Καλά νέα για τον μικρό Παναγιώτη family την οικογένειά του, ο οποίος αγωνίζεται να παραμείνει ζωντανός στο Νοσοκομείο Sheba στο Ισραήλ για περίπου τρεις μήνες στην τελευταία μάχη.
Ο μικρός μαχητής, ο οποίος βρισκόταν στο Ισραήλ για κάποιο χρονικό διάστημα, απολύθηκε από ένα ισραηλινό νοσοκομείο μετά από τη μάχη του και επέστρεψε στην Κύπρο την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα.
Το χαρούμενο γεγονός ανακοινώθηκε από τη μητέρα του μικρού Παναγιώτη, Μαρία Τρασιβούλου.
Μιλώντας στη Mera Mesimer του ANT1, η Μαρία Τρασιβούλου, η μητέρα ενός 7χρονου μαχητή, εξήγησε ότι παρακολουθείτο από τον μικρό Παναγιώτη (στο Νοσοκομείο Macareo) για να δει αν θα μπορούσαμε να προσαρμοστούμε στην τραχειοτομία και πώς η κατάστασή της βελτιώθηκε. , πόσο επίπεδο χρειάζεται το αναπνευστικό σύστημα, μας ενδιαφέρουν πολύ. “Τώρα προσπαθούμε να συμφωνήσουμε με την τραχειοστομία.”
Κυρία. “Τα 45 λεπτά είναι η στιγμή που μπορούμε να τον απομακρύνουμε από την αναπνευστική συσκευή”, δήλωσε ο Τρασιβούλου. “Πρέπει να είναι κοντά όταν είναι έξω από το δωμάτιο για να είναι ασφαλής.”
Όταν ρωτήθηκε πότε θα φύγουν για το Macareio για να πάει σπίτι, κυρία “Δεν το γνωρίζουμε ακόμη, είναι άγνωστο”, είπε ο Τρασιβούλου. Βρισκόμαστε σε κατάσταση συγκράτησης αυτή τη στιγμή, δεν έχει δει ακόμα τους αδελφούς του. “Τώρα αυτό είναι το κύριο” παράπονο “του ότι δεν είδε τους αδελφούς του λόγω της κατάστασης, οπότε είμαστε υπομονετικοί μέχρι να μπορέσει να βγει από την απομόνωση και να συνδεθεί με άλλους ανθρώπους.”
“Ο Παναγιώτης δεν το κατάλαβε ακόμη, γιατί πήγε από το ένα νοσοκομείο στο άλλο και έκλεισε ξανά. Και πάλι, το ίδιο ισχύει και για τον Παναγιώτη. “Η μόνη διαφορά είναι ότι είδε τον πατέρα του, είναι πολύ χαρούμενος γι ‘αυτό”, πρόσθεσε.
Ευχαρίστησε επίσης όλους τους εθελοντές με τα πόδια για την πλήρωση του δωματίου του μικρού Παναγιώτη. για να πάρετε το μικρό μαχητικό σπίτι με ασφάλεια.
«Πράγματι», είπε, «η αγάπη που έχει προσφέρει στην οικογένειά μας, στον εθελοντισμό, στους ανθρώπους γύρω μας είναι τεράστια, νομίζω ότι ήταν ένα πολύ σημαντικό μέρος του να κάνουμε αυτή τη δοκιμασία όσο πιο οδυνηρή γίνεται». »