει” ακόμα κι αν είχε συμφέροντα που υποθέτουμε σήμερα σε αυτήν την περιοχή! Η ιστορία είναι ακόμη μεγαλύτερη από τη γέννηση του ελληνικού εθνικισμού … Αλλά πολεμήσαμε …
Και τώρα, 217 χρόνια μετά την απεργία, προσπαθούμε να το κατανοήσουμε με τις έννοιες που προέκυψαν χρόνια και χρόνια μετά!
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε! Δεν μπορούμε, ούτε θα το καταφέρουμε, γιατί δεν έχουμε εντοπίσει σωστά τι συνέβη ακόμα.
Ας φωνάσουμε όλοι μαζί: Ο μόνος τρόπος είναι η ομοσπονδία… Όχι! Ένας τρόπος είναι δύο πολιτείες …
Όποια και αν θέλετε να φτάσετε, χρειαζόμαστε μια νέα ορολογία… Αυτός ο χρησιμοποιημένος λόγος δεν περιγράφει καν το πρόβλημα, ώστε να μπορεί να προτείνει μια λύση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.