Μια μαρτυρία της Κύπρου στο Artsakh. “Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγκαλιά του”

Ο Jack E. Ipjian, 33 ετών, αποφάσισε να ταξιδέψει εθελοντικά για να προσφέρει τη βοήθειά του στο λαό του Artsakh, που βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση μετά τον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Η Κύπρος, ένας Αρμένιος, ζει μόνιμα στη Βρετανία, αλλά εγκατέλειψε τη δουλειά του πριν από ένα μήνα για να βοηθήσει εκείνους που έχουν ανάγκη.

Σύμφωνα με την Παροικιάκη, ο 33χρονος άνδρας το ανέφερε. «Εγώ ο ίδιος επισκέφτηκα τις οικογένειες των στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, τους πρόσφυγες, καθόμουν μαζί τους, μου είπαν για τις εμπειρίες του κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μακάρι να μπορούσα να πω ότι ήταν διασκεδαστικό, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν θα ξεχάσω ποτέ μερικά από τα πράγματα που άκουσα ή βίωσα εκεί. Μία οικογένεια που επισκεφτήκαμε μας είπε ότι ο πατέρας τους έλειπε για δύο μήνες. Η σύζυγός του ζει με την ελπίδα ότι θα βρεθεί ζωντανή, αν και φοβούνται ότι είτε θα αιχμαλωτιστεί είτε θα πεθάνει στο πεδίο της μάχης. Δεν υπάρχουν λόγια για να παρηγορήσετε αυτήν την οικογένεια. Ελπίζουμε μόνο ότι τα πακέτα βοήθειας που προσφέρουμε θα ανακουφίσουν ακόμη και λίγο από τον καθημερινό κύκλο άγχους που πρέπει να βιώσουν.

Επισκεφθήκαμε τη μητέρα του σκοτωμένου στρατιώτη, η οποία εξακολουθεί να είναι πολύ λυπημένη για να εκφράσει τα συναισθήματά της όταν μας είδε. Μας ευχαρίστησε θερμά για τη βοήθειά της και μας αγκάλιασε με τρόπο που μόνο μια μητέρα που έχει χάσει τον γιο της μπορεί να κάνει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγκαλιά της, η οποία μετέφερε τον πόνο της βαθιά μέσα μου. Μια μητέρα δεν πρέπει ποτέ να θάβει τον γιο της. Στο Artsakh, ωστόσο, έχει γίνει κοινό.

Μια άλλη οικογένεια που είδαμε ήταν η οικογένεια μιας εγκύου δύο παιδιών της οποίας ο σύζυγος πέθανε στον πόλεμο και τώρα ζει με τους γονείς της σε ένα κυριολεκτικά χτισμένο σπίτι. Αυτό το σπίτι ήταν κρύο, γεμάτο υγρό. Μόνο ένα δωμάτιο ήταν πλήρες, μόνο μερικά “πολυτελή” έπιπλα. Το υπόλοιπο σπίτι ήταν γεμάτο σίδερο και ξύλο. Η έγκυος μητέρα έχει δύο παιδιά, δύο և τεσσάρων ετών, is ο κίνδυνος που τους θέτει το σπίτι είναι ορατός. Η κατάσταση δεν ήταν αποδεκτή σε καμία χώρα του κόσμου, ωστόσο, η κατάσταση σε αυτές τις πολεμικές συνθήκες παραμένει απαρατήρητη.

Γνωρίζουμε ότι η συνεισφορά μας δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που υπέφεραν αυτοί οι άνθρωποι, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε να τους παρέχουμε βοήθεια, εργαζόμενοι για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους. Για την πρώτη φάση της αποστολής μας, ετοιμάσαμε, παραδώσαμε εξατομικευμένα σετ φαγητού και προσωπικής υγιεινής σε περισσότερες από 170 οικογένειες περίπου 600 ατόμων σε ένα μήνα. Ως μοναδικό χριστουγεννιάτικο δώρο, δώσαμε στα παιδιά παιχνίδια και σοκολάτες. Σκοπεύουμε να επαναλάβουμε αυτή τη βοήθεια σύντομα, καθώς οι ανάγκες των προσφύγων είναι επείγουσες και ο υποσιτισμός είναι εμφανής.

Αύριο θα διανείμουμε χειμερινά ρούχα όπως γάντια, κασκόλ και παπούτσια σε περισσότερα από 200 παιδιά των οποίων οι οικογένειες έχουν εκτοπιστεί από τον πόλεμο. Θα τους δώσουμε επίσης βιβλία ζωγραφικής, κραγιόνια και σοκολάτες για τα Χριστούγεννα. Δεδομένου ότι οι διακοπές των Χριστουγέννων ακυρώθηκαν λόγω του πολέμου φέτος, θα ήταν καλό για αυτά τα παιδιά να απαλλαγούν από την καθημερινή ταλαιπωρία και την απόγνωση.

Στην επόμενη φάση της αποστολής μας, στοχεύουμε να παρέχουμε στα χωριά βιώσιμες πηγές τροφίμων, όπως η ίδρυση πτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, επιτρέποντάς τους όχι μόνο να τρέφονται αλλά και να κερδίζουν ένα συγκεκριμένο εισόδημα. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα προγράμματα δεν θα βελτιώσουν την κατάσταση, αλλά εάν μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή πολλών οικογενειών, αξίζει τον κόπο.

Βοήθεια Οποιαδήποτε βοήθεια μπορείτε να δώσετε στην αποστολή μας θα εκτιμηθεί πολύ. Θα μπορούσαμε πραγματικά να χρησιμοποιήσουμε κάποια οικονομική βοήθεια για να μεγιστοποιήσουμε την υποστήριξη που μπορούμε να παρέχουμε. “Είμαστε εδώ με δικά μας έξοδα, με κίνητρο την αγάπη για τους ανθρώπους μας, περισσότερο από πρόθυμοι να θυσιάσουμε τη δική μας άνεση για να βοηθήσουμε να ενσταλάξουμε κάποια ελπίδα σε μια ακραία ανάγκη”