Ο Μαύρος Ιστορικός Μήνας ξεκινά τη Δευτέρα και ακολουθούν μερικές προτάσεις.
Το Cinematheque προσφέρει μια δωρεάν ροή τις επόμενες δύο εβδομάδες μιας ταινίας NFB που ονομάζεται Ο John Ware ανακτήθηκε, που λέει την πλήρη ιστορία ενός θρυλικού χαρακτήρα της Αλμπέρτα. Ο Ware γεννήθηκε σκλάβος στις Ηνωμένες Πολιτείες, ήρθε βόρεια στη δεκαετία του 1880 και έγινε διάσημος ως κάουμποϋ και κτηνοτρόφος. Η ταινία περιγράφει λεπτομερώς τον ρατσισμό που υπέμεινε ακόμη και εδώ στον Καναδά. Αυτός ο σύνδεσμος για να δείτε την ταινία θα προβληθεί την 1η Φεβρουαρίου.
Υπάρχει μια μεγάλη λίστα ταινιών με θέμα το Μαύρο στο Hollywood Suite, την υπηρεσία ροής. Ομαδοποιούνται ανά δεκαετία ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950. Και παρακολουθήστε την πολύ ισχυρή νέα ταινία Ο Ιούδας και ο Μαύρος Μεσσίας, το οποίο θα εξετάσω εδώ την επόμενη εβδομάδα.
Εν τω μεταξύ, υπάρχουν…
Τα μικρά πράγματα: 3: αστέρια
Βρίσκοντας «Ohana: 3½
Ο μυστικός μαραθώνιος: 3
Penguin Bloom: 2½
Άγρια: 3
Jiu Jitsu: 2
Φοβικό: 2
ΤΑ ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ: Αυτό είναι από ένα σενάριο 30 ετών και μερικές φορές αισθάνεται σαν αυτό. Αλλά με το ταλέντο που εμπλέκεται, εξακολουθεί να είναι μια καλή επιλογή για κάποια ωραία ηθοποιία και μια ιστορία που θα σας κρατήσει ενδιαφερόμενο. Είναι από την ίδια γωνιά ταινιών με Ζωδιακός κύκλος και Σιωπή των αμνών, όχι τόσο συγκλονιστικό όσο και από αυτά, αν και καλύτερα από τα πολλά αντίγραφα για τους σειριακούς δολοφόνους που τους ακολούθησαν. Ο Ντένζελ Ουάσιγκτον παίζει έναν καμένο αστυνομικό που εργάζεται τώρα σε μια μικρή πόλη που στέλνεται σε αυτό που υποτίθεται ότι είναι μια γρήγορη αποστολή στο Λος Άντζελες. Αναβιώνει τις παλιές αναμνήσεις του όταν είχε γίνει τόσο εμμονή με μια υπόθεση δολοφονίας κατά σειρά που υπέστη υποβιβασμό, διαζύγιο και παράκαμψη χειρουργική επέμβαση σε ένα σαββατοκύριακο.
Είναι ένα λείψανο για τους αστυνομικούς νέας τεχνολογίας εκεί, που λέει, «Δεν έχει ψυχή». Όταν κάποιος (Rami Malek) τον προσκαλεί σε μια σκηνή δολοφονίας, και παρατηρεί βασικές λεπτομέρειες επειδή δίνει προσοχή στα «μικρά πράγματα», οι δύο συνεργάτες ανέβηκαν και σύντομα εντοπίζουν έναν ύποπτο (Jared Leto).
Υπάρχει μια σκηνή ανάκρισης όπου φτάνει στο σπίτι: Τρεις νικητές βραβείων ακαδημίας που βλέπουν γύρω από ένα μικρό τραπέζι. Είναι ένα αποκορύφωμα, αν και όλες οι σκηνές του Leto, γεμάτες χλευασμούς του, είναι ξεχωριστές. Φαίνεται ένοχος, αλλά δεν είμαστε σίγουροι. Ο χαρακτήρας του Ντένζελ εξακολουθεί να στοιχειώνεται από εκείνη την παλιά υπόθεση που δεν έλυσε ποτέ και φανταζόταν ότι επέστρεψε; Το σενάριο του σκηνοθέτη John Lee Hancock είναι ασταθές σε αυτό και σε άλλα σημεία που έρχονται και φεύγουν. Πιο ενδιαφέρουσα είναι μια στάση: Αυτοί οι μπάτσοι παραβιάζουν τους κανόνες, όπως χωρίς ένταλμα αναζήτησης. Δικαιολογημένη; Ένα καλό σημείο ομιλίας μετά από μια συναρπαστική ταινία. (Σε μόνο πέντε θέατρα – New Brunswick και Saskatchewan – και διατίθεται ως βίντεο Premium κατ ‘απαίτηση από το iTunes, το Cineplex και άλλα για 25 $. Αξίζει αν παρακολουθούν δύο ή περισσότερα.) 3½ από 5
ΒΡΕΙΤΕ «ΟΧΑΝΑ: Αυτή είναι μια λέξη στη Χαβάη που σημαίνει οικογένεια, με την έννοια της εκτεταμένης ή κοινότητας. Και αυτό είναι το θέμα που διαδραματίζεται διακριτικά πίσω από αυτήν την εκδρομή από μια οικογένεια από το Μπρούκλιν, που πήγε στο νησί Oahu για να φροντίσει έναν παππού. Είναι Χαβάης και μιλά για σεβασμό για τον τοπικό πολιτισμό, τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσει η 12χρονη Pili (νεοφερμένος Kea Peahu), ο αδερφός της και μερικοί νέοι φίλοι σε αυτήν την ηλιόλουστη περιπέτεια. Είναι ωραίο να παρακολουθείτε με τα παιδιά και όχι σε αντίθεση με αυτό που έκανε η Disney και ίσως θυμάστε από τη νεολαία σας.
Ένας τοπικός θρύλος και ένα παλιό σημειωματάριο που βρέθηκαν στο δωμάτιο του παππού μιλούν για ένα πειρατικό πλήρωμα και έναν θησαυρό σε χρυσό που κανείς δεν μπόρεσε να βρει. Η Pili πιστεύει ότι μπορεί και ακολουθεί τα κομμάτια των πληροφοριών του βιβλίου σε μια σπηλιά σε ένα βουνό, κάτω από μια ρωγμή, παρελθόντα οστά και σκελετούς σε ένα τεράστιο θάλαμο που μου θυμίζει παλιές ταινίες όπως Ταξίδι στο Κέντρο της Γης. Η ταινία δημιουργεί την ίδια αίσθηση θαύματος και ανακάλυψης, αλλά τα πράγματα δεν είναι αυτά που φαίνονται και υπάρχει ένα ισχυρό μάθημα εδώ για την παράδοση και τα έθιμα. Βλέπουμε τις πειρατικές ενέργειες στα φανταστικά διαλείμματα και στη συνέχεια την επιδίωξη μιας ορδής «νυχτερινών πολεμιστών». Τα παιδιά δεν θα απογοητευτούν. (Netflix) 3½ στα 5
Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ: Αν θέλετε έμπνευση δεν μπορείτε να κάνετε πολύ καλύτερα από αυτήν την ταινία. Είναι μικρό και απλό, αλλά πιο ενθαρρυντικό. Ξεκινά με ένα πρόβλημα πολύ μακριά: Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν απαγορεύτηκαν, ίσως, ακόμη και σε αθλήματα όπως ο μαραθώνιος. Ένας διεθνής οργανισμός έπεισε κάποιον να τρέξει σε ένα πριν από πέντε χρόνια, το Κηδεμόνας η εφημερίδα το ανέφερε, και στην Αλμπέρτα, ο δρομέας Martin Parnell διάβασε για αυτό και μετακινήθηκε στη δράση. Πήγε και έτρεξε εκεί τον επόμενο χρόνο, έφερε ένα πλήρωμα κάμερας και σκηνοθέτες Kate McKenzie και Scott Townend και μαγνητοσκόπησε ένα άλλο τρέξιμο και αρκετές γυναίκες που τόλμησαν να ανταγωνιστούν. Ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε χρόνο.
Η ταινία αφηγείται τις ιστορίες τους. Η πρωτότυπη γυναίκα, η Zainab, είχε υποστεί τόση αντίδραση και τόσες πολλές απειλές που δεν θα εμφανιζόταν στη φωτογραφική μηχανή, ούτε καν άφησε το πλήρες όνομά της να χρησιμοποιηθεί. Ακούγεται όμως, μέσω της φωνής ενός ηθοποιού και εμφανίζεται σε κινούμενες ακολουθίες, που λέει για τη δοκιμασία και την ανάγκη που νιώθει. Αυτή και άλλες γυναίκες μιλούν για «πραγματική ελευθερία». Όπως λέει κάποιος: “Αν τρέξω αρκετά σκληρά, η αρνητική φωνή σταματά.” Η ταινία αντηχεί αυτό. Αρκετά με τις αρνητικές ιστορίες, λέει. Η συνήθης ζωή συνεχίζεται και εκεί. Μια επίσκεψη σε μια οικογένεια που ζει σε μια σπηλιά αποτελεί εξαίρεση, αλλά συνολικά, αυτή είναι μια θετική επίσκεψη. Η ταινία ήταν σε φεστιβάλ και σε διάφορες στιγμές έως την Κυριακή θα είναι διαθέσιμη για ροή σε πέντε επαρχίες και πέντε χώρες. (Λεπτομέρειες στο https://ca.demand.film/the-secret-marathon/) 3 στα 5
PENGUIN BLOOM: Δεν υπάρχει πιγκουίνος εδώ, απλώς μια κίσσα που έχει το όνομα όταν βρεθεί με ένα τραυματισμένο φτερό. Η ανάκαμψή του είναι άμεση παράλληλη με εκείνη της Naomi Watts που παίζει την πραγματική Αυστραλιανή αθλήτρια Sam Bloom. Πήρε πτώση ενώ έκανε οικογενειακές διακοπές στην Ταϊλάνδη, την έσπασε και παρέλυσε από το στήθος προς τα κάτω. Δεν είναι τέχνασμα αυτός ο συνδυασμός των δύο τραυματισμών. συνέβη πραγματικά με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με το δημοφιλές βιβλίο του συζύγου της και την αφήγηση στην ταινία ενός ηθοποιού ως ενός από τους γιους της. Έμεινε σε αναπηρική καρέκλα, αλλά η σπίθα της ζωής επέστρεψε χάρη στο πουλί.
Ο Watts μεταδίδει μια βαθιά κατάθλιψη που υπέστη ο χαρακτήρας της. Ήταν ένας άπληστος σέρφερ, αν και αυτό δεν έχει αποδειχθεί αρκετά καλά. Τώρα, δεν μπορούσε καν να σηκωθεί από το κρεβάτι μόνη της. Σε φόβο θυμού, σπάει όλες τις φωτογραφίες στον τοίχο που την δείχνουν να κάνει σπορ. Ο Penguin, εν τω μεταξύ, περπατά ελεύθερα γύρω από το σπίτι, παίζει με μια κούκλα και κάθεται στον ώμο της Naomi. Θα έλεγα ότι το πραγματικό αστέρι αυτής της ταινίας είναι ο Paul Mander, ο προπονητής της κίσσας που πήρε τα πολλά πουλιά που διαδραματίζουν το ρόλο να μετακινούνται και να ενεργούν και να ραμφίζουν τόσο περίτεχνα. Υπάρχει μια ισχυρή σκηνή όταν δύο άλλα πουλιά επιτίθενται στον Πιγκουίνο για εισβολή στην επικράτειά τους. Ο Σαμ, εν τω μεταξύ, σταματά να στρίβει και διδάσκει καγιάκ. Αυτή είναι μια άλλη ταινία που μπορεί να παρακολουθήσει ολόκληρη η οικογένεια επειδή μπορείτε να δικαιολογήσετε τις συναισθηματικές και κλισέ σκηνές και να απορροφήσετε την έμπνευση που προορίζεται. (Ξεκίνησε στο Netflix πριν από δύο ημέρες.) 2½ στα 5
ΑΓΡΙΟΣ: Η ζωή των συμμοριών στη Νέα Ζηλανδία παίρνει μια στοχαστική και δραματική μελέτη εδώ, αλλά μην ψάχνετε έναν αγώνα για αυτήν την υπέροχη ταινία Κάποτε ήταν πολεμιστές. Εξετάζει τη ζωή κάποιων χαμηλών ζωών Μαορί κάτω. Αυτό έχει ένα μικτό πλήθος ποδηλατών με σκληρή κατανάλωση, σκληρή μάχη και ορκωμοσία, των οποίων το μάντρα φαίνεται να είναι “Μείνετε δυνατοί”. Η κοινωνιολογία της είναι λίγο λιγότερο πειστική καθώς εξερευνά πώς έφτασαν εκεί και τι πιστεύουν.
Παίρνουμε την εικόνα μέσα σε τρεις χρονικές περιόδους στη ζωή του Ντάνι, στο δρόμο του για να γίνουμε επιθετικός συμμοριών που αποκαλείται Ζημιά. Στην ηλικία των εννέα, κακοποιείται από τον αυστηρό χριστιανικό πατέρα του. Ως έφηβος, αποστέλλεται σε κράτηση ανηλίκων όπου γίνεται σκληρός και συναντά έναν φίλο που ονομάζεται Μωυσής. Σχηματίζουν συμμορία όταν βγαίνουν και το αποκαλούν Savages γιατί, όπως λέει ο Μωυσής, οι άνθρωποι είναι σαν ζώα. Δεν χρειάζονται κανόνες. απλά ένστικτο. Υπάρχουν κανόνες, φυσικά, επειδή η συμμορία δεν είναι μόνο για προστασία και σεβασμό, αλλά και για ένα αίσθημα οικογένειας. Ο αρχηγός κυβερνά, ένας αντίπαλος θέλει να τον εκδιώξει και το Damage, τον οποίο έπαιξε ο Τζέικ Ράιαν, πρέπει να ακολουθήσει τις εντολές και να τιμωρήσει τυχόν απατεώνες. Σταδιακά, όμως, αναπτύσσει αμφιβολίες, ακόμη και για τον ανδρικό τύπο του ανδρισμού που είναι επιρρεπής σε αυτόν και την ομάδα. Η ταινία είναι τόσο ανόητη και αμφισβητούμενη. (Ροή από Apple TV) 3 στα 5
ΖΙΟΥ ΖΙΤΣΟΥ: Οι οπαδοί του Νικολά Κέιτζ δεν θα πάρουν ό, τι χρειάζονται. Είναι το μεγαλύτερο όνομα σε αυτό, αλλά σχεδόν δευτερεύων χαρακτήρας. Και έχει μόνο μια σύντομη, τρελή σκηνή freakout.
Ω, και δεν υπάρχει ούτε jiu jitsu. Όχι ότι είμαι ειδικός. Μου φαίνεται σαν kickboxing. Το αστέρι δράσης Alain Moussi βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού. Γεννήθηκε στην Αφρική από γαλλο-καναδική μητέρα και εκπαιδεύτηκε από έναν Καναδά. Παίζει τον Τζέικ σε αυτήν την ταινία, δεν θυμάται γιατί είναι εκεί και συνεχίζει να ακούει για ένα «σχέδιο» που έχει επινοήσει και άλλοι ακολουθούν. Διακυβεύεται η μοίρα της ανθρωπότητας. (Η ατμόσφαιρα του κόμικ καθορίζεται από ένα μόνο πίνακα στην αρχή κάθε κεφαλαίου.) Φαίνεται ότι κάθε έξι χρόνια, μια οντότητα που ονομάζεται Brax φτάνει σε έναν κομήτη και απαιτεί από τους ντόπιους πολεμιστές να τον πολεμήσουν. Έχει προσβληθεί αν δεν το κάνουν. Ο Μούσι δεν έκανε την τελευταία φορά και πρέπει να διορθώσει αυτήν την ντροπή. Αντιμετωπίζει επίσης τον Cage σε μια μονομαχία και ο Tony Jaa κάνει μερικές μάχες. Η ιστορία είναι ανόητη, αλλά υπάρχει κάποια εξαιρετική δουλειά εδώ. Μου αρέσει ιδιαίτερα ένα μπροστινό flip που μετατρέπεται σε λάκτισμα προς τα πίσω στο κεφάλι ενός άντρα. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Δημήτρης Λογοθέτης το έκανε στην Κύπρο (Τώρα διατίθεται κατ ‘απαίτηση, ηλεκτρονική πώληση ή DVD.) 2 στα 5
ΠΑΣΧΩΝ ΕΚ ΦΟΒΙΑΣ: Ενδιαφέρουσα ιδέα, όχι καλή διαχείριση. Υπάρχει ένας σειριακός δολοφόνος, βλέπετε, που βασανίζει τα θύματά του εκθέτοντάς τους στους χειρότερους φόβους τους. Όπως λέει κάποιος: «Υπάρχουν μερικές περίεργες φοβίες εκεί έξω». Ένα θύμα τρομοκρατείται από κούκλες και μανεκέν. Ένας άντρας με φόβο για το σκοτάδι, βρίσκεται νεκρός σε σκοτεινό δωμάτιο. Πιο περίεργο από αυτό: Μια γυναίκα έχει φοβία για το κόκκινο χρώμα. Η κρεβατοκάμαρά της είναι βαμμένη σε αυτό το χρώμα. Ένας ντετέκτιβ ανθρωποκτονίας, τον οποίο έπαιξε ο Jacque Gray, ερευνά και δεν θα το γνωρίζετε, υποβλήθηκε σε θεραπεία για την ίδια μια φοβία.
Ανακαλύπτει ένα πειραματικό πρόγραμμα θεραπείας που διευθύνεται από μια γυναίκα γιατρό. Οι πελάτες της φαίνεται να είναι τα θύματα, αλλά το πώς ο δολοφόνος παίρνει τα ονόματά τους δεν είναι σαφές. Ο γιατρός εξηγεί ότι μια θεραπεία περιλαμβάνει τη μεταφορά της φοβίας ενός ατόμου σε μια συσκευή με φως που αναβοσβήνει. Αυτό εξηγεί τα επαναλαμβανόμενα όνειρα που έχει ο ντετέκτιβ, στα οποία ανεβαίνει μια σκάλα και βλέπει το στροβοσκοπικό φως και μια σκιερή μορφή ενός άνδρα. Ωστόσο, δεν εξηγεί πολλά άλλα. Μια καθυστερημένη αναφορά σε ρωσικά πειράματα για τη δημιουργία ενός υβριδίου ανθρώπου-ζώου δεν έχει κανένα νόημα. Η ατμόσφαιρα είναι δροσερή. η αφήγηση δεν είναι. Σε σκηνοθεσία Bryce Clark στη Γιούτα. (Διαθέσιμο VOD και EST.) 2 στα 5