ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΕΥΣΕΙΣ ΕΤΟΣ – Hatice İNTAÇ

Δυστυχώς, οι λάτρεις στις αποβάθρες δεν είναι πλέον στη θέση τους

Ακόμη και παλιές φωτογραφίες βρίσκονται σε παρένθεση

Στο μέρος όπου τελειώνουν τα νεαρά όνειρα

Λεπτή θλίψη τώρα στην καρδιά που μένει

Και πάλι, είμαι στις μέρες που κοιτάζουμε κενά με την οθόνη, αλλά απλά δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τα συναισθήματα και οι σκέψεις μου είναι τόσο αναμεμιγμένες με εξωτερικές επιρροές. έχει επηρεάσει τη ζωή μου τόσο πολύ που δεν μπορώ να επιστρέψω στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και την ηρεμία μου. Κάθε θέμα που προσπαθώ να γράψω περιστρέφεται και αναμιγνύεται με πρόσφατα γεγονότα, μπερδεύει το μυαλό μου. Η ιδέα για το πώς οι άνθρωποι που ζούσαν σε αυτό το μικρό νησί κολλήθηκαν εγκαίρως, πώς ήρθαν σε αυτήν την κατάσταση, ξεπερνά κάθε θέμα που αποφασίζω να γράψω και καταφέρνει να βρεθεί στο κέντρο. Ειδικά αυτά που έχουν μπει στη ζωή μας και έχουν ενοχλήσει την ανθρωπότητα από πέρυσι. Μετά την απειλή ενός δυσοίωνου ιού που διαταράσσει τις συνήθεις ζωές και τρόπους ζωής, απομακρύνει τους ανθρώπους από τους ανθρώπους και τους αναγκάζει στη μοναξιά, και τα σωματικά και πνευματικά προβλήματα που δημιουργούνται από αναπόφευκτο άγχος και φόβο …

Καταλάβαμε τώρα ότι είναι απαραίτητο να βρούμε τρόπους για να απαλλαγούμε από όλα αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα και να προσαρμοστούμε στην μεταβαλλόμενη παγκόσμια τάξη, και αυτό είναι στα χέρια μας λίγο… Πάντα λέμε. Ακριβώς επειδή τα ανθρώπινα όντα είναι τα πιο έξυπνα πλάσματα που ξέρουν πώς να προσαρμοστούν στις συνθήκες και το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Στη συνέχεια, ενώ προσπαθούμε να προσαρμοστούμε σε νέες συνθήκες ζωής – και έχουμε πετύχει λίγο πολύ αυτό – προσθέτουμε επίσης νέα χόμπι τις συνήθειες μας που ήμασταν χαρούμενοι και ειρηνικοί για να κάνουμε και να ξεφύγουμε από τα θέματα που είμαστε άβολα με πιθανά…

Σήμερα, ξεχνώντας τον ιό, την οικονομία, τις ασθένειες, ξεφορτώνοντας τις διάσπαρτες σκέψεις. Θέλω να κατευθύνω τη ροή των σκέψεων σε διαφορετικά μέσα για να βρω ειρήνη με διαφορετικά θέματα. Για παράδειγμα, οι μέρες που θυμούνται μία φορά το χρόνο.

*****

Είναι μια γελοία εφεύρεση που εξυπηρετεί τον καπιταλισμό σαν να υπήρχαν μέρες για σχεδόν κάθε επάγγελμα, ακόμη και κάθε συναίσθημα! .. Έλα, μπορεί να είναι σαν να θυμάσαι κάθε επάγγελμα μια μέρα, ούτως ή άλλως; .. τι να πω; Ειδικά για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου .. Σε μια μέρα που θα γιορτάζεται με το παλιό πέρυσι, ή ίσως μια νέα φέτος .. Η αγάπη που συνέβη χθες, που δεν είναι σήμερα, ή η αγάπη που είναι σήμερα και που θα δεν θα είναι αύριο … Όταν τελειώσει, δεν θα αφήσει τίποτα άλλο παρά μια μικρή καρδιακή οδύνη. Η αγάπη που μπορεί να φτάσει ακόμη και στην εχθρότητα, πόσο μάλλον να μην μετατραπεί σε φιλία …

Καθώς κάποιος ακούει γεγονότα που λαμβάνουν χώρα τόσο στη δική μας γεωγραφία όσο και σε διάφορα μέρη του κόσμου, τα οποία οδηγούν σε εχθρότητα και ακόμη και σε φόνο αφού είναι μαζί, κάποιος νιώθει την ανάγκη να εξετάσει ξανά το συναίσθημα που ονομάζεται αγάπη. Πώς είναι ότι δύο άνθρωποι που αγαπούσαν ο ένας τον άλλο πριν μετατρέψουν αυτήν την αγάπη σε εχθρότητα; Είναι δύσκολο να καταλάβουμε, αλλά συμβαίνει. Ίσως ένας λόγος για αυτό είναι ότι η αγάπη τελειώνει μονόπλευρη. Εάν η μία πλευρά τελειώνει την αγάπη αλλά δεν τελειώνει στην άλλη – την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει κανένας κανόνας ότι θα τελειώσει και στα δύο! Τα συναισθήματα της πλευράς μπορεί μερικές φορές να μετατραπούν σε θυμό και εχθρότητα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτού του σήμερα. Οι σύζυγοι που είναι παντρεμένοι για χρόνια και έχουν παιδιά είναι σχεδόν τρελοί για το αίτημα ενός μέρους να φύγει, και ως εκ τούτου, εμφανίζονται τρομερά γεγονότα. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δολοφονίες αγάπης είναι από τις ειδήσεις που ακούμε καθημερινά.

Ωστόσο, η αγάπη και η αγάπη είναι τόσο εξαιρετικά συναισθήματα που? Ακόμη και αμέτρητα μυθιστορήματα, τραγούδια, λαϊκά τραγούδια, ιστορίες, ποιήματα αφιερωμένα στον καθορισμό του τι είναι, δεν κατάφεραν να εκφράσουν πώς είναι. Ωστόσο, είναι μια μικρή λέξη με τρία γράμματα και μία συλλαβή! .. Αλλά για χάρη της, είναι μια φυλαχτή λέξη που έκανε τον Φερχάτ να διαπερνά τα βουνά, οδήγησε τον Mecnun στις ερήμους και οδήγησε τη Leyla στο θάνατο! …Η αγάπη αναδεύεται στην καρδιά, αλλά αυτό δεν είναι το όνομα κάθε ανάδευσης. Αν και μερικές φορές μια μυρωδιά και μερικές φορές μια φωνή προσκαλεί αγάπη, δεν είναι πάντα ένα περιστατικό. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να οριστεί η αγάπη. Είναι ένα συναίσθημα, μια διαφορετική γεύση που αλλάζει για όλους. Δεν μπορεί να ειπωθεί, ζει … Δεν έχει στοιχεία και τεκμηρίωση εκτός από την αίσθηση και είναι μια πολύ ειδική ιστορία που δεν μπορεί να ειπωθεί.

.

Η αγάπη και η αγάπη είναι τα πιο όμορφα συναισθήματα που δεν έχουν μείνει ποτέ πίσω από την ύπαρξη της ανθρωπότητας, που προσθέτουν χρώμα στη ζωή, που δίνουν χαρά στη ζωή, που κάνουν τη ζωή σε αυτόν τον κόσμο βιώσιμη και ότι πρέπει να τη διατηρούμε σφιχτά. Πόσο χαρούμενοι είναι αυτοί που ζουν και ζουν με αυτήν την έννοια .. Αλλά ο αριθμός των ανθρώπων που αγαπούν τη μέρα μου με τέτοια συναισθήματα είναι δυστυχώς πολύ λίγοι. Ενώ μέρος της αληθινής αγάπης επισκιάζεται από τη σχέση ενδιαφέροντος, το μεγαλύτερο μέρος της έχει μολυνθεί και καταστραφεί από ψέματα, ψέματα, ενθουσιασμό για περιπέτεια, προδοσία.

Η διατήρηση αυτού του συναισθήματος απαιτεί καθαρή, ηθική καρδιά και ειλικρίνεια, πίστη, εμπιστοσύνη, πίστη και θυσία όπως σε οποιαδήποτε σχέση, και μπορεί να διατηρηθεί μόνο κερδίζοντας αξία με αυτά τα στοιχεία.