Σε μια επιστολή προς το Track LM, η αθλητική αθλητής Μαρίλια Γρηγορίου δήλωσε ότι καμία σεξουαλική επίθεση δεν θεωρείται έγκλημα.
Ο Κύπριος πρωταθλητής σημειώνει ότι σε άλλους τομείς της ζωής, καθώς και στον αθλητισμό, η σεξουαλική παρενόχληση και η βία βρίσκονται ως λόγοι για την έκθεση, τονίζοντας ότι η σιωπή και η απόκρυψη διαιωνίζουν ένα πρόβλημα που πλήττει όλες τις γυναίκες και την κοινωνία στο σύνολό της.
Λεπτομέρειες: Δήλωση της Marila Grigoriu
«Όσοι από εμάς ήμασταν αθλητές, αυτοί που μας έδωσαν τη μάχη μας στον τομέα του αθλητισμού, θυμούνται την ειδική σχέση με τον προπονητή μας. Είναι μια σχέση ζωής. Ένας προπονητής είναι ένα άτομο με το οποίο περνάμε πολύ χρόνο, μοιραζόμαστε δυσκολίες, χαρές και επιτυχίες. Είναι μαζί μας τόσο σε δύσκολες όσο και σε δύσκολες στιγμές, στη νίκη και στην αποτυχία. Φώναξαμε στον ώμο του, γιορτάσαμε μαζί του. Μας συνόδευσαν σε ξένες αποστολές. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί. Αυτές είναι όλες οι συνθήκες που δημιουργούν ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις. Δυστυχώς, όπως και σε άλλους τομείς της ζωής, η καταδίκη της σεξουαλικής παρενόχλησης και της βίας στον αθλητισμό βασίζεται.
Στα αθλήματα, ιδίως στα πρωταθλήματα, το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης έρχεται και πάλι στο προσκήνιο, με πρόσφατα παράπονα από αθλητές. Δεδομένης της ανάγνωσης των αθλητών, τα ευρήματα επέστησαν την προσοχή του κοινού στο τεράστιο πρόβλημα της σεξουαλικής βίας. Οι ισχυρισμοί ενισχύουν το ρεύμα ενάντια σε όλες τις μορφές σεξουαλικής βίας · η δημόσια υποστήριξη για όσους τολμούν να μιλήσουν απελευθερώνει τα θύματα από το φόβο του κοινωνικού στίγματος. Σήμερα είναι η στιγμή που επικρατεί η λογική, επικρατεί η αλήθεια. Η σιωπή και η απόκρυψη διαιωνίζουν ένα πρόβλημα που επηρεάζει όλες τις γυναίκες και την κοινωνία στο σύνολό της. Ο αντίκτυπος της βίας κατά των γυναικών επηρεάζει όχι μόνο τις γυναίκες θύματα, αλλά και την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία στο σύνολό της.
Είναι αυτονόητο ότι οποιαδήποτε πράξη σεξουαλικής βίας δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα. Ενδεικτικά, περισσότερο από το 20% των ερωτηθέντων σε χώρες της ΕΕ έχουν υποστεί σεξουαλική επίθεση στο χώρο εργασίας (Di Martino, Hoel και Cooper, 2003). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μία στις τρεις γυναίκες στον κόσμο έχει υποστεί σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία. Τα ίδια ποσοστά καταγράφονται στις ευρωπαϊκές χώρες. Ο αριθμός των περιπτώσεων σεξουαλικής βίας ή παρενόχλησης στον αθλητισμό, σε σύγκριση με άλλους τομείς κοινωνικής δραστηριότητας, είναι χαμηλότερος, σε κλίμακα 5% των περιπτώσεων (Ιωάννης, 2020). Αλλά αυτό εγείρει ερωτήματα. Από πού προέρχεται ο μικρότερος αριθμός αθλητικών εκδηλώσεων; Είναι ευκολότερο να σταματήσετε τον αθλητισμό από τη δουλειά; Δεν φοβούνται οι αθλητές να επηρεάσουν την αθλητική τους σταδιοδρομία; Ή ίσως η ειδική σχέση που έχει ήδη καθιερωθεί μεταξύ των προπονητών αθλητών κάνει τα θύματα πιο ευάλωτα όσον αφορά την απάντησή τους στην «ανίχνευση γεγονότων»